Κράτος σημαίνει δύναμη

 

Τα πράγματα είναι δύσκολα και μπερδεμένα. Εμείς όμως θα προσπαθήσουμε να τα ξεμπερδέψουμε και θα ξεκινήσουμε με αξιώματα. Αν δεν θυμόσαστε τι είναι τα αξιώματα, που μαθαίναμε στο σχολείο, θα σας θυμίσω ένα: Η ευθεία είναι συντομοτέρα πάσης άλλης γραμμής. Αυτά στην Ευκλείδιο γεωμετρία, γιατί στον χώρο, στο διάστημα δεν έχει και μεγάλη εφαρμογή.

 

1. Το αξίωμα με το οποίο θα ξεκινήσουμε το κείμενο σήμερα λέει τα εξής: Καμιά κυβέρνηση δεν θέλει λιγότερο ή καλύτερο κράτος. Ο λόγος; Απλός! Αφού έτσι το έφτιαξαν το κράτος μας κι εμείς το δεχτήκαμε και το ανεχτήκαμε, θα πρέπει να είναι τελείως κουζουλοί, αν επιχειρήσουν να τ’ αλλάξουν είς βάρος τους. Ένα το κρατούμενο.
2. Ξέρετε πολλά κράτη του δυτικού κόσμου, αφήστε τα άλλα, για καρπαζιές είναι, να έχουν υπουργό Ραδιοτηλεόρασης; Εγώ δεν ξέρω κανένα. Το μικρότερο κράτος, οι μικρότερες κυβερνήσεις είναι υποσχέσεις των πρωθυπουργών μας, πριν γίνουν πρωθυπουργοί και μέχρι να γίνουν πρωθυπουργοί. Δύο τα κρατούμενα.

 

Για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους, ο τελευταίος υπουργός Ραδιοτηλεόρασης είχε κάποιο έργο να επιτελέσει: Να διαλύσει την ΕΡΤ και να φτιάξει την ΝΕΡΙΤ. Εν τάξει, τα κατάφερε, αν και το ιντερνέτ, (το «Ι» του τίτλου ντε,) δεν το είδα ακόμη. Καλά, το μέλλον ανοίγεται διάπλατο μπροστά μας και εδώ έχω δυο ερωτησούλες εγώ:

 

• Τώρα τι δουλειά κάνει ο υπουργός, αν υπάρχει, που κανονικά δεν πρέπει να υπάρχει. Δεν ξέρω κιόλας, υποθέτω. Ελλάδα είμαστε…
• Όλοι οι υπόλοιποι, οι πριν απ’ αυτόν τι δουλειά έκαναν; Ούτε τις ραδιοτηλεοπτικές συχνότητες δεν μοίρασαν. Επί 25ετία, τα κανάλια λειτουργούν με προσωρινές άδειες. Στην Ελλάδα είμαστε και, ως γνωστόν στην Ελλάδα, ουδέν μονιμότερον του προσωρινού. Ίσως είναι κι αυτό μέσα στα πλαίσια του μεγαλύτερου κράτους που ονειρεύονται οι κυβερνήσεις μας.

 

Είπε ο πρωθυπουργός πέρσι, όταν έκλεισε η ΕΡΤ, με την κ. Ραχήλ σκαρφαλωμένη στα κάγκελα, (τότε που αντιστεκότανε στην φίμωση της ΕΡΤ,) ότι αυτή ήταν «η πιο ριζοσπαστική και δημοκρατική μεταρρύθμιση που έγινε ποτέ στα Μέσα Δημόσιας Ενημέρωσης». Και δεν θα διαφωνήσω, μπορεί να ήταν έτσι και να είχε αγαθές προθέσεις ο άνθρωπος. Βεβαίως, άλλο το τότε, άλλο το τώρα, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι οι προθέσεις του πρωθυπουργού έχουν αλλάξει. Απ’ ο.τι φαίνεται όμως, έχουν αλλάξει οι απόψεις κάμποσων υπουργών. Που προσπαθούν να ανατρέψουν την μεταρρύθμιση του πρωθυπουργού. Είναι οι Χαρδούβελης, Μητσοτάκης, Βρούτσης, Σταμάτης και Βορίδης. Αυτά είναι τα κακά της ισχνής πλειοψηφίας μιας κυβέρνησης στην Βουλή. Αν η πλειοψηφία ήταν ευρύτερη, ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να τους πάρει τα χαρτοφυλάκια. Χώσανε λοιπόν μια τροπολογία σ’ ένα άσχετο νομοσχέδιο, για το ογκολογικό νοσοκομείο «Άγιοι Ανάργυροι» το νομοσχέδιο, (δεν είμαστε καλά, μου φαίνεται) και περιμένουν το θερινό τμήμα της Βουλής να κάνει την δουλειά τους.

