Ανασχηματισμός

Ο πολλά αναμενόμενος ανασχηματισμός έγινε, θα το έχετε πληροφορηθεί. Και εμένα με εξέπληξε. Γιατί; Γιατί, όταν διάβασα την ανακοίνωση και διαπίστωσα ότι μέλος της κυβέρνησης ήταν και η Φώφη, με βάρεσε κεραμίδα. Την είχα τελείως ξεχάσει, για να είμαι ειλικρινής. Βέβαια κάπου την είχε πάρει το μάτι μου, σε ταξίδια της, επιθεωρήσεις, ή ο,τι άλλο ήταν, στις παραμεθόριες περιοχές της Σκύρου και Σκοπέλου, αλλά δεν είχα δώσει σημασία. Έχω σοβαρότερα πράγματα να κάνω απ’ το να ασχολούμαι με την Φώφη. Για να μείνει πάντως στην ίδια θέση, πάει να πει ότι κάτι της χρωστάει ο Βενιζέλος ή να απείλησε όι θα αποχωρήσει απ’ το ΠαΣοΚ, με τις γνωστές συνέπειες.

 

Ένας ανασχηματισμός , μία από τα ίδια. Και χωρίς να γνωρίζω τον νέο υπουργό Οικονομικών, δεν ξέρω δηλαδή, αν πήρε τη θέση από απλή ματαιοδοξία ή επειδή θέλει (και μπορεί) να προσφέρει, αναρωτιέμαι: Ο Σημίτης κυβερνάει ακόμη; Ή μήπως ο Βενιζέλος κάτι χρωστάει στον Σημίτη και προωθεί τους δικούς του, του Σημίτη, εννοώ. Καταχρεωμένο τον έβγαλα τον Βαγγέλη! Αλλά πώς αλλιώς να εξηγήσω ότι σ’ ολάκερη την Ελλάδα δεν βρέθηκε άλλος έξυπνος οικονομολόγος να αναλάβει το υπουργείο Οικονομικών, παρά ο έμπιστος του Σημίτη; Θα μου πείτε τώρα ότι δεν πρέπει να σας τα λέω αυτά, για έξυπνους οικονομολόγους, γιατί άλλη είναι η εκπεφρασμένη γνώμη μου για δαύτους: Αν καταραστεί ο θεός το παιδί σου, θα σου βγει οικονομολόγος! Και εκεί μένω, δεν αλλάζω, οπότε τι περιμένετε ν’ αλλάξει; Η πολιτική της Κυβέρνησης; Σιγά τα ωά κι είναι Τουρκίας! Άδικα περιμένετε. Η πολιτική των οικονομικών στην Ελλάδα είναι προδιαγεγραμμένη, μέχρι να ξεχρεώσουμε, αν ξεχρεώσουμε ποτέ, που, εγώ προσωπικά, χλωμό κι αδύνατο το βλέπω. Τα έχω πει ευκρινώς και εντόνως: Θέλουν να μας κλέψουν με την συγκατάθεσή μας!

 

Όταν αρχίσαμε να χρωστάμε, στις αρχές του προπερασμένου αιώνα, εκεί, λίγο μετά απ’ το 1820, δεν ήξεραν ότι έχουμε όσμιο. Πώς να το ήξεραν δηλαδή; Δεν υπήρχαν οι δορυφόροι, να φωτογραφίζουν τα πάντα κι αν σας είπαν ότι οι δορυφόροι είναι εκεί πάνω για να βλέπετε ποδοσφαιρικούς αγώνες απ’ της άλλη άκρη του κόσμου, σας δούλεψαν άγρια και χοντρά. Τώρα το ξέρουν, ξέρουν πού αλλού υπάρχει (στον Καναδά μόνο) και ξέρουν και τι να το κάνουν. Άρα το θέλουν και δεν το θέλουν στην τιμή της αγοράς, ξέρετε πόσο έχει στις διεθνείς αγορές; $150.000/γραμμάριο(ΗΠΑ) – $100.000/γραμμάριο (Ευρώπη). Αν δεν το πάρουν λοιπόν, πώς θα σταματήσουμε να χρωστάμε;

 

Το πετρέλαιο ήταν ενοχλητικό τότε και αργότερα το έπαιρναν τζάμπα από άλλους, πιο κουτούς από μας. Η ηλίθια, ιμπεριαλιστική πολιτική τους όμως τους ώθησε σε σύγκρουση μ’ αυτές τις χώρες, που δεν έχουν τα ίδια μυαλά που είχαν στις αρχές του 20^ου αιώνα. Άρα ζητούν άλλες πηγές του μαύρου χρυσού, πριν οι υπάρχουσες στερέψουν ή τους πουν να τα μαζέψουν και να φύγουν. Που δεν θα το καταπιούν έτσι εύκολα, αλλά και οι πόλεμοι πολλά κοστίζουν. Προσπαθούν να βρουν άλλες πηγές λοιπόν, χωρίς πόλεμο ή, μάλλον, με άλλου είδους πόλεμο.

