Η απέναντι όχθη του Βασίλη Καπετάνιου
-Γιαγιά ,ο παππούς είναι στην υπόγα; (Ρώτησε ο Πετράν την γιαγιά του.)
Η γιαγιά παρά τα χρόνια της συνέχιζε να συντηρεί ένα μεγάλο αριθμό από γλάστρες και μικρά παρτέρια στην αυλή. Τώρα την άνοιξη ήταν στις δόξες της η αυλή, μια πανδαισία χρωμάτων και αρωμάτων από το πρωί μέχρι το βράδυ.
-Ποιος άλλος θα έβαζε ένα τραγούδι τόσο δυνατά και πέντε φορές συνέχεια μέχρι τώρα; Κατεβαίνω να δω τι γίνεται, κόλλησε το πικάπ ή πάλι τον έπιασαν οι εμμονές του. Έλα πάμε κάτω.
-Γιαγιά είναι του Ζωρζ Μουστακί «ο μέτοικος» και το ακούει ο παππούς στην γαλλική αυθεντική έκδοση. Εχθές πέθανε στην Νίκαια.
-Εμένα μου αρέσει με τον Νταλάρα στα ελληνικά. ( Η γιαγιά κατέβαινε τα σκαλοπάτια, ενώ τέλειωνε για άλλη μια φορά το τραγούδι. Ο παππούς ήταν ανεβασμένος σε μια σκάλα και έψαχνε στα πάνω ράφια κάποιο βιβλίο. Το σώμα του είχε πάρει μια ακροβατική στάση μέσα σε ένα σύννεφο καπνού. Το στόμα κάπνιζε σαν τσιμινιέρα εργοστασίου, καθώς στα χείλη του κρατούσε ένα πούρο, είχε ντουμανιάσει τον τόπο.,) Καλά χριστιανέ μου, είσαι με τα καλά σου; Εσύ από πέσιμο θα πας ή από ασφυξία. Δεν λες του παιδιού να σου πιάσει ότι βιβλίο θέλεις είναι ανάγκη να κρεμαστείς έτσι; Και σταμάτα να καπνίζεις τόσο πολύ……
-Το βρήκα αυτό που ήθελα. ( Ο παππούς κρατούσε τον τόμο ενός παλιού λεξικού. Κατέβηκε, άφησε το πούρο του πάνω στο σταχτοδοχείο και έβαλε το βιβλίο πάνω σε μια στοίβα από αποκόμματα εφημερίδων.)
-Παππούς καλός ο Ζωρζ έτσι;
-Ναι πολύ καλός ο Γιουσέφ.
-Και τι σχέση ο Γιουσέφ με τον Ζώρζ, ( ρώτησε η γιαγιά σφίγγοντας το μικρό σκαλιστήρι στα χέρια της).
-Στην πραγματικότητα λίγου ξέρουν ότι ο Μουστακί ήταν Έλληνας στην καταγωγή σεφαραδίτης Εβραίος στο θρήσκευμα, άλλαξε το όνομα εντυπωσιασμένος από τον γάλλο τραγουδοποιό Ζωρζ Μπρασέν, (έβαλε στο πικάπ για έκτη φορά το ίδιο τραγούδι). Άκου τι φοβεροί στίχοι από τα γαλλικά, Avec ma gueule de métèque. De Juif errant, de pâtre grec. Et mes cheveux aux quatre vents. Με την όψη του μετανάστη, του περιπλανώμενου Ιουδαίου, του Έλληνα βοσκού, με τα μαλλιά μου στους τέσσερις ανέμους. Αν και δεν έμαθε ελληνικά εκφραζόταν σαν Έλληνας. Το αν είσαι Έλληνας είναι τρόπος και όχι τόπος, το ήξερε καλά αυτό ο Μουστακί.
-Δεν μου λες τι έψαχνες κρεμασμένος εκεί πάνω;
-Μια λέξη.
-Και δεν μπορούσες να την βρεις πιο κάτω;
-Εκεί έχω τα λεξικά μου, έψαχνα την λέξη εχθροπάθεια.
-Και για την εχθροπάθεια θα πάθαινες δισκοπάθεια, τι αρρώστια είναι τούτη;
-Δεν είναι αρρώστια γιαγιά, είναι το καινούργιο αντι- ρατσιστικό νομοσχέδιο, κανονικά το λένε νόμος περί εχθροπάθειας.
-Γιατί αρρώστια είναι; (Επέμενε η γιαγιά.)
-Η λέξη είναι σωστή, την χρησιμοποίησε πρώτος ο Ευγένιος Βούλγαρης το 1817,
και σημαίνει το ισχυρό μίσος εναντίον κάποιου. Ίσως αν το παρουσίαζαν με την πραγματική του ορολογία να προκαλούσε το ενδιαφέρον του κόσμου και να γινόταν μια ουσιαστική κουβέντα. Αλλά δώσε στον νεοέλληνα αντί και πάρε του την ψυχή .
