Δυο ιστορίες κοντρόλ

Η απέναντι όχθη του Βασίλη Καπετάνιου
 
 
1.Ο μικρός Χαράλαμπος το κοντρόλ και η  Θεία Λειτουργία.
 
Με την σιγουριά των δυόμιση χρόνων ο μικρός Χαράλαμπος ξημερώματα 25ης Δεκεμβρίου έκανε μια από τις πρώτες ανακαλύψεις της ζωής του. Η μητέρα τον ετοίμασε πρώτο και τον άφησε στο χώρο του καθιστικού να παίξει με τα παιγνίδια του. Εκείνος όμως έτσι όπως ήταν μόνος του βρήκε την ευκαιρία να κάνει μια εξερευνητική αποστολή χωρίς τα «μη» των μεγάλων. Πολυθρόνες, τραπεζάκια , τζάκι ήταν νέοι τόποι. Στο πλάι του τζακιού ανακάλυψε την θήκη με τα πολλά τηλεκοντρόλ. Μέχρι πριν λίγα χρόνια στα σπίτια σπάνια να υπάρχουν πάνω από ένα τηλεχειριστήρια. Συνήθως υπήρχε μόνο αυτό της τηλεόρασης, τώρα πια έχουμε ανάγκη από θήκη τηλεχειριστηρίων. Σαν νέος επίδοξος σαμουράι ο μικρός Χαράλαμπος άρχισε να τραβά και να πετά στο πάτωμα το ένα μετά το άλλο τα χειριστήρια αφού πρώτα πειραματιζόταν πατώντας τα κουμπιά. Πρώτη μεγάλη έκπληξη για αυτόν όταν έπιασε το κοντρόλ της τηλεόρασης. Πατώντας τυχαία το κουμπί έναρξης αντιλήφθηκε την διαφορά στον φωτισμό του χώρου γύρισε προς την οθόνη.  Τα δυνατά του γέλια έφεραν τον πατέρα του στο καθιστικό. Ο μικρός είχε ξεσπάσει σε γέλια βλέποντας αρχηγό πολιτικού κόμματος σε μαγνητοσκόπηση να αναγγέλλει το χριστουγεννιάτικο μήνυμα. Ο πατέρας του κάθισε και τον παρατηρούσε, είχε ανακαλύψει το βελάκι που αλλάζει κανάλια και με προτεταμένο το χέρι σαν Ιάπωνας σαμουράι μονομαχούσε με τις εικόνες. Στο πρόσωπο του εναλλάσσονταν πολλά συναισθήματα, χαρά, λύπη, φόβος και ξαφνικά πάλι γέλια όταν έπεσε πάνω σε άλλο γνωστό πολιτικό να λέει χριστουγεννιάτικες κενολογίες.
 
-Άντε πάρε του το κοντρόλ από το χέρι, θα το σπάσει ,να ετοιμαστούμε να πάμε στην Λειτουργία, ούτε το δι ευχών δεν θα προλάβουμε.
 
-Δεν τον βλέπεις πόσο το διασκεδάζει, ας το χαλάσει, άσε που νομίζω ότι έχει και πολιτική άποψη, περίμενε να δεις μόλις φτάσει στο δελτίο με τους πολιτικούς.
 
Πάλι ο μικρός ξέσπασε σε δυνατά γέλια όταν έπεσε η εικόνα πάνω σε άλλο πολιτικό που έκανε δηλώσεις.
 
-Ετοιμαστείτε γιατί αργούμε ήταν τα λόγια της μητέρας.
 
Έφθασαν σχετικά αργοπορημένοι στο μοναστήρι που πήγαιναν για την Χριστουγεννιάτικη Λειτουργία.
 
-Άντε μην αργείτε άλλο!!! ( Είπε η μητέρα καθώς κατέβαιναν πατέρας και γιος με αργό ρυθμό από το αυτοκίνητο.)
 
