Στα αποκαλυπτήρια του μεγαλοπρεπούς μνημείου Προσφυγικού Ελληνισμού, που πραγματοποιήθηκαν το περασμένο Σάββατο, στην πλατεία Φιλικών, στην Τρίπολη, παραβρέθηκε ο Γενικός Γραμματέας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Γιώργος Διδασκάλου.
Το μνημείο, που είναι δωρεά του Μικρασιατικής καταγωγής επιχειρηματία Γιώργου Καραγιάννη, φιλοτέχνησε ο γλύπτης Δημήτρης Κούρος.
Σε σύντομο χαιρετισμό του ο κ. Διδασκάλου ανέφερε:
«Ενενήντα δυο χρόνια από τότε που ο ελληνισμός της Μ. Ασίας και του Πόντου εκδιώχθηκε με βία από τη γη των προγόνων μας, βρισκόμαστε εδώ, για τα αποκαλυπτήρια του μεγαλόπρεπου αυτού μνημείου του Προσφυγικού Ελληνισμού –του μεγαλύτερου, ίσως, μνημείου προσφύγων στην Ευρώπη- που θα στέκεται πάντα όρθιο, για να “διαβάζουν” οι νεότερες γενιές ένα σημαντικό και συγχρόνως θλιβερό κομμάτι της ιστορίας μας.
Σχεδόν ένα αιώνα μετά από τα τραγικά γεγονότα της Μικρασιατικής Καταστροφής πρέπει να παραδειγματιζόμαστε από τα λάθη του παρελθόντος, όπως αυτά, του Εθνικού Διχασμού και των πολιτικών παθών, που οδήγησαν στο ξεκλήρισμα του ελληνισμού από τη γη της Ιωνίας και του