-Τι εννοείς παππού;
-Οι νεοέλληνες από τότε που φτιάχτηκε αυτό το δυτικότροπο μόρφωμα που λέγεται ελληνικό κράτος δόμησαν την σκέψη τους και την αντίληψη τους με βάση το αντί. Δεν μας ένοιαζε αν ο αντίπαλος είχε κάποια θέση σωστή. Εφόσον εγώ ήμουν αντί του, όλα τα δικά του, λάθος πρέπει να είναι. Βασική ιστορική μας θέση, ο εχθρός του εχθρού μου φίλος μου. Πάνω σε αυτό το αντί – αντί στηρίχθηκε η θετική στάση των Ελλήνων έναντι των Κούρδων. Βγάλανε ένα νόμο τώρα τον βαφτίσανε αντί- ρατσιστικό και κάθε προοδευτική κουρούνα πιστεύει ότι εφόσον είναι αντί – πρέπει να τον υπερασπιστεί.
-Γιατί είναι καλό να ορμάνε στον κάθε μετανάστη και να τον σαπίζουν στο ξύλο γιατί είναι μαύρος;
-Είδες που τσίμπησες με το συναίσθημα και εσύ; Έχεις αναψοκοκκινίσει όλη και είσαι έτοιμη να με φυτέψεις. Δεν μπορείς να φτιάξεις μια αγγελική κοινωνία με νομοθετικές ρυθμίσεις. Δεν μπορείς να με αγαπάς επειδή το όρισε μια πράξη γάμου.
-Άλλο αυτό!!! (Είπε η γιαγιά και κοκκίνισαν τα μάγουλα της σαν παιδούλας.)
-Έτσι έκανε η καθολική εκκλησία τον μεσαίωνα με διατάγματα προσπαθούσε να χειραγωγήσει την γνώμη και την διάθεση των πολιτών. Ξέρεις πως έγινε ‘Ελληνας ο Μουστακί; Η ράτσα του, οι σεφαραδίτες Εβραίοι διώχτηκαν από την Ιβηρική Χερσόνησο το 1492 , αν έμενες εκεί ή βαφτιζόσουν χριστιανός ή θάνατος. Και ο λαός της Ισπανίας και της Πορτογαλίας αφού το διάταγμα ήταν αντι- εβραϊκό το αποδέχτηκε. Δεν μπορείς με νόμους να διαμορφώσεις την διάθεση και το συναίσθημα ενός λαού. Εν τέλει διεκδικώ και το δικαίωμα μου στην εχθροπάθεια!!!
-Δηλαδή παππού;
-Δεν μπορείς με νόμο να με πείσεις και να μου επιβάλεις να πιστεύω αυτό που θέλει η κάθε φορά εξουσία. Εγώ πιστεύω ότι έγινε πράγματι το ολοκαύτωμα των Εβραίων και με τις περιουσίες για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα πέρασε ζωή και κότα ο μέσος Γερμανός πολίτης. Ένας άλλος μπορεί να πιστεύει ότι δεν έγιναν διωγμοί στους Εβραίους και ότι όλο αυτό είναι ένα παραμύθι. Αυτόν τον άνθρωπο με βάση τις ιδέες μου τον θεωρώ φασίστα. Αλλά όσο και να διαφωνώ και να με εκνευρίζει και να μου προκαλεί εχθροπάθεια δεν θα πάψω να υπερασπίζομαι το δικαίωμα του να εκφράζει την φασιστική του γνώμη αρκεί να μην προσπαθεί με βίαιο τρόπο να μου την επιβάλει.
-Παππού το ίδιο έγινε και με την ποτοαπαγόρευση, τελικά μόνο τους εμπόρους ενίσχυσε και τους έδωσε μεγάλα κέρδη.
-Ακριβώς, η τυφλή άρνηση, ο τυφλός εξτρεμισμός μόνο εξτρεμισμό γεννά . Το χτύπημα του φανατικού μουσουλμάνου που πετσόκοψε τον Άγγλο στρατιώτη μόνο ενίσχυση της αγγλικής ακροδεξιάς πρόσφερε. Η οποία άρπαξε την ευκαιρία να αποκτήσει ευρύτερη λαϊκή βάση,.
