Σε μία απόπειρα επίδειξης δύναμης από το στρατόπεδο του Δημήτρη Καμπόσου, επιλέχθηκε να γίνουν τα εγκαίνια του εκλογικού του κέντρου την ίδια μέρα και ώρα με αυτά των Δημήτρη Πλατή και Μιχάλη Χασάπη. Τελικά ο ένας κατέληξε να το κάνει μεταξύ συγγενών και φίλων και ο άλλος με λίγους περισσότερους συγγενείς και φίλους. Η αναμενόμενη «λαοθάλασσα» μάλλον έβλεπε Eurovision…
Κάτι ανάλογο είχαμε και στο Ναύπλιο, όπου την αραιή παρουσία σε έναν δρόμο και ένα πεζοδρόμιο την αποκαλούμε «σεισμό». Μόνο και μόνο οι υποψήφιοι δημοτικοί σύμβουλοι φθάνουν πλέον τους 150 και άμα προσθέσουμε σε αυτούς τους συγγενείς και τους φίλους που τους κουβαλήσανε με το ζόρι, καθώς και αυτούς που βρέθηκαν εκεί μόνο και μόνο για το τζάμπα φαί, το συμπληρώσαμε το καρέ.
Παρόλα αυτά οι «αγαπημένοι» μας υποψήφιοι συνεχίζουν να κάνουν ανοιχτές συγκεντρώσεις, να τάζουν τα κέρατά τους, και φυσικά να εκτίθενται, αφού πλέον αυτός ο θεσμός φθίνει, και η παρουσία του κόσμου περιορίζεται στους «ημέτερους». Αυτή η εικόνα με τους παπάδες, τις κόρνες, τα καπνογόνα και τα πολλά «θα», είναι το παλαιοκομματικό σύστημα που γκρεμίζεται…
Και εδώ είναι που μπαίνει στο παιχνίδι και η Eurovision.
Η φετινή Eurovision μπορεί να μην είχε το καλύτερο αποτέλεσμα για την Ελλάδα, είχε όμως μηνύματα. Με τις ευρωεκλογές να πλησιάζουν, οι Ευρωπαίοι έσπασαν τα στερεότυπα και ψήφισαν ένα αλλοπρόσαλλο πλάσμα, στέλνοντας παράλληλα ένα ηχηρό μήνυμα για το τι πρόκειται να επακολουθήσει! Ανάμεσα σε αυτούς που προτίμησαν τη μουσάτη τραγουδίστρια από την Αυστρία ήταν και ο Έλληνας. Ποιος εγγυάται ότι τα ίδια αλλοπρόσαλλα κριτήρια δεν θα ισχύσουν και στις επερχόμενες εκλογές; Ετοιμαστείτε! Το τσουνάμι έρχεται…
Κ.Κ.