Δίοδος διαπλοκής στον Τύπο για τις δημόσιες συμβάσεις

Του Άκη Γκάτζιου.

 

Στην δημιουργία σχέσεων διαπλοκής της κάθε αναθέτουσας αρχής με τον Τύπο, στην αδιαφάνεια των δημοσίων συμβάσεων, αλλά και στην χειραγώγηση των τοπικών εφημερίδων που μέχρι στιγμής δεν ελέγχονται από την Τρόικα και την κυβέρνηση, οδηγεί το άρθρο 152 του Πολυνομοσχέδιου που κατατέθηκε στη Βουλή.

Μια διάταξη που αν ψηφιστεί ανοίγει το δρόμο και αφήνει ανοιχτό παράθυρο σε επιτήδειους να μεθοδεύουν εν κρυπτώ διακηρύξεις και διαγωνισμούς.

Η επιχειρούμενη για μία ακόμα φορά κατάργηση της υποχρεωτικής δημοσίευσης των προκηρύξεων και διακηρύξεων των πάσης φύσεως διαγωνισμών για έργα, προμήθειες και υπηρεσίες όλων των φορέων του δημοσίου στον Περιφερειακό Τύπο, οδηγεί στη διαπλοκή.

Όταν μάλιστα δεν υπάρχει καμία τέτοια «υποχρέωση» της Ελληνικής κυβέρνησης έναντι της Τρόικας, αυτό ενδεχομένως να υποκρύπτει άλλους σκοπούς.

Αναλυτικά το Άρθρο 152 του Πολυνομοσχέδιου, αναφέρει:

Παράγραφος 1: «Οι αναθέτουσες αρχές / αναθέτοντες φορείς δημοσιεύουν τις προκηρύξεις και διακηρύξεις ή αποφάσεις απευθείας ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων, ανεξάρτητα από την εκτιμώμενη αξία τους και τη διαδικασία ανάθεσης, με την επιφύλαξη της εφαρμογής της παραγράφου 1 του άρθρου 139, στο ΚΗΜΔΗΣ και στην ιστοσελίδα τους, εφόσον διαθέτουν, μέσω διαύλου αυτοματοποιημένης διανομής (RSSFEED). Οι προκηρύξεις περιλαμβάνουν τις πληροφορίες που αναφέρονται στο άρθρο 39 και γίνεται χρήση των προτύπων που εκδίδονται από την Αρχή της παραγράφου 20 του άρθρου 15».
Παράγραφος 2: «Οι αναθέτουσες αρχές/ αναθέτοντες φορείς μπορούν να δημοσιεύουν προκήρυξη δημόσιας σύμβασης ή περίληψή της σε κάθε άλλο έντυπο ή ηλεκτρονικό μέσο, εφόσον οι δημοσιεύσεις αυτές έπονται χρονικά της δημοσίευσης στο ΚΗΜΔΗΣ και δεν περιλαμβάνουν πληροφορίες διαφορετικές από εκείνες που περιέχονται στις προκηρύξεις και διακηρύξεις που δημοσιεύονται στο ΚΗΜΔΗΣ».

 

Το θέμα έχει προκαλέσει αντιδράσεις σε όλη την Ελλάδα. Βουλευτές, φορείς, αλλά και οι Ενώσεις του επαρχιακού Τύπου έχουν ήδη ξεκινήσει παρεμβάσεις ενημέρωσης  και κάνουν κάθε απαιτούμενη ενέργεια, ώστε να αντιληφθούν οι πάντες τι ακριβώς μπορεί να σημάνει η κατάργηση της υποχρεωτικής  ανακοίνωσης στον Τύπο των προκηρύξεων και διακηρύξεων ή αποφάσεων απευθείας ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων. Οι Ενώσεις των εφημερίδων σε επιστολή τους προς το Νίκο Δένδια, επισημαίνουν το αυτονόητο: «Η απλή ανάρτηση στο διαδίκτυο είναι μια «δυνητική» μορφή γνωστοποίησης σε αφηρημένο αριθμό αποδεκτών, ενδεχομένως μηδενικό, που αποκλείει εκ των πραγμάτων μεγάλο αριθμό πολιτών από αυτή και δεν πληροί σε καμιά περίπτωση τα εχέγγυα δημοσιότητας που ο νομοθέτης θεωρεί αναγκαία για να επιβάλλει την υποχρεωτική δημοσίευση των συγκεκριμένων πράξεων».

 

Ο προκάτος του σημερινού Υπουργού Κ. Χατζηδάκης, απέφυγε την κακοτοπιά.

Άραγε ο φιλόδοξος Νίκος Δένδιας και οι συνυπογράφοντες Υπουργοί, είναι διατεθημένοι να συνδέσουν το όνομά τους με ένα τέτοιο τερατούργημα, που πέραν της εξόντωσης του Τύπου θίγει το δημόσιο συμφέρον;;