ΛΕΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΠΕΡΑΣΕ μια μέρα… Λες και είμαστε στην προ κρίσης εποχή. Κόμματα και υποψήφιοι, σαν να μην έχει αλλάξει τίποτα, σαν να μην βιώνει την οικονομική κρίση η Ελλάδα, αναλώνονται σε έναν προεκλογικό αγώνα με τους …όρους και προϋποθέσεις άλλων εποχών. Με ξύλινο λόγο και με ψέματα, δείχνοντας ότι βρίσκονται σε άλλον πλανήτη, εκτός πραγματικότητας, επιχειρώντας να δώσουν φρούδες ελπίδες στον κόσμο, χωρίς επιχειρήματα, με αερολογίες που μάλλον λίγους αγγίζουν.
ΚΟΜΜΑΤΑ και υποψήφιοι φαίνεται ότι δεν βλέπουν τι συμβαίνει στην διπλανή τους πόρτα, λες και έχουν παρωπίδες και δεν αντιλαμβάνονται την πραγματικότητα.
ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΟΥΝ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΕΣ τακτικές του παρελθόντος και πολιτικές που δεν έχουν πλέον εφαρμογή, σε τοπικό και σε κεντρικό επίπεδο. Οι απανωτές τροπολογίες που κατατέθηκαν τις τελευταίες ημέρες τη βουλή είναι μόνο το κερασάκι στην τούρτα των μεθόδων που εφαρμόζονται για να επηρεασθεί το εκλογικό σώμα.
ΤΗΝ ΩΡΑ που οι άστεγοι κατακλύζουν τα συσσίτια βιώνοντας τον δικό τους Γολγοθά μέσα στην φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό, οι υποψήφιοι συνωστίζονται για την καρέκλα. Τι έχουν άραγε να πουν στους χιλιάδες πολίτες που ζουν πλέον σε πρωτόγνωρες συνθήκες; Ποιός θα δώσει την πιο πειστική απάντηση στα αναπάντητα ερωτήματα όλων;
ΤΑ ΠΡΟΕΚΛΟΓΙΚΑ πυροτεχνήματα κάθε είδους, σε κεντρικό αλλά και σε τοπικό επίπεδο δεν πείθουν πλέον. Αν καταφέρουν να πείσουν, ε, τότε είμαστε άξιοι της μοίρας μας…(Άκης Γκάτζιος)