Χειρότερες προϋποθέσεις για το μοναδικό πόσιμο νερό της Αργολίδας δεν θα μπορούσαν να υπάρξουν πέρα απ αυτές που υφίστανται στους Μύλους. Δεν είναι μόνο η έλλειψη αποχετευτικού των μύλων που μολύνει τις πηγές, είναι και η γειτνίαση με το νεκροταφείο του χωριού που έρχεται να συμπληρώσει το περιβαλλοντικό έγκλημα στην περιοχή. Αν για την αποχέτευση από την εποχή του Ν. Κολιγλιάτη μέχρι σήμερα, έχουν γίνει συζητήσεις και προτάσεις, η απομάκρυνση του Νεκροταφείου, θάφτηκε εν τη γεννέσει της. Η Γεώτρηση στα όρια του νεκροταφείου όταν λειτουργεί σίγουρα δεν οδηγεί στο Αντλιοστάσιο μόνο πόσιμο νερό, αλλά πέρα από βοθρολύματα ρουφά και τις αποπλύσεις και τα υγρά των τάφων. Μακάβρια σκηνή που μόνο στην Αργολίδα θα μπορούσε να ζήσει κανείς. Όλοι ισχυρίζονται πως πρέπει να τελειώνουμε, και ορθώς, με το αποχετευτικό των Μύλων, ξεχνούν όμως την χαίνουσα πηγή του Νεκροταφείου της περιοχής.