 

Τι λέει τώρα η τροπολογία; Θαυμάστε λιγότερο, μικρότερο κράτος και ανεξαρτησία της ΝΕΡΙΤ: Πριν συνεχίσω, πρέπει να σας πω ότι μόλις έλεγξα και η θέση του υπουργού Ραδιοτηλεόρασης καταργήθηκε με τον τελευταίο ανασχηματισμό. Άρα η τροπολογία που κατέθεσαν οι πέντε υπουργοί είναι αλακία (με κεφαλαίο «Μ» μπροστά). Λέει λοιπόν η τροπολογία που προτείνουν οι πέντε ότι ο αρμόδιος για θέματα ραδιοτηλεόρασης υπουργός, θα διορίζει τα επτά (7) από τα δέκα (10) μέλη του εποπτικού συμβουλίου της ΝΕΡΙΤ. Ερώτηση κρίσεως: Γιατί μόνο τα επτά μέλη. Και τα δέκα, θα έλεγα εγώ, δημοκρατικά σκεπτόμενος. Και τους αναπληρωματικούς! Είτε κάνουμε μια δουλειά σωστά είτε δεν την κάνουμε καθόλου!

 

Φυσικά, για άλλα απορώ και παραξενεύομαι εγώ:

α) Αν πρόκειται να φτιάξουμε μια άλλη ΕΡΤ, γιατί κλείσαμε την παλιά και γίναμε διεθνώς ρεντίκολο, με το «μαύρο» που εξέπεμπε η ΕΡΤ και την κ. Ραχήλ να καβαλάει τα κάγκελα;

β) Ποιος είναι αρμόδιος για την σύνθεση της κυβέρνησης; Ο πρωθυπουργός ή ο κάθε άσχετος; Αν ισχύει το δεύτερο, θέλω κι εγώ να γίνω υπουργός! Από τους περισσότερους υπάρχοντες, καλύτερος θα είμαι, βάζω στοίχημα. Τουλάχιστον εγώ έχω το θάρρος να βαρέσω γροθιά στο μαχαίρι.  Ή το μαχαίρι θα σπάσει ή το χέρι μου θα κοπεί. Απ’ όλους αυτούς, ποιος μπορεί να το κάνει; Θέλουν οι πέντε να αναστήσουν τον Υπουργό Ραδιοτηλεόρασης, αντικαθιστώντας τον πρωθυπουργό που τον κατάργησε, αλλιώς προς τι η τροπολογία; Ρε, μήπως ετοιμάζεται τίποτα και δεν έχουμε πάρει είδηση ακόμη και περί άλλα τυρβάζουμε; Αν κάπου είναι ανακατεμένο το μητσοτακέικο, έχω μάθει να φοβάμαι. Μπορεί να ετοιμάζεται η εκδίκηση της Ντόρας, που δεν έγινε αρχηγίνα της ΝΔ, δεν έγινε και επίτροπος στην ΕΕ τελευταίως, ε, κάτι πρέπει να κάνει. Δεν θα κάθεται με σταυρωμένα τα χέρια να τρώει καρπαζιές συνέχεια. Δεν ξέρω, υποθέσεις κάνω, μήπως ξεμπερδευτεί το κουβάρι, που είναι σαν τα μαλλιά της τρελής.

 

Πιστεύω ότι ο πρωθυπουργός δεν πρέπει να πιστωθεί τίποτα, τίποτα καλό, εννοώ. Γιατί, γνώμη μου είναι κι αυτό, το φύλλο πορείας του προς τα έδρανα της αντιπολίτευσης είναι έτοιμο προς υπογραφήν στο γραφείο των «επικυρίαρχων». Και μετά, θα δούμε… Αφού όλοι λοιπόν, προτείνουν μιαν επανάσταση, μέχρι κι ο Άνθιμος της Θεσσαλονίκης, που δεν τον έχει εκλέξει κανείς, κανείς λαϊκός, εννοώ και η Ιερά Σύνοδος δεν μετράει, αφού δεν τον εξέλεξε για να κάνει επαναστάσεις, (Δευτέρα-Τετάρτη-Παρασκευή, ασχολείται με τα Σκόπια, Τρίτη-Πέμπτη-Σάββατο, με τα διδασκόμενα μαθήματα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου και τις Κυριακές με τον Μπουτάρη και τα τοπωνύμια,) αλλά για να προσεύχεται και να συγχωρεί, αφού όλοι λοιπόν, αναρχικοί, αριστεροί, ζερβοδέξιοι, δεξιοί όλου του φάσματος και λοιποί σκατάδες προτείνουν κι από μια επανάσταση, λέω να προτείνω κι εγώ μία: Ας προσπαθήσουμε να ματαιώσουμε τα σχέδια των «επικυρίαρχων» και όχι μόνο σ’ αυτό το θέμα! Δεν χρειάζεται να κάνουμε έφοδο στα θερινά ανάκτορα ούτε στα χειμερινά, ούτε να χυθεί αίμα. Καθιστικές διαμαρτυρίες γύρω από κάθε υπουργείο και ΔΟΥ, στις κύριες αρτηρίες, να μην περνάνε ούτε τα ασθενοφόρα ούτε η πυροσβεστική, στα αεροδρόμια, στους σιδηροδρομικούς σταθμούς, παντού, μέρα-νύχτα. Για καμιά βδομάδα. Κι αν στείλουν την αστυνομία να μας βαρέσει, ας τους ψιθυρίσουμε στ’ αυτί: «Αφήστε μας να κάνουμε δουλειά μας και μπορεί να πάρετε πίσω όσα σας κόψανε». Ειρηνικά πράγματα! Χωρίς βία! Κι ας υπάρχουν και καλλιτέχνες να μας διασκεδάζουν με τραγούδια και χορούς. Και μετά, είμαι περίεργος να δω αν θα υπάρχει ΕΝΦΙΑ και όλα τ’ άλλα ή θα καταργηθούν. Επάνω τους, παιδιά! Εμείς είμαστε οι περισσότεροι και δεν αντέχουμε άλλες καρπαζιές. Αρκετές φάγαμε και δεν πάει άλλο! Και επειδή κράτος σημαίνει δύναμη, εμείς είμαστε το κράτος, εμείς και η δύναμη! Ας το καταλάβουμε επιτέλους!

 

ο θείος Τάκης ή Παναγιώτης Περράκης

 

Το κείμενο που διαβάσατε ήταν μια προσφορά της Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά.                                                         

Και

Του POPEYE bistro, Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο, για ποιοτικό φαγητό, την νοστιμότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπἰρες.

 

Και στα δύο αυτά μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε τον καφέ τους. Εξαιρετικός! Ο καλύτερος καφές στην πόλη!

 

Η επιλογή και ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου! Αυτό το τελευταίο σημαίνει (για όσους μπορούν να καταλαβαίνουν ελληνικά,)  ότι οι χορηγοί  μπορεί και να μην συμφωνούν με το θέμα ή με την ανάπτυξή του, δημοκρατικά σκεπτόμενοι όμως, δεν επεμβαίνουν.