Πότε ΔΙΑΣ… πότε Θέσπις σερβιτόρος…..

Του Βασίλη Καπετάνιου
Ο Θανάσης νεαρός αστυνομικός στην ομάδα ΔΙΑΣ, κοίταξε το ρολόι του για άλλη μια φορά. Η επαναληπτική εικόνα της θέασης του καντράν μερικές φορές σου δίνει την ψευδαίσθηση ότι σπρώχνεις τον χρόνο. Η κίνηση ενενήντα μοιρών του αντιβραχίου  γίνεται φαντασιακά ένας μυϊκός μηχανισμός χρονοπροώθησης. Με την λήξη της βάρδιας θα περνούσε να πάρει την γυναίκα του από το θεατρικό εργαστήρι   που δίδασκε. Σήμερα θα γιορτάσουν την δεύτερη επέτειο γάμου τους. Άλλη μια ματιά στο ρολόι αλλά η φωνή στον ασύρματο πάγωσε τον χρόνο.
-Επείγον περιστατικό, κλοπή Άγγλου τουρίστα στον αρχαιολογικό χώρο.
Η φωνή του ασυρμάτου ακύρωσε όλες τις εικόνες και τον χρόνο που διεκδικούσε. Με αυτοματοποιημένες αντανακλαστικές κινήσεις μαζί με τους συναδέλφους του ξεκίνησε για τον αρχαιολογικό χώρο.  Ένας σχετικά νέος, Άγγλος τουρίστας, καθόταν στο παγκάκι με την σφραγίδα του φόβου στα μάτια του. Τα καλά αγγλικά του Θανάση, διευκόλυναν την επικοινωνία.
-Του επιτέθηκε αιφνιδιαστικά ένας νεαρός, βούτηξε τον σάκο μέσα στον οποίο είχε τον φορητό του ηλεκτρονικό υπολογιστή και πολύτιμες σημειώσεις για μια ταινία που ετοιμάζει. Ο σάκος του είχε το λογότυπο των Ρόλινγκ Στόουνς.
Ο κλέφτης έκανε το μοιραίο λάθος, ενώ αιφνιδίασε με επιτυχία τον ξένο σκηνοθέτη, απλά φόρεσε τον σάκο και περπατούσε δήθεν αμέριμνος ανάμεσα στους άλλους πολίτες. Το λογότυπο στην πλάτη έβγαζε μάτια. Σε πέντε λεπτά από την στιγμή που ενημερώθηκαν, η ομάδα του Θανάση βρήκε στο φανάρι της λεωφόρου τον «γκαντέμη» κλέφτη.
Στο αστυνομικό τμήμα ο Άγγλος, διάσημος σκηνοθέτης όπως έμαθαν, δεν πίστευε στα μάτια του. Ούτε σε δικιά του ταινία δράσης δεν γίνονται τόσο γρήγορα οι συλλήψεις. Προσπαθούσε να εξηγήσει στον Θανάση πόσο σημαντικές ήταν οι σημειώσεις του. Το έμπειρο μάτι του, εντόπισε την εμβολοειδή κίνηση στο δεξί χέρι του Θανάση.
-Βιάζεσαι αστυνόμε;
-Με περιμένει η γυναίκα μου, έχουμε επέτειο γάμου.
-Καταλαβαίνω, ευχαριστώ πολύ, αυτό που έγινε σήμερα θα το περάσω κάποτε σε ταινία μου.
Οι συνάδελφοι του, ανέλαβαν τα γραφειοκρατικά και ο Θανάσης πήρε την προσωπική του μηχανή και πήγε στο θεατρικό εργαστήρι. Με ένα βλέμμα στα όρια της απελπισίας τον περίμενε στα σκοτεινά σκαλοπάτια του κλειστού εργαστηρίου  η Άννα. Το μικρό μπουκέτο λουλούδια που έκρυβε στο μπουφάν , επανέφεραν το χαμόγελο στα χείλη της.
-Που θα τα γιορτάσουμε ;  
-Στο τσιπουράδικο του κυρ Φώτη.
Τρεις γενιές από την οικογένεια του Θανάση, παππούς πατέρας και γιος, είχαν περάσει από το τσιπουράδικο του Φώτη, σχεδόν συγγενείς είχαν γίνει με τους ιδιοκτήτες. Το μαγαζί ήταν ασφυκτικά γεμάτο. Αλλά πάντα υπήρχαν δύο τρία τραπέζια στην πίσω αυλή αποκλειστικά και μόνο για συγκεκριμένους πελάτες. Με ένα νόημα του ματιού το κυρ Φώτης καθοδήγησε τον Θανάση να πάει στην πίσω αυλή. Παραγγελία δεν χρειάστηκε να πάρει, ήξερε τι ήταν να πάει και θα το πήγαινε ο ίδιος. Σε λίγο ήρθε ο κυρ Φώτης με γεμάτο τον δίσκο μεζέδες και τα τσίπουρα.
-Κυρ Φώτη παρά την κρίση, βλέπω δεν πέφτει καρφίτσα στο μαγαζί.
-Άλλαξε ο κόσμος, Θανάση μου, πάνε τα μπουζούκια και τα πανάκριβα βράδια. Χαμηλώσαμε και εμείς τις τιμές, βάλαμε και ζωντανή μουσική. Σε λίγο θα παίξει ο γιός μου ο μικρός με την κοπελιά του. Αν σου τύχει κανένα καλό παιδί που θέλει να βγάλει δυο τρία μεροκάματα την εβδομάδα να μου το στείλεις. Τα βράδια που παίζει μουσική ο γιός μου θέλω χέρια. Άντε καλά να περάσετε.
-Άντε γεια μας , για πες μου τι έγινε και άργησες;
-Που να σου τα λέω, ληστέψανε ένα Άγγλο σκηνοθέτη αλλά το λύσαμε άμεσα το θέμα, ευτυχώς.
-Μην μου πεις ότι ήταν ο Ίαν Μπίγκλις;
-Ναι αυτός ήταν, αλλά που τον ξέρεις;
-Έχει βουίξει ο κόσμος του θεάματος, ετοιμάζει μια νέα ταινία και βρίσκεται στην Ελλάδα. Αλλά και εγώ κάτι σου ετοιμάζω;
-Έκλεισες δουλειά σε κάποια ταινία;
-Όχι, και μάλλον, μπορεί να χρειαστεί να σταματήσω την δουλειά για λίγο καιρό. ( Το χέρι της χάιδευε προστατευτικά  την ανύπαρκτη κοιλιά της, δεν ήθελε και πολύ ο Θανάσης για να μαντέψει.)
-Είσαι έγκυος ; (Δεν πρόλαβε να τελειώσει το βαθύ φιλί όταν από την μεγάλη αυλή ακούστηκε η βαριά φωνή του γιου του κυρ Φώτη να τραγουδά Νίκο Παπάζογλου.
«Ο δρόμος που δεν έπαιρνες σού `τρωγε την ψυχή, /ξοπίσω καθώς άφηνες κι αυτό το σταυροδρόμι. Το ξέρω πως σε βάραιναν αόρατοι σταυροί/ και έβλεπα να γέρνουνε οι όμορφοί σου ώμοι.»
Οι στίχοι δεν ταίριαζαν με την χαρά που ένοιωθε ο Θανάσης, άκουγε μόνο την μουσική, σηκώθηκε και χόρεψε για αυτόν, την γυναίκα του και το μέλλον που κυοφορούσε. Λίγο πριν τα χαράματα ξύπνησε λουσμένος στον ιδρώτα, στον ύπνο του άκουγε μόνο τα λόγια του τραγουδιού, και αυτός έντρομος χόρευε πάνω από μια απύθμενη πηγάδα. Πήγε στην κουζίνα και έφτιαξε ένα ελληνικό καφέ, δεν άναψε τσιγάρο, από το παράθυρο έβλεπε την μέρα να έρχεται. Ήξερε ότι είχε αγχωθεί με την είδηση του ευχάριστου νέου!
Σίγουρα το ήθελε το παιδί, αλλά τα πράγματα είχαν ζορίσει πολύ τελευταία. Στην δουλειά τους έκαναν και νέα περικοπή μισθών, η γυναίκα του μπορεί να έμενε άνεργη για ένα μικρό χρονικό διάστημα. Πως θα τα έβγαζαν πέρα; Βοήθεια δεν μπορούσαν να έχουν από κανένα. Πήρε μια βαθιά γουλιά ελληνικού καφέ, το κάψιμο στην γλώσσα και η γεύση του καφέ που κατέβαινε στο στομάχι του έφεραν στο νου το ονειρικό ζεϊμπέκικο.
-Αυτό θα κάνω ( είπε φωναχτά).
-Μόνος σου μιλάς;
-Όχι με τον γιό μου!!!
Το πρωί πριν πάει στην υπηρεσία του πέρασε από το τσιπουράδικο του κυρ Φώτη. Ο ιδιοκτήτης από πολύ νωρίς τακτοποιούσε και μάζευε για να ανοίξει το μεσημέρι.
-Καλώς τον Θανάση, ξέχασες τίποτα;
-Όχι κυρ Φώτη, αλλά θέλω να σε ρωτήσω κάτι, αυτό που είπες, για ένα γκαρσόνι για δυο τρεις φορές την εβδομάδα ισχύει;
-Και βέβαια ισχύει, πες  του να περάσει σήμερα κιόλας.
-Εδώ είναι κυρ Φώτη, ξέρεις η Άννα είναι … είναι έγκυος και θα χρειαστώ και δεύτερη δουλειά….
-Με το καλό να μας έρθει ο μάγκας σου, καλωσόρισες στο μαγαζί μου και αν δεν έχετε κλείσει νουνό εδώ είμαι εγώ. ( Η ζεστή αγκαλιά του κυρ Φώτη εξάτμισε όλους τους παγωμένους αόρατους σταυρούς που μαζεύτηκαν σε μια νύχτα στους ώμους του Θανάση.)
-Κυρ Φώτη θα μου δώσεις τρεις τέσσερις μέρες διορία;
-Και πέντε άμα θες, η δουλειά έκλεισε και αν τύχει κάτι με την υπηρεσία σου πάλι θα τα βρούμε.
-Μην ανησυχείς δεν θα σε εκθέσω.
-Καλά άνθρωπε μου τι θέλεις εσύ στο θεατρικό εργαστήρι; (Ρώτησε η Άννα τον Θανάση.)
-Θα μου αναθέσουν μια ιδιαίτερη αποστολή παρακολούθησης, πρέπει να μάθω μερικά βασικά μεταμφίεσης, ποιόν άλλον να εμπιστευθώ αν όχι εσένα;
-Και θα λείπεις πάλι από το πρωί μέχρι το βράδυ;
-Έξτρα δουλειά, έξτρα χρήματα και τα έχουμε ανάγκη τώρα. Και θέλω να μου μάθεις ένα καλό μακιγιάζ που να αντέχει στον έντονο ιδρώτα;
-Γιατί;
-Η παρακολούθηση θα γίνεται από μέρη που προκαλούν έντονη εφίδρωση!!!
Μετά από τρεις μέρες εντατικών μαθημάτων θεατρικού μακιγιάζ ο Θανάσης πήγε στον κυρ Φώτη.
-Κυρ Φώτη ήρθα ( του φώναξε καθώς έμπαινε μέσα στο μαγαζί).
-Ποιος είσαι ρε φίλε, η φωνή σου κάτι μου λέει αλλά η φάτσα τίποτα.
-Ε τότε πέτυχε κυρ Φώτη! Ο Θανάσης είμαι! (Τραβά το μουστάκι, βγάζει τα γυαλιά μυωπίας που φορούσε και αλλοίωναν το βλέμμα του και ο κυρ Φώτης κόντεψε να πάθει το πρώτο εγκεφαλικό της ζωής του.)
-Ρε Θανάση, τι έγινε παιδάκι μου; Δεν σε γνώρισα καθόλου.
-Αυτό είναι επιτυχία κυρ Φώτη. Ξέρεις την έχω ανάγκη την δουλειά αλλά μικρός ο κόσμος, μπορεί κάποιος να πάει να με καρφώσει και να έχω προβλήματα… καταλαβαίνεις. Και στην Αννούλα έχω πει ότι είμαι σε ειδική αποστολή. Πότε ξεκινάω;
-Τώρα, έχει έρθει μια παρέα με κάτι Άγγλους καλλιτέχνες, σκηνοθέτες κάτι τέτοιο αφού τα μιλάς τα εγγλέζικα δεν πας να πάρεις την παραγγελία;
-Αμέσως αφεντικό….
Ο Θανάσης με την σιγουριά της πετυχημένης του μεταμφίεσης πήγε να πάρει παραγγελία από τον Ίαν Μπίγκλις, το σκηνοθέτη που είχε βοηθήσει πριν λίγες μέρες να σώσει τις σημειώσεις και τον υπολογιστή του. Από ότι έμαθε δεν έκανε μήνυση στο άτυχο κλεφτρόνι. Από τα μισόλογα που έπιανε στα πήγαινε έλα του σερβιρί-σματος , έμαθε ότι ο διάσημος σκηνοθέτης μετά την περιπέτεια που είχε πριν λίγες μέρες ετοιμάζει μια διεθνής κινηματογραφική παραγωγή για την ομάδα ΔΙΑΣ…..
*Στα ΜΜΕ πήρε μεγάλη έκταση το θέμα για την επικείμενη ταινία του Τζόναθαν Ίνγκλις για την ομάδα ΔΙΑΣ. Πράγματι η ομάδα ΔΙΑΣ τον εντυπωσίασε όταν σε ασύλληπτο κινηματογραφικό χρόνο συνέλαβε του ληστές που τον κακοποίησαν και του απόδωσαν τα κλοπιμαία. Δεν έχει πάρει όμως την ίδια έκταση το γεγονός ότι ένας στους πέντε αστυνομικούς κάνουν «διπλή ζωή», κάνοντας «διπλές δουλειές».  Πλην ακραίων παραβατικών περιπτώσεων, οι περισσότεροι εξαναγκάζονται από τις συνθήκες για να βιοποριστούν…….