Η Βιομηχανία των βουλευτικών ερωτήσεων

Άρθρο του Άκη Γκάτζιου
 
ΣΕ ΕΠΙΠΕΔΑ ΑΚΡΑΤΟΥ ανταγωνισμού με τους συναδέρφους τους από το ίδιο ή το αντίπαλο κόμμα  κινούνται πολλοί από τους βουλευτές της επαρχίας, σε ό,τι έχει να κάνει με τις ερωτήσεις που καταθέτουν στη βουλή. Ο ίδιος ανταγωνισμός επικρατεί  σε όλη την Ελλάδα, όμως στην Πελοπόννησο παρατηρείται μια έξαρση τον τελευταίο καιρό.
ΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ ΣΠΕΥΔΟΥΝ να καταθέσουν ερωτήσεις για ο,τιδήποτε συμβεί στο νομό τους, όχι μόνο για μεγάλα και σημαντικά θέματα που χρήζουν κοινοβουλευτικού ελέγχου και παρέμβασης αλλά και για μικρά ασήμαντα θέματα που λύνονται με ένα απλό τηλεφώνημα.
Η ΠΡΩΤΗ ΤΟΥΣ ΔΟΥΛΕΙΑ πρωί – πρωί είναι να ξεκοκαλίσουν τις εφημερίδες και να διαβάσουν στο ίντερνετ όλες τις τοπικές ειδήσεις επισημαίνοντας αυτές που δικαιολογούν κατά κάποιον τρόπο την παρέμβασή τους. Επόμενο βήμα είναι να δώσουν εντολή στο επιτελείο τους να συντάξει αμέσως ερώτηση προς τους αρμόδιους υπουργούς και να την στείλουν στα μέσα ενημέρωσης, ώστε να προλάβουν τους έτερους υποψήφιους που ετοιμάζονται να πράξουν το ίδιο. Έχουν φτάσει ερωτήσεις στα δημοσιογραφικά γραφεία πριν καν πρωτοκολληθούν στη Βουλή.
ΠΟΛΛΟΙ ΒΟΥΛΕΥΤΕΣ σε ρόλο ρεπόρτερ προσπαθούν να υποβάλουν ερώτηση για οποιοδήποτε θέμα φτάνει στο γραφείο τους, ή όποια πληροφορία φτάσει στ΄ αυτιά τους. Έχουν παρατηρηθεί περιπτώσεις που υποβάλλονται ελλιπείς ερωτήσεις, επειδή οι βουλευτές βιάστηκαν να τις καταθέσουν για να προλάβουν τους συναδέρφους τους. Έτσι,  αναγκάζονται στη συνέχεια να τις πάρουν πίσω ή να τις συμπληρώσουν, αφού  τελικά δεν έστεκαν και δεν τεκμηριώνονταν.
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΟΔΑ είναι η υποβολή ερωτήσεων – προάγγελων κυβερνητικών ανακοινώσεων… Όταν δηλαδή ανακαλύψουν ότι πρόκειται να υπάρξει κάποια εξέλιξη θετική για την περιοχή τους ή για κάποιον επαγγελματικό ή άλλο κλάδο, σπεύδουν να καταθέσουν ερώτηση επισημαίνοντας το πρόβλημα και προτείνοντας την λύση που είναι ήδη δρομολογημένη, ώστε όταν τις επόμενες ημέρες γίνει η επίσημη ανακοίνωση από τον αρμόδιο υπουργό, να φανεί δήθεν ότι το θέμα δρομολογήθηκε μετά την δική τους παρέμβαση.
ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΘΕΩΡΟΥΝ ότι οι ερωτήσεις στην Βουλή είναι το μοναδικό όπλο που τους απέμεινε μετά την κατάργηση των ρουσφετιών και έχουν δημιουργήσει μια βιομηχανία ερωτήσεων που ευτελίζει όμως τον ρόλο τους.
ΕΙΝΑΙ ΘΕΤΙΚΟ ΣΑΦΩΣ να ασκείται κοινοβουλευτικός έλεγχος από τους βουλευτές και μάλιστα να είναι εξαντλητικός για την κυβέρνηση. Άλλο όμως είναι ο κοινοβουλευτικός έλεγχος και άλλο το ρεπορτάζ…