Φανέ, όταν το έλαιον σε λείψει τι θα γίνεις;
Τι; θα σβεσθείς…
Δ. ΠΑΠΑΡΡΗΓΟΠΟΥΛΟΣ
ΚΑΠΟΙΑ στιγμή θα γινόταν κι αυτό. Η οικονομική κρίση οδηγεί τους πολίτες σε ακραίες πολιτικές επιλογές, είτε γιατί εκεί διαβλέπουν διέξοδο των προβλημάτων τους είτε γιατί εκεί εκφράζουν την αγανάκτησή τους προς τα μητρώα, συνήθως “μεγάλα” κόμματα. Απ την μια η αριστερά και απ την άλλη η άκρα δεξιά αισιοδοξούν να κερδίσουν τους απογοητευμένους ψηφοφόρους.
ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ της αστικής δημοκρατίας θα έπρεπε κανείς ακόμα κι αν δεν του αρέσει να αντιτίθεται προς αυτές τις μετακομίσεις των ψηφοφόρων. Κι αν για την αριστερά είναι περισσότερε συνειδητές, για την άκρα δεξιά είναι απλά συναισθηματικές αφού στηρίζονται σε ένα δήθεν υπερπατριωτισμό. Το πληγωμένο και ταπεινωμένο Εγώ του νεοέλληνα γίνεται εύκολη βορρά των νεοναζιστών που πίσω από την γαλανόλευκη κρύβουν την σβάστικα.
ΑΓΡΑΜΜΑΤΟΙ νταήδες, που με τον τρόμο προσπαθούν να αναδειχθούν σε “σημαντικούς” πολίτες ενώ στην πραγματικότητα παραμένουν ασήμαντοι και ανιστόρητοι. Είναι συνεχιστές της πλέον αντεθνικής πολιτικής, εκείνης που στήριζε τους Ναζι όταν εισέβαλαν και όταν υποχωρούσαν απ την χώρα. Απόγονοι των ερπετών που περιγράφει ο Βάρναλης στο “Πάνθεον Ἐθνικοφροσύνης”:
Τ᾿ αγνά μας εθνικόπουλα, ορκισμένα
τον άγιον όρκο των αρχαίων εφήβων,
γράφουν στην πλάκα των τουφεκισμένων
από τους Γερμανούς: « Καλά σος κάναν!»
Και στην κορφήν απάνου ο Μαύρος Ήλιος!
Τον κοιτάς και σαπίζουνε τα λούκια σου.
Διχτάτορας! Όλ᾿ η κοπριά του αιώνα
κοιλοπονούσε για να τον ξεράσει!
Αυτοί Πατρίδα, Άγια Γραφή και Σπόρος!
Κι απ᾿ τα ιερά μας κόκαλα βγαλμένη
η Προδοσία στο μασκοφόρο δίνει
σπαθί μ᾿ ένα χρυσό πουγκί για φούντα!
ΞΑΝΑΒΓΑΙΝΟΥΝ οι ελεεινοί ανθέλληνες στους δρόμους και με την σβάστικα στο μπράτσο προσπαθούν να αιματοκυλίσουν ξανά την χώρα για να απολαμβάνουν το φως του Ήλιου μας και το απέραντο γαλάζιο της θάλασσάς μας τα εγγόνια των μελανοχιτώνων βαρβάρων. (Άκης Ντάνος)