ΕΚΕΙ που όλοι περιμέναμε τουλάχιστον η αυτοδιοίκηση, τοπική και περιφερειακή να σκύψει πάνω στα χρονίζοντα προβλήματα του τουρισμού εν τούτοις συνεχίζει να ακολουθεί την πεπατημένη και αποτυχημένη συνάμα πολιτική για τον τουρισμό που ακολουθήτο μέχρι σήμερα.
Όλες οι μέχρι τώρα προτάσεις συνεχίζουν να στρέφονται γύρω από υποδομές, καθόλου αμελητέες μεν, αλλά συνακόλουθες του προσφερόμενου τουριστικού προϊόντος.
ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ να κατανοήσουν πως το είδος του τουρισμού που προσφέραμε μέχρι σήμερα, αρχαιολογικός κυρίως, έχει προ πολλού ξεπεραστεί και πως όσο ξακουστές κι αν είναι οι Μυκήνες και η Επίδαυρος, όσο όμορφο και να είναι το Ναύπλιο ή το Πορτοχέλι δεν μπορούν να προσεγγίσουν πλέον την μάζα των τουριστών που προσέλκυαν παλιότερα.
ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ ριζική αναθεώρηση της πολιτικής για τον τουρισμό που θα άπτεται σε δύο πράγματα: α) αντιμετώπιση των σκουπιδιών, όχι μόνο των χωματερών, σε όλο τον νομό και σε στεριά και σε θάλασσα και β) χάραξη διαδρομών για πεζοπορείες, ποδήλατο, ορειβασία, χειμερινή ή θερινή κατασκήνωση κλπ σε συνδυασμό πάντα με τις φυσικές ομορφιές και την ιστορία του τόπου.
ΕΙΝΑΙ τεράστιο λάθος πχ. Οι δυό μεγαλύτερες πόλεις του νομού να μην μπορούν να συνεργαστούν σε θέματα πολιτισμού και να παρουσιάζουν δύο ανταγωνιστικά φεστιβάλ κάθε καλοκαίρι που θα μπορούσαν να συνενωθούν σε ένα. Το φεστιβάλ κλασσικής Μουσικής του Ναυπλίου να εμπλουτίζεται από παραστάσεις στο αρχαίο θέατρο του Άργους και το Φεστιβάλ Άργους να συνάδει με τις εκδηλώσεις του Ναυπλίου.
ΠΕΡΑ όμως απ τις συνεργασίες που δεν γίνονται, ο καλοκαιρινός τουρισμός βασίζεται κυρίως στις θάλασσές και τις ακτές μας. Τα έργα που έγιναν κατά καιρούς, βασιζόμενα στην νεοελληνική ανευθυνότητα “και τι με νοιάζει μένα τι θα συμβεί στους απέναντι, φτιάχ` το να βολευτούμε εμείς κι ας πνιγούν οι άλλοι” φαίνεται πως οδήγησε στο μπάζωμα του λιμανιού των Μύλων ή στην αφαίρεση άμμου απ την παραλία του Τολού.
ΚΑΙ τι κάνει σήμερα η αυτοδιοίκηση; Επανέρχεται με μεγαλόπνοα έργα, όπως μαρίνες και αεροδρόμια χωρίς να αναλογίζεται για το ποιός θα επιλέξει να δέσει σε μια μαρίνα γεμάτη από σερβιέτες, χαρτί υγείας και πλαστικά μπουκάλια ή ποιός θα θελήσει να επισκεφτεί αεροπορικώς μια χώρα για αν απολαύσει το καμένο τοπίο και τα αποψιλωμένα απ τα νταμάρια και τις ανεμογεννήτριες βουνά μας.