 

Πάρτε το χαμπάρι: Ζούμε σ’ έναν «όμορφο κόσμο, ηθικό, αγγελικά πλασμένο». Όποιος μπορεί να το καταλάβει αυτό, κερδίζει. Οι άλλοι κλαίνε την μοίρα τους!

 

Εμείς όμως για τον ανασχηματισμό λέγαμε. Άκου τερτίπια του Σαμαρά: Ήταν μονόφθαλμα τα παιδιά μας, τώρα θέλει να τα στραβώσει τελείως και απ’ τα δυο μάτια! Ο Λομβέρδος υπουργός Παιδείας, Θρησκευμάτων και δια βίου μάθησης και μην μου πείτε ότι καταργήθηκε το «Δια Βίου Μάθηση», γιατί κάτι θα πάθω, το προαισθάνομαι. Ένας τριτοκοσμικός τίτλος που συναγωνιζότανε την «Πολιτική Άνοιξη» του Σαμαρά, κάπου 20τόσα χρόνια πριν. Λέτε να τα ’χει ακόμη καλά ο Λομβέρδος με την Άννα Διαμαντοπούλου; Αν τα ’χουν ακόμη καλά, ξεχάστε τα ελληνικά σχολεία και στείλτε τα παιδιά σας στο εξωτερικό απ’ τον παιδικό σταθμό. Θα τον συμβουλεύει η Αννούλα, θα πράττει ο Αντρίκος, –ρε, δεν θα βρεθεί ένας Αντρέας καλός;– και φασκελωκουκούλωτα τα της Ελληνικής Παιδείας. Ένας άνθρωπος χωρίς νέες ιδέες, χωρίς όραμα για την Παιδεία μας. Μακάρι, για το καλό όλων μας, να κάνω λάθος, αλλά, μάλλον, σωστά τα λέω. Το μόνο που θα γίνει από ’δω και πέρα θα είναι συνομιλίες και συνδιαλλαγή με τους συνδικαλιστές των εκπαιδευτικών, που είναι συνδικαλιστές γιατί δεν μπορούν να διδάξουν, δεν έχουν τίποτα να δώσουν στους μαθητές τους. Με αποτέλεσμα να βαλτώνουν περισσότερο τα ήδη βαλτωμένα νερά της Παιδείας μας, να μην γίνεται τίποτα και να μένουν τα παιδιά μας αγγράμματα. Γνώμη μου! Κι όποιος νομίζει ότι έχω άδικο, ας γράψει τις απόψεις του στο χώρο που παρέχεται απ’ την ιστοσελίδα, ακριβώς από κάτω απ’ αυτό που διαβάζετε τώρα.

 

Με τον ανασχηματισμό αυτόν κατάλαβα τι εννοούσαν όταν μας έλεγαν, ότι ο ανασχηματισμός είναι στο χέρι του πρωθυπουργού: Ποιος άλλος θα έβαζε τον Λομβέρδο στο Παιδείας και την Φώφη στο Εθνικής Άμυνας, (η Φώφη με στολή! Αστείο ακούγεται…) εκτός απ’ τον πρωθυπουργό και τον Βαγγέλη; Και είναι κι άλλοι που δεν αντέχουν την κριτική, π.χ. Ντινόπουλος. Πού τον ξετρύπωσε αυτόν; Άνθρωπος βγαλμένος, θαρρείς, από Μίκυ Μάους. Σαματατζής, καυγατζής, αχώνευτος, ανυπόφορος. Τους λυπάμαι τους υπαλλήλους του Υπουργείου Εσωτερικών.

 

Εμ εκείνος ο Γιακουμάτος, τι σας λέει; Η επιτομή της γαλάζιας ΠαΣοΚαρίας και βοήθειά μας! Ύφος παντογνώστη, κομπολογιά προπέτεια, μερσεντές κλπ. Στο Υπουργείο Ανάπτυξης, ευτυχώς μόνο ως υφυπουργός. Ρε με τους Γιακουμάτους θα αναπτυχτούμε; Δεν είμαστε καλά!…

 

Και έφυγαν απ’ την κυβέρνηση οι δυο πιο πετυχημένοι υπουργοί, οι δυο που έκαναν τ’ αδύνατα δυνατά για να βάλουν μια πέτρα πάνω σε μια άλλη. Μιλάω για τον Κωστή Χατζηδάκη και τον Άδωνη Γεωργιάδη. Παραξενευτήκατε τώρα, είμαι σίγουρος, αλλά ακούστε πρώτα πράγματα που έχετε περάσει στο ντούκου και μετά σηκώνετε την πέτρα.

 

Όταν ο Χατζηδάκης ανέλαβε το Υπουργείο Ανάπτυξης, η Ελλάδα ήταν 18^η στην απορρόφηση κοινοτικών κονδυλίων κι όταν τον πέταξαν, σαν την τρίχα απ’ το προζύμι, ήταν 3^η και πρώτη στον τομέα Περιφερειακής Ανάπτυξης. Δηλαδή δούλεψε και κάτι πέτυχε για την χώρα. Και… ανταμείφτηκε. Κάπως έτσι ανταμείβεται ή επιτυχία στην Ελλάδα. Πάμε στον Άδωνη τώρα.

 

Όταν ο Γεωργιάδης έγινε υπουργός Υγείας, εκκρεμούσαν (από το 2000) η συγχώνευση των ταμείων και, (από την εποχή του Σπύρου Δοξιάδη,) η ενοποίηση του τέως ΙΚΑ και νυν ΕΟΠΥΥ με τα Κέντρα Υγείας. Ε, λοιπόν ο Γεωργιάδης τα έκανε, εισπράττοντας την χλεύη (και όχι μόνο) των συνδικαλιστών, που οι μισοί θα έχαναν τις θέσεις τους. Μείωσε την φαρμακευτική δαπάνη κατά 28%, μεταρρύθμισε την λειτουργία των φαρμακείων κ.ά.

 

Έκανε βεβαίως και λάθη, όλοι όσοι κάνουν κάτι, κάνουν και λάθη. Μόνοι αλάνθαστοι, εκείνοι που δεν κάνουν τίποτα! Λάθος ήταν η διάσωση του «Ερρίκος Ντυνάν», που μεθόδευσε την ανάληψή του από τον ιδιωτικό τομέα, ενώ θα έπρεπε να έχει περιέλθει στο δημόσιο.

 

Συμπεράσματα απ’ τον ανασχηματισμό:

 

1. Η ικανότητα και η επιτυχία δεν επιβραβεύονται την Ελλάδα. Με ημίμετρα ζήσαμε μέχρι τώρα, με ημίμετρα συνεχίζουμε.
2.  Και οι έσχατοι έσονται πρώτοι! (Για να το πω με τον θεολογικό τρόπο, γιατί, αν σας το πω όπως το λέω εγώ, κάτι με τροχό μέσα, που θα γυρίσει και κάποιον πτωχό, θα με πείτε ανάγωγο!)
3. Α από τον ανασχηματισμό: η Δημόσια παιδεία είναι χαμένη υπόθεση σε αυτή τη χώρα. Τα καλύτερα μυαλά της χώρας θα εκπαιδεύονται σε ξένα ιδρύματα και σε ξένες γλώσσες και θα εντάσσονται στη δομή άλλων κοινωνιών, που αντιλαμβάνονται τη σημασία των ελίτ. Σε τούτη τη χώρα, αρκεί ο Τσίπρας και ο Βενιζέλος με τα υπέροχα αγγλικά τους…
4. Άγνωστες οι βουλές του Κυρίου, αλλά εδώ συζητάμε πολιτική, όχι θεολογία.
5. Με τέτοιους ανασχηματισμούς δεν πρόκειται να σωθούμε. Δεν σωζόμαστε με τίποτα! Άρα απογοητευτείτε!

 

ο θείος Τάκης

 

Το άρθρο που μόλις διαβάσατε ήταν μια προσφορά της Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά.                                                         

Και

Του POPEYE bistro, Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο, για ποιοτικό φαγητό, την νοστιμότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπἰρες.

Και

Του Εικαστικού Καφενείου CIЯCULO cooperativa, Βασιλέως Κωνσταντίνου 6, Ναύπλιο, με ωραιότατο και καλοφτιαγμένο καφέ, εκθέσεις ζωγραφικής και φωτογραφίας και μια βιβλιοθήκη, για να περνάμε επωφελώς τον καιρό μας.

 

Και στα τρία αυτά μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε τον καφέ τους. Εξαιρετικός!

 

Η επιλογή και  ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου! (Αυτό το τελευταίο σημαίνει ότι οι χορηγοί  μπορεί(;) να μην συμφωνούν με το θέμα ή με την ανάπτυξή του, δημοκρατικά σκεπτόμενοι όμως, δεν αντιδρούν).