-Με βάση αυτό το νομοθέτημα περί εχθροπάθειας άνετα η ταξική πάλη μπορεί να θεωρηθεί νομικό πρόβλημα και να διώκονται απεργοί και συνδικαλιστές, αφού εχθροπαθούν ενάντια στον ταξικό τους αντίπαλο. Επίσης μπορεί να μπορεί η γενοκτονία των Ποντίων ή των Ελλήνων στην μικρά Ασία να θεωρηθεί ως πράξη εχθροπάθειας για τους Τούρκους ή όσους Έλληνες πολίτες είναι φιλικά προσκείμενοι στην Τουρκία. Θα τρελαθούμε εντελώς μου φαίνεται. Το νομοσχέδιο αυτό εξυπηρετεί τους πιο ακραίους σκοπούς για χειραγώγηση των λαών από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Και βρήκαν και τρόπο το βάφτισαν αντί και κάθε προοδευτική κουρούνα θεωρεί μέσα από διαδικασίες αυτοματισμού ότι πρέπει να το υπερασπιστεί.
-Νομίζω ότι είναι από τις λίγες φορές που θα συμφωνήσω μαζί σου απόλυτα ( είπε η γιαγιά και αυθόρμητα έκανε τον σταυρό της). Δεν μου λες η δική μας κοινωνία τους δέχτηκε τους Εβραίους;
– Ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού των σεφαριδιτών εγκαταστάθηκε στην Θεσσαλονίκη και ζούσαν αρμονικά με τον χριστιανικό πληθυσμό μέχρι τον δεύτερο παγκόσμιο πόλεμο. Ο Καβαδίας κάπου αναφέρει ότι αν έπιανε Σάββατο το καράβι στο λιμάνι η Θεσσαλονίκη ήταν νεκρή πόλη γιατί οι Εβραίοι είχαν κλειστά τα μαγαζιά τους. Φαντάσου πόσοι ήταν. Και όταν τους κυνήγησαν οι Ναζί τους βοήθησαν κρύβοντας, φυγαδεύοντας ή δίνοντας πλαστές χριστιανικές ταυτότητες.
-Μα εδώ απότυχε το σουηδικό μοντέλο, δεν είδατε στις ειδήσεις πως ξεσηκώθηκαν οι ξένοι μετανάστες. (Είπε ο Πετράν ενώ είχε πάρει το μεγάλο λεξικό και το ξεφύλλιζε.)
-Ναι, αλλά και εκεί την εξέγερση την πυροδότησαν συγκεκριμένες συνθήκες τι οποίες δημιούργησε το ίδιο το σύστημα. Οι πραγματικές αιτίες δεν είναι το χρώμα ή η θρησκεία τους αλλά η ανεργία, η φτώχεια, η απομόνωση, η έλλειψη παιδείας.
-Να παππού, το βρήκα ( είπε ο Πετράν ενώ είχε πάρει και ξεφύλλιζε το μεγάλο λεξικό) εθνοφυλετισμός
-Μπράβο Πετράν είσαι σπουδαίος. Ταιριάζει απόλυτα με αυτά που λέμε.
-Τι είναι τούτο άλλος νόμος πάλι;
-Όχι γιαγιά αλλά για άλλη μια φορά αποδεικνύεται πόσο μπροστά ήταν ετούτη η ανατολική γωνιά της Ευρώπης. Το 1872 με αφορμή τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν από την βουλγαρική εκκλησία σε σύνοδο το Οικουμενικό Πατριαρχείο καταδίκασε οποιαδήποτε προσπάθεια να κυριαρχούν οι εθνικές ή φυλετικές διακρίσεις έναντι της ενότητας των Ορθοδόξων.
-Αν αυτό το φρόνημα είχε καλλιεργηθεί στα σχολεία δεν θα χρειαζόμασταν αντι- ρατς νόμους. Αλλά και αυτό δεν πέρασε όπως έπρεπε στην συνείδηση μας γιατί δεν είχε μέσα του αντι…. Μόνο με τα αντί- πέφτουμε μόνοι μας στον λάκκο.
-Πολύ με κουράσατε με τα αντί μετά παρά και τα λοιπά……. Εγώ θέλω να ακούσω άλλη μια φορά το τραγούδι αλλά από το δικός μας το Γιώργο και μην το πάρετε ως πράξη εχθροπάθειας ή εθνοφυλετισμού για τον Γιοσεφ Μουστακί …. ( Ο παππούς πήρε το πονηρό του χαμόγελο.) Έτσι δεν τον είπες …
-Από τα μεγάφωνα ακούστηκαν τα λόγια του Δημήτρη Χριστοδούλου με την φωνή Γιώργου Νταλάρα πάνω στην ίδια μουσική
-Σαν σύννεφο απ’ τον καιρό μονάχο μες τον ουρανό πήρα παιδί τους δρόμους.
Περπάτησα όλη τη γη μ’ ένα τραγούδι στην καρδιά και τη βροχή στους ώμους.