Άρθρο του Τόλη Κοΐνη, γραμματέα της ΤΟ ΠΑΣΟΚ Ναυπλίου
Το ερώτημα έχει πλάκα. Θυμίζει το ερώτημα της γοργόνας για τον Μεγαλέξαντρο. Ζει; Ή είναι ένας αστικός μύθος;
Κατ’ αρχήν για να δούμε τον όρο. Κεντροαριστερά: Ιστορικά ο όρος αναφέρεται στην άτυπη κίνηση γύρω από τον Ανδρέα Παπανδρέου, την περίοδο 65-67. Προερχόντουσαν από το ριζοσπαστικοποιημένο – λόγω αποστασίας – Κέντρο και είχαν θέσεις καθαρά αριστερές. Από τότε ο όρος μπήκε στο ψυγείο. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, τοποθετούσε το μεν ΠΑΚ ως «εθνικοαπελευθερωτικό Κίνημα», το δε ΠΑΣΟΚ «στη μαρξιστική μη δογματική αριστερά» κάνοντας σαφή διάκριση με την προδοτική σοσιαλδημοκρατία. Το 1996 επανέφερε τον όρο Κεντροαριστερά και τοποθέτησε το ΠΑΣΟΚ σε αυτό το χώρο ο …Στ. Τζουμάκας – ο οποίος τώρα ξαναμιλάει για την ανάγκη ύπαρξης σοσιαλιστικού κόμματος, και έχει τώρα δίκιο-. Έπρεπε να δικαιολογηθεί η προς τα Δεξιά στροφή, του Σημίτη.
Ο όρος επανήλθε τώρα τελευταία. Από το Μάϊο του 2010, όταν άρχισε να διαλύεται το ΠΑΣΟΚ και να δημιουργούνται διάφορες κινήσεις στις παρυφές του. Δυο βασικά προβλήματα οδήγησαν στη γέννηση αυτών των κινήσεων: α) Η πολιτική επιβίωση κάποιων στελεχών ( πράγμα που μας αφήνει παγερά αδιάφορους και ακόμα πιο παγερά αδιαφορεί για την τύχη τους η κοινωνία). Β) Η αναζήτηση πολιτικής λύσης στα αδιέξοδα στα οποία έχει εισέλθει η Ελλάδα.
Θα μπορούσαμε να ομαδοποιήσουμε τους προβληματισμούς για την «πολιτική λύση» σε δυο μεγάλες κατηγορίες: α) Την εκσυγχρονιστική – μεταρρυθμιστική και β) την αριστερή.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι το ΠΑΣΟΚ βρέθηκε κυριολεκτικά απροετοίμαστο το 2009. Είναι απορίας άξιον που ένα κόμμα με τόσα στελέχη που πέρασαν από οικονομικά υπουργεία δεν είχε σαφή εικόνα της κατάστασης. Τους πρώτους μήνες μετά τις εκλογές του Οκτωβρίου του 2009 αποκαλύφθηκε το μέγεθος του ελλείμματος και το ύψος του χρέους, που άφησε πίσω της η καταστροφική κυβέρνηση της ΝΔ . Το χρέος διπλασιάστηκε στα χρόνια της υπό τον Καραμανλή Κυβέρνησης – αυτό δεν έχει αμφισβητηθεί. Για το έλλειμμα οι διαφωνίες που ακούστηκαν ήταν, πώς με δημιουργική λογιστική μπορούσαμε να το παρουσιάσουμε λιγότερο… Δε θα πλήρωνε λιγότερα ο Ελληνικός λαός, αλλά θα το παρουσιάζαμε στους κουτόφραγκους λιγότερο. Με αυτά τα Καραγκιοζιλίκια πορευόταν η Κυβέρνηση της ΝΔ, η κυβέρνηση Καραμανλή.
Το ΠΑΣΟΚ, το2009, είχε σωστά επιλέξει πως έπρεπε να γίνουν ριζοσπαστικές τομές στο κράτος για να ξαναμπεί η χώρα σε αναπτυξιακή πορεία, να τιθασευτούν τα ελλείμματα και να εξυπηρετηθεί το χρέος. Το κακό ήταν πως οι μεταρρυθμίσεις αυτές δεν είχαν την στήριξη ούτε των κομματικών στελεχών ούτε της κοινωνίας, αν και οι περισσότερες ήταν σωστές.
Η ψήφιση του πρώτου μνημονίου διέλυσε κυριολεκτικά το ΠΑΣΟΚ. Μια σειρά από ομάδες ,κατά το πλείστον προσωποπαγείς, συνέχισαν να μιλούν για την ανάγκη μεταρρυθμίσεων. Το ακροατήριό τους ήταν μάλλον περιορισμένο για δυο κυρίως λόγους: 1) Δεν απαντούσαν στα άμεσα θέματα επιβίωσης που αντιμετώπιζε ο λαός και 2) Στις περισσότερες φορές δεν ήταν σαφείς στις προτάσεις τους.
Μια άλλη σειρά από ομάδες στελεχών του ΠΑΣΟΚ πήραν από την πρώτη στιγμή αντιμνημονιακή στάση. Η ηγεσία, και η προηγούμενη αλλά κυρίως η τωρινή , τους έδειξε το δρόμο της εξόδου, λες και ήθελε να πριμοδοτήσει τον ΣΥΡΙΖΑ. Η μεθόδευση να υπάρχει μοναδικός υποψήφιος Πρόεδρος ο κ. Βενιζέλος (γιατί αλλιώς υπήρχε ο κίνδυνος να χάσει την εκλογή) δεν άφησε πολλά περιθώρια σε αυτές τις αντιμνημονιακές τάσεις. Έτσι ενώ τον Μάρτιο του 2012 δεν υπήρχε δημοσκόπηση, που να έδειχνε το ΠΑΣΟΚ κάτω από 25%, μέσα σε δυο μήνες έχασε τη μισή του δύναμη. Ανάμεσα στις δύο βουλευτικές εκλογές, και ενώ όλα τα κόμματα προσπαθούσαν να διευρύνουν το ακροατήριό τους, ο κ. Βενιζέλος δεν έκανε κανένα άνοιγμα – με αποτέλεσμα την περαιτέρω μείωση των ποσοστών του ΠΑΣΟΚ.
Τον Φεβρουάριο του 2013 έγινε το Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Η ασάφεια των προτάσεων του κ. Βενιζέλου ήταν καταπληκτική. Η απουσία εκσυγχρονιστικού – μεταρρυθμιστικού λόγου ήταν απόλυτη. Οι «δήθεν» αντιπολιτευόμενοι , τη στιγμή των ψηφοφοριών σφύριζαν αδιάφορα. Το προεδρείο προσπάθησε να περάσει την «πολιτική απόφαση» χωρίς ψηφοφορία. Διαμαρτυρηθήκαμε κάποιοι σύνεδροι, θέλοντας να περιορίσουμε το μέγεθος της γελοιότητας. Και έγινε μια τυπική ψηφοφορία…
Ο καθένας ερμήνευσε όπως ήθελε το αποτέλεσμα του συνεδρίου… Ο κ. Βενιζέλος θεώρησε πως τους δώσαμε εν λευκώ εντολή να γίνει οπωσδήποτε αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης… Αυτό είναι μισό ψέμμα. Δεν του έδωσε τέτοια εξουσιοδότηση το Συνέδριο, αλλά ούτε την αντίθετη, δηλ. να μην συμμετάσχει στην Κυβέρνηση. Κανένας δεν τόλμησε να φέρει πρόταση σχετικού ψηφίσματος.
Ο κ. Βενιζέλος οδηγώντας το ΠΑΣΟΚ στην Κυβέρνηση , το εκμηδένισε. Η Κυβέρνηση Σαμαρά, τηρεί τα εισπρακτικά μέτρα του μνημονίου , χωρίς όμως να υλοποιεί τις μεταρρυθμίσεις (εκτός και αν για την κατάντια της οικονομίας έφταιγαν οι …σχολικοί φύλακες). Η χώρα έχει βυθιστεί στην ύφεση και την ανεργία. Ο ορίζοντας εξακολουθεί να είναι σκοτεινός. Ο μέσος πολίτης νοιώθει ότι υπάρχει μια αόρατη «συμμορία του ευρώ» που του ρημάζει τις οικονομίες…
Ο μέσος πολίτης περιμένει από τους πολιτικούς μια σαφή πρόταση διεξόδου. Θυμάται τα «Ζάππεια» του κ.Σαμαρά και αγανακτεί, αναλογιζόμενος ότι ο Πρωθυπουργός τον κορόιδευε… Ακούει την ακατάσχετη υποσχεσιολογία της Αριστεράς και είναι επιφυλακτικός. Περιμένει μια πρόταση από το χώρο του ΠΑΣΟΚ . Ας είναι από όποιον θέλει, αρκεί να του δίνει σαφείς απαντήσεις στα εξής ερωτήματα:
Α) Πώς θα επιβιώσει ο Έλληνας πολίτης; Πώς θα εξασφαλίσει τρόφιμα- φάρμακα – ενέργεια; Πώς θα πάψει να είναι συνεχώς χρεωμένος στο Κράτος και τις Τράπεζες;
Β) Πώς θα γίνει η αναθέρμανση της οικονομίας; Θα περιμένουμε να έρθουν οι εμίρηδες ή να βρεθεί πετρέλαιο;
Γ) Ποιες δραστηριότητες θα μείνουν δημόσιες, για να προσδιοριστούν τα ελλείμματα;
Δ) Ο προκλητικός πλούτος των λαμογιών που διοχετεύτηκε στο εξωτερικό (λίστες Λαγκάρντ κλπ.), θα παραμένει απείραχτος; Οι ιδιοκτήτες των ΜΜΕ θα παραμένουν ανενόχλητοι και θα χρηματοδοτούνται ακόμα προκλητικά από τις Τράπεζες; Οι Τράπεζες έλαβαν εκατοντάδες δισεκατομμυρίων, με ποιο δικαίωμα δεν τα έσπρωξαν στην υπαρκτή οικονομία; Τι τα έχουν κάνει; Χωρίς την ικανοποίηση του κοινού περί Δικαίου αισθήματος, δεν μπορεί να προχωρήσει ο τόπος.
Αυτά περιμένουμε να ακούσουμε … Δυστυχώς , όμως ακούμε ξανά τον … στρατηγό Λάμαχο, από τους Αχαρνείς του Αριστοφάνη : «Μπλα, μπλα, μπλα, Δημοκρατία. Μπλά, μπλά, μπλά με εκλέξανε».
Εάν δε δοθούν άμεσα οι απαντήσεις , τότε είναι βέβαιο ότι στις Ευρωεκλογές θα έχουμε τραγικά αποτελέσματα.