-Καλά, δεν ακούς ποιος ψέλνει μέσα, ούτε στην μέση δεν είναι ακόμα.
 
Ιερέας στην Χριστουγεννιάτικη Λειτουργία ήταν ο πάπα Γιώργης, ένας λεβέντης μερακλής παππάς, ακολουθούσε ένα αργό ρυθμό ψαλσίματος να το νοιώθει ο κόσμος όπως έλεγε. Ο μικρός σύντομα βαρέθηκε μέσα στο ναό, η μητέρα του είχε πάρει μαζί μερικά άηχα, αθόρυβα παιγνίδια και τον έβαλε κοντά στην πόρτα για να παίξει χωρίς να ενοχλεί κανένα. Ο πάπα- Γιώργης με τον αργό επιβλητικό του τρόπο βγήκε στην Ωραία  Πύλη για να πει το χριστουγεννιάτικο ευαγγέλιο. Ο πατέρας πρόσεξε ότι ο ιερέας δεν ξεκινούσε .
 
-Θα μας φάει η καθυστέρηση, σκέφθηκε ο πατέρας του μικρού. Πρόσεξε στο πρόσωπο του ιερέα ένα κάθετο διχασμό, το μισό σοβαρό και έτοιμο να κάνει την ανάγνωση και το άλλο έτοιμο να ξεσπάσει σε γέλια. Με δυσκολία κρατιόταν η δεξιά άκρη των χειλιών του τρεμοπαίζοντας μεταξύ γέλιου και συγκίνησης, όπως ήθελε ο καθένας το ερμήνευε. Ο πατέρας πρόσεξε ότι ο διχασμός ήταν και στο βλέμμα, σχεδόν αλληθώριζε το αριστερό μάτι στο ευαγγέλιο και το δεξί διαγώνια προς τα κάτω. Ακολούθησε την πορεία του δεξιού ματιού και έκπληκτος βλέπει το γιο του με μανία να πατάει το τηλεκοντρόλ στραμμένο προς τον ιερέα. Το κουβάλησε μαζί του. Τον πήρε αγκαλιά και ο ιερέας ξεκίνησε την ανάγνωση με ένα γρήγορο ρυθμό. Η λειτουργία τελείωσε πιο γρήγορα από ότι αναμενόταν. Μετά την λειτουργία έξω στην κλειστή αυλή, ο παππάς Γιώργης γελαστός, πλησίασε, έδωσε ένα φιλί στον μικρό Χαράλαμπο έτσι όπως τον είχε αγκαλιά ο πατέρας του.
 
-Φαντάζεσαι παιδί μου, (είπε ο παπάς ) να ήμασταν δυο ιερείς και να εναλλασσόμαστε στην Ωραία Πύλη, πως θα έπαιρνες από το παιδί το βίωμα ότι δεν μας άλλαζε το τηλεχειριστήριο; (!!!)
 
-Πάντως πάπα Γιώργη μετά τον μικρό και το χειριστήριο πήγες πιο γρήγορα την λειτουργία ( του είπε ο πατέρας για να τον πειράξει λίγο).
 
-Δεν φταίω εγώ αλλά το κοντρόλ με πήγε γρήγορα ….
 
-Πως ; (Τον ρώτησε έκπληκτος ο πατέρας.)
 
-Μου έρχονταν γέλια και ο μόνος τρόπος να μην εκτεθώ  ήταν να επιταχύνω λίγο.
 
-Πάτερ μου την ευχή σας ( του είπε μια γριούλα) , πολύ ζωντανή και χαρωπή η Λειτουργία ιδιαίτερα προς το τέλος σα να καλωσορίζατε το νεογέννητο Χριστό.
 
Ο μικρός είχε ξανά στα χέρια του το κοντρόλ και σημάδευε τώρα την γιαγιά!!!!. Η γιαγιά απομακρύνθηκε με γοργό βήμα.
 
2. Ο κυρ Γιώργης το κοντρόλ και η μαγκούρα.
 
Ο κυρ Γιώργης πέρασε για πρώτη φορά την πύλη του κέντρου Υγείας στο Κρανίδι  στα ενενήντα έξι του χρόνια. Έπεσε από την σκάλα ενώ μάζευε τις ελιές του. Ούτε ασπιρίνη δεν είχε πιεί για ενενήντα έξι χρόνια. Ο γιατρός βγήκε κρατώντας τις ακτινογραφίες.
 
-Κυρ Γιώργη δεν είναι τίποτα, ένα απλό κάταγμα.
 
-Τι είπες γιατρέ!!! (Ρώτησε ο παππούς με ένα ύφος λες και του ανάγγειλε επικίνδυνη θανατηφόρα νόσο.)
 
-Ένα απλό κάταγμα κυρ Γιώργη..
 
-Πάει καταστράφηκα για όλη μου την ζωή….( ο γιατρός με πολύ προσπάθεια κρατούσε τα γέλια του).
 
-Σε ένα μήνα θα είσαι εντάξει .
 
-Μα δεν είναι η πρώτη φορά που πέφτω από σκάλα, από τι έγινε αυτό γιατρέ;
 
-Γεράματα κυρ Γιώργη. ( Όταν είπε την λέξη γεράματα το βλέμμα του Γιώργη αδρανοποιήθηκε, ο ιππόκαμπος και ο ινιακός λοβός του εγκεφάλου του έκαναν προβολή και επεξεργασία εικόνων ενενήντα έξι χρόνων. Ο γιατρός ανησύχησε για μια στιγμή) Κυρ Γιώργη είσαι καλά;
 
-Καλά είμαι γιατρέ, αλλά περίμενες εσύ ποτέ εγώ ο Γιώργης το θεριό να γεράσω; Περίμενα εγώ ποτέ να γεράσω; (Ο γιατρός πάλι προσπαθώντας να κρατήσει τα γέλια του φώναξε την κόρη του παππού μέσα.)
 
-Ελένη έλα μέσα, έτοιμος είναι, σε ένα μήνα θα είναι πάλι θεριό.
 
-Όλα καλά γιατρέ μου αλλά πως κάθεται ένα μήνα στο σπίτι μέσα.
 
-Ας βλέπει τηλεόραση. ( Στα μάτια της Ελένης φάνηκε ένα βλέμμα ανακούφισης.)
 
Ο ηλεκτρολόγος έβαλε την κεραία και ρύθμισε τα κανάλια στην τηλεόραση του κυρ Γιώργη. Μέχρι τότε δεν είχε βάλει τέτοια συσκευή στο σπίτι του.
 
-Εγώ σου είπα ότι δεν θέλω τέτοιους διαβόλους στο σπίτι μου.
 
-Μα πατέρα πως θα σου περνάει η ώρα. Δεν μπορούμε να είμαστε όλη μέρα στο σπίτι μαζί σου. Ή έλα να μείνεις στο δικό μου ή άσε να σου βάλω την τηλεόραση για συντροφιά. Λοιπόν δεν χρειάζεται να κάνεις τίποτα θα κάθεσαι στην πολυθρόνα ή στο κρεβάτι και θα αλλάζει κανάλια από το κοντρόλ.
 
-Τι είναι αυτό το ντρόλ, τέρας;
 
-Όχι, αυτό εδώ είναι, κοίτα. ( Η Ελένη του ανοίγει και του κλείνει την τηλεόραση. Ο κυρ Γιώργης παρά τα πείσματα του εντυπωσιάστηκε από την ευκολία.) Λοιπόν σου το αφήνω εδώ και όποτε θέλεις την ανοίγεις.
 
-Δηλαδή το γυαλί δεν δουλεύει χωρίς το ντρόλ;
 
-Κοντρόλ πατέρα, δουλεύει χωρίς αυτό από τα κουμπιά που έχει από μέσα αλλά ο γιατρός είπε να μην σηκώνεσαι .
 
Έφυγε η Ελένη να πάει στο σπίτι της , ήταν στην άλλη άκρη της αυλής και έμεινε ο κυρ Γιώργης μόνος του να κοιτά έξω από το παράθυρο τον ανοικτό ορίζοντα.
 
Άρχισε να μονολογεί.
 
-Εγώ ο Γιώργης το θεριό, να γεράσω, ποιος το περίμενε. (Ασυναίσθητα το χέρι του έπιασε το κοντρόλ ) Για να δούμε τι γίνεται και με αυτόν τον διάολο;
 
Πατάει μια, πατάει δυο δεν άνοιγε με τίποτα η τηλεόραση. Η Ελένη δεν του είπε ότι το γυαλάκι πρέπει να κοιτάει μπροστά προς την τηλεόραση. Κράταγε το τηλεκοντρόλ ανάποδα. Άρχισε να εκνευρίζεται.
 
-Ή θα ανοίξεις ή θα σε σπάσω ( απείλησε την τηλεόραση λες και ήταν άνθρωπος , βεβαία θυμόταν και την εντολή του γιατρού για ακινησία). Άνοιξε μωρή σου λέω!!
 
(Είχε κοκκινίσει από τον θυμό του, πετάει με θυμό το κοντρόλ πάνω στην οθόνη.) Με βρήκες σε αδυναμία μωρή και κάνεις ότι θέλεις ε ; Ο Γιώργης δεν το βάζει κάτω ακούς; (Είναι έτοιμος να σηκωθεί αλλά το μετανιώνει ο γιατρός ήταν σαφής, στα δεξιά του βλέπει την μακριά του γκλίτσα, φωτίστηκε ο νους του. Βουτάει την γκλίτσα και αρχίζει στο ξύλο την τηλεόραση και ένα βρισίδι που δεν περι- γράφεται. Η Ελένη από το παράθυρο της κουζίνας της άκουσε τον πατέρα να μάχεται με κάποια γυναίκα. Τα παρατάει όλα και τρέχει προς το σπιτάκι του πατέρα της. Μπαίνοντας αλαφιασμένη μέσα τον βλέπει γαλήνιο να παρακολουθεί το δελτίο ειδήσεων σα να μην συμβαίνει τίποτα. Μαζεύει το μισοσπασμένο τηλεκοντρόλ. Βάρα-  βάρα ο κυρ Γιώργης  τυχαία πάτησε και το κουμπί της έναρξης.
 
-Πατέρα τι έπαθες;
 
-Ντρολ και βλακείες με την γκλίτσα έκανα την δουλειά μου… κάτσε να ακούσεις τις ειδήσεις!!!
 
 
 
*Εκτός των φανταστικών στοιχείων, ο μικρός Χαράλαμπος προσπάθησε σε χριστουγεννιάτικη λειτουργία να αλλάξει παπά με το τηλεχειριστήριο. Και ένας  παππούς ένοιωσε για πρώτη φορά γέρος στα ενενήντα έξι του χρόνια όταν έπεσε και έσπασε το πόδι του. Τις ώρες της ακινησίας ενεργοποίησε την «ανυπάκουη» τηλεόραση με την γκλίτσα του… Αντίσταση ή φαντασιακή χρήση των τηλε- ελέγχων (και της κάθε εξουσίας) διαφαίνεται ότι ασκούν μόνο η πρώτη και η τέταρτη ηλικία. Όσο για τις ενδιάμεσες ηλικίες ένα ξαφνικό πέσιμο από την σκάλα, μας αποκαλύπτει την αλήθεια. Περίμενες εσύ να γεράσουμε τηλε- ελεγχόμενοι, τηλε- όπληκτοι , τηλε- προσκυνημένοι;