Πρόσφατα ένας φίλος δάσκαλος μου αποκάλυψε ότι τα τελευταία χρόνια επικρατεί ένας «βαρβαρισμός» στην Ελληνική γλώσσα που κατευθύνεται από το επίσημο Κράτος και που δεν είναι καθόλου τυχαίο γεγονός. Συγκεκριμένα, μου επισήμανε ότι στα επίσημα σχολικά βιβλία (ΥΠΕΙΙΘ, Παιδαγωγικό Ινστιτούτο) έχει καταργηθεί από το τέλος των λέξεων το γράμμα «Ν» (δηλαδή γράφουν το «εμβαδό» αντί το «εμβαδόν», ή «το Δήμαρχο», «το φίλο», «το σύμβουλο» κ.λ.π.
Το Ν μου είπε, έχει ήδη καταργηθεί πλέον επίσημα, ενώ τελευταία έχει αρχίσει να κόβεται και το τελικό Σίγμα (Σ). Κάποιοι δημοσιογράφοι στα κανάλια λένε κιόλας «η μέθοδο», η «οδό», «η πλήρη ένταξη» (!) κ.τ.ο., καλλιεργώντας έτσι αυθαίρετα ένα αρνητικό γλωσσικό πρότυπο στους νέους, μέσω της τεράστιας δύναμης των ΜΜΕ, ενώ το σχολείο είναι ανήμπορο να αντιδράσει και η κοινωνία δέχεται παθητικά ως περίπου μοιραία αυτή την εξέλιξη.
Οι διαπιστώσεις του φίλου δάσκαλου με εντυπωσίασαν και τις επόμενες ημέρες τις διασταύρωσα παρακολουθώντας προσεχτικά ομιλίες στα οπτικοακουστικά ΜΜΕ και τσεκάροντας κείμενα στο γραπτό λόγο, κυρίως εφημερίδες και ηλεκτρονικά site. (Στα τελευταία διαπίστωσα ότι γίνεται και το μεγαλύτερο μακελειό της Ελληνικής γλώσσας…). Και όλα αυτά μέσα στην πιεστική καθημερινότητα μας να περνάνε αδιάφορα…
Ψάχνοντας εξονυχιστικά το θέμα έπεσα πάνω σε μια επιστημονική μελέτη που δημοσιεύτηκε στο ιατρικό περιοδικό «MEDISIN JOURNAL» στη Γερμανία σύμφωνα με την οποία «η εκφορά του γράμματος «Ν» μεταφέρει οξυγόνο στον εγκέφαλο» και ότι δεν είναι τυχαία η τοποθέτησης του στο μέσον ακριβώς του αλφαβήτου (στο πρώτο Ελληνικό αλφάβητο με τα 27 γράμματα. (Επίσης από άλλες ιατρικές έρευνες διαπιστώθηκε ότι η απαγγελία των Ομηρικών Επών στο πρωτότυπο, εκτός όλων των άλλων, κάνει καλό στην καρδιά, ως αναπνευστική άσκηση…)! Οι αρχαίοι Έλληνες τα γνώριζαν όλα αυτά και δεν είναι τυχαίο το γεγονός ότι μόνο εμείς οι Έλληνες λέμε «τα είπα με το Νι και με το Σίγμα» παρ’ όλο που έχουμε στις καταλήξεις των λέξεων και άλλα γράμματα, διότι το Νι ενεργοποιεί το μυαλό μας να σκεφθούμε σωστά, ενώ το Σίγμα ηρεμεί την ψυχή μας, αφού μιλήσουμε δημόσια ή ιδιωτικά.
Η σύγχρονη ψυχογλωσσολογία δέχεται ότι η γλώσσα και η σκέψη γεννιούνται ταυτόχρονα και εξελίσσονται παράλληλα, συνιστώντας ανά πάσα στιγμή μια αξεχώριστη ενότητα. Η γλώσσα ενσαρκώνει την σκέψη και η σκέψη ουσιώνεται σε γλώσσα. Είναι ένα νόμισμα με τις δύο όψεις του. Δεν μπορεί να υπάρχει η μια πλευρά χωρίς την άλλη. Δεν υπάρχει Ελληνική σκέψη χωρίς την Ελληνική γλώσσα. Η ποιότητα και η ποσότητα «καταγραφών» στη σκέψη προσδιορίζει και το νοητικό επίπεδο κάθε λαού. Επομένως και το νοητικό επίπεδο καθορίζει και την ικανότητα της δημιουργίας Πολιτισμού…
Άρα δικαιούμαι και εγώ να ρωτήσω, όπως και ο φίλος δάσκαλος: Γιατί γίναμε διώκτες του «Ν» και του τελικού Σίγμα; Γιατί θέλουμε να φτωχύνουμε τον εγκέφαλο των επόμενων γενεών στη χώρα μας;
Για ποιόν λόγο αυτή η ακρότητα; Το γράμμα Ν είναι οργανικό και όταν το κόβουμε πονάει. Είναι σαν να κόβουμε το δακτυλάκι μας. Σ’ αυτούς που θα μας πουν ότι αυτό μέσα στην σημερινή πραγματικότητα είναι μια ασήμαντη λεπτομέρεια, τους απαντούμε ότι «η λεπτομέρεια κρατάει τον Παρθενώνα»!…
Το Ελληνικό αλφάβητο στην πορεία των χιλιάδων ετών του ήταν αρχικά ιδεογραφικό, στη συνέχεια εικονογραφικό, έπειτα γραμμογραφικό, κατόπιν συλλαβογραφικό και τέλος φθογγογραφικό που είναι το σημερινό αξεπέραστο και στο οποίο οφείλεται η δημιουργία της γλώσσας μας και του Ελληνικού οικουμενικού πολιτισμού. Έχουμε λοιπόν χρέος να διαφυλάξουμε ως κόρη οφθαλμού την Ελληνική Γλώσσα και να αντισταθούμε στην κακοποίησή της, τουλάχιστον εμείς οι τελευταίοι εναπομείναντες γραφιάδες… Γιατί όπως είπε και ο Ελύτης «Κανένας Ηρώδης δεν θα τολμούσε να διατάξει τέτοια γενοκτονία όπως αυτή του τελικού Ν, εκτός κι αν του έλειπε η οπτική του ήχου», για να συμπληρώσει ο Ρίτσος:
«Και οι λέξεις φλέβες είναι, μέσα τους αίμα κυλάει»…
Σε μας τους σύγχρονους Έλληνες, τι αίμα άραγε κυλάει;…
Του Φάνη Ζουρόπουλου,
Ο Φάνης Ζουρόπουλος είναι τ. πρόεδρος της Ε.Ι.Ε.Τ. και εκτελεστικός πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων (Ε.Ε.Δ.)