Ήταν ένα …υπέροχο απόγευμα στο Ναύπλιο (για το ΤΑΙΠΕΔ)

Με τέτοιες …μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις από πολίτες που αντιδρούν στις προθέσεις του ΤΑΙΠΕΔ για την δημόσια περιουσία, μάλλον θα χαίρεται η κυβέρνηση και η Τρόικα, αφού με την απουσία των πολλών έμμεσα επικροτείται η πρόθεση – απόφαση να εκποιηθεί ή παραχωρηθεί ό,τι υπάρχει και δεν υπάρχει σε αυτό τον τόπο.

 

Άρθρο του Άκη Γκάτζιου

 

Το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας δεν κατάφερε να συγκινήσει τους Ναυπλιώτες:

• Είτε γιατί δεν το έμαθαν,
• είτε γιατί αρνήθηκαν να γίνονται θύματα εκμετάλλευσης πολιτικών χώρων,
• είτε γιατί είναι απογοητευμένοι από τα προσωπικά τους προβλήματα και δεν μπορούν να σηκώσουν το βάρος της συμμετοχής τους σε μια μαζική διαμαρτυρία και αντίδραση κατά της διάλυσης των πάντων,
• είτε γιατί βαρέθηκαν να σηκωθούν από τον καναπέ τους.

 

Η συγκέντρωση της Τετάρτης στο θεατράκι του ΟΣΕ στο Ναύπλιο – δυστυχώς – δεν ήταν τίποτε άλλο από μια παρεΐστικη συγκέντρωση των ίδιων και των ίδιων ανθρώπων που θυσιάζουν τον ελεύθερο χρόνο τους και τη ζαχαρένια τους για το κοινό συμφέρον, αλλά δεν …αυγαταίνουν.

 

Την αιτία της έλλειψης συμμετοχής σε μια τόσο σημαντική διαδικασία για τον τόπο που ζούμε, ξεκίνησαν να αναζητούν κάποιοι από τους εναπομείναντες της αρχικής συγκέντρωσης. Αλλά μέχρι που βράδιασε κάπου έχασαν τον δρόμο και δεν βρήκαν τον λόγο που έμειναν «3 and the koukos band», όπως σωστά παρατήρησε ένας εξ αυτών.

Και μη ψάχνοντας την αιτία της απουσίας των Ναυπλιωτών, κάποιοι έδειξαν να ικανοποιούνται από τις υποσχέσεις του Μανιάτη, θεωρώντας ότι άκουσε το λαϊκό …ξέσπασμα και ευαισθητοποιήθηκε εξαιρώντας δημόσια ακίνητα από το ξεπούλημα. Κάποιοι άλλοι μετέφεραν μηνύματα νίκης των «εξεγερμένων» Ναυπλιωτών, και κάποιοι πιο σκεπτικοί παρέμεναν καχύποπτοι στην ξαφνική αγάπη του υπουργού απέναντί τους.

  

Την ίδια ώρα, μερικοί που πάσχουν ακόμα από την …παιδική ασθένεια της Αριστεράς αναζητούσαν πώς θα επιβληθούν αυτών που ανήκουν στον ΑΝΤΑΡΣΙΑ, άλλοι πώς θα την κάνουν στους ΣΥΡΙΖΕΟΥΣ, κάποιοι αυτόνομοι πώς έμπλεξαν με τους κοινοβουλευτικούς και πάει λέγοντας.

Και κάπου στην διεκδίκηση της παραμονής της δημόσιας περιουσίας στο κράτος, θυμήθηκαν τις απολυμένες καθαρίστριες που έρχονται στο Ναύπλιο για να διαδηλώσουν. Παίρνοντας λοιπόν πρωτοβουλίες και την άδεια από την σημαία, προγραμμάτισαν κοινή αντίδραση για τα ακίνητα και για την παραμονή του συγκεκριμένου κλάδου εργαζομένων στη  δουλειά τους.

 

Η συνέχεια την Παρασκευή: Μετά την συγκέντρωση των καθαριστριών θα ακολουθήσει η προαναγγελθείσα κατάληψη (με ημερομηνία λήξεως), του κτηρίου που ξεπουλιέται στον Μεγάλο Δρόμο, η οποία μάλλον συμβολική φαίνεται να είναι.

 

Τώρα, αν στο τέλος το ΤΑΙΠΕΔ ξεπουλήσει την Καραθώνα και χαρίσει σε εμάς τον βάλτο στην παραλιακή και στον επιχειρηματία που εκμεταλεύεται το ΞΕΝΙΑ την παραμονή του στην Ακροναυπλία, ποιόν θα χειροκροτήσουμε;

Ραντεβού στην επόμενη συνάντηση μετά τις διακοπές, στο τέλος Αυγούστου στο Θεατράκι του ΟΣΕ…