του Μιχάλη Χασάπη
Δημοτικού Συμβούλου Άργους – Μυκηνών, πρώην Δημάρχου Λέρνας
Μέχρι πριν λίγο καιρό, ιδιαίτερα μετά από μια πρόσφατη έρευνα , όπου εμφανίζονταν υπερβολικά ποσοστά στήριξης και επιτυχίας του δημάρχου, αυτό ίσως να έμοιαζε φυσιολογικό. Στην δημοκρατία όμως δεν υπάρχουν ανίκητοι. Στην πολιτική και ιδιαίτερα στην αυτοδιοίκηση, τα πράγματα αλλάζουν μερικές φορές με μεγάλη ταχύτητα. Υπάρχουν περιπτώσεις , όπου η δημιουργία νέων αυτοδιοίκητων σχημάτων ή η ανάδειξη νέων προσώπων μπορεί να λειτουργήσει καταλυτικά αλλάζοντας πλήρως τα δεδομένα.
Πρόσφατα αυτοδιοίκητα παραδείγματα, στις προηγούμενες δημοτικές εκλογές του 2010, στον δήμο Αθηναίων, ο κ. Κακλαμάνης και στον δήμο Πειραιά ο κ. Μίχας , που ενώ εμφανίζονταν πανίσχυροι λίγο πριν τις εκλογές, έχασαν τελικά από τους κ. Καμίνη και Μιχαλολιάκο αντίστοιχα. Κανείς δεν φανταζόταν πάντως πριν λίγο καιρό και από αυτούς ακόμα που παρακολουθούσαν από κοντά τις εξελίξεις, την εικόνα διάλυσης που παρουσιάζει σήμερα η δημοτική παράταξη του κ, Καμπόσου. Βέβαια το ξήλωμα του πουλόβερ είχε ξεκινήσει από πολύ νωρίς, αρχικά με την αποχώρηση του κ. Αδρακτά, ενός αξιόλογου ανθρώπου και επιστήμονα, για να ακολουθήσουν ο κ. Κολεβέντης από τα πλέον προβεβλημένα στελέχη της Αργολίδας και ο κ. Καραμήτσας εκπρόσωπος μιας ολόκληρης επαγγελματικής ομάδας .
Το πλέον ανησυχητικό όμως για τον κ. Καμπόσο είναι ότι αρκετά εκλεγμένα στελέχη της παράταξής του, διαρρέουν ή το λένε ανοικτά, ότι δεν θα είναι μαζί του στις επόμενες εκλογές, όχι βέβαια για λόγους προσωπικούς που είναι θεμιτό, αλλά διαφωνώντας με την ασκούμενη πολιτική του και συμπεριφορά. Κάτι που επιβεβαιώνει τα προβλήματα της παράταξης του κ. Καμπόσου είναι και το γεγονός, ότι στο πρόσφατο δημοτικό συμβούλιο, από ένα σημείο και μετά, παρατηρήθηκε το ασύνηθες φαινόμενο οι δημοτικοί σύμβουλοι της μειοψηφίας, να είναι περισσότεροι από εκείνους της πλειοψηφίας, ανατρέποντας ακόμα και το γνωστό “η εξουσία ενώνει”. Η εικόνα διάλυσης, κατάρρευσης και αποτυχίας της δημοτικής αρχής, έχει διαχυθεί τελευταία και στην κοινωνία, όπου όλο και συχνότερα, ακούγεται η προτροπή ” κάνετε κάτι επιτέλους να φύγει αυτή η δημοτική αρχή”.
Είναι προφανής η αδυναμία διαχείρισης του ανθρώπινου δυναμικού, από τον επικεφαλής της παράταξης , όπως επίσης και η αδυναμία του να συνεργαστεί με αξιόλογους ανθρώπους από την πλευρά των συνεργατών του, οι περισσότεροι των οποίων , έχουν αποστασιοποιηθεί ή αδρανοποιηθεί. Επίσης στην κοινωνία όλο και περισσότερο παγιώνεται η αντίληψη, ότι όταν μιλάμε για διαχείριση των πεπραγμένων από την παρούσα δημοτική αρχή, μιλάμε για μια καθαρά επικοινωνιακή φούσκα, που πολλά λέγονται, πολλά υποτίθεται ότι σχεδιάζονται αλλά λίγα έως ελάχιστα υλοποιούνται. Επειδή, στην κριτική μας στην παρούσα δημοτική αρχή και στον κ. Δήμαρχο, σίγουρα θα επανέλθουμε, τίθεται πλέον το ερώτημα. Είναι τόσο απλή και εύκολη η απομάκρυνση από την εξουσία της παρούσας δημοτικής αρχής; Όχι βέβαια. Ο κ. Καμπόσος πήρε στις προηγούμενες εκλογές ένα ποσοστό κοντά στο 50% στον πρώτο γύρο και ένα ποσοστό περίπου 60 % στον δεύτερο, που σημαίνει μια μεγάλη δυναμική. Έχει το πλεονέκτημα της άσκησης της εξουσίας ( που μπορεί υπό προϋποθέσεις να είναι και μειονέκτημα ), έχει μεγάλες επικοινωνιακές δυνατότητες και είναι μια ισχυρή προσωπικότητα. Το συμπέρασμα από όσα περιληπτικά αναλύθηκαν ανωτέρω είναι ότι το παιχνίδι τώρα ξεκινάει και όλα τα ενδεχόμενα είναι ανοικτά. Είναι επομένως ο κ. Καμπόσος ένας ισχυρός πολιτικός αντίπαλος; Και βέβαια ναι. Είναι όμως ανίκητος; Και βέβαια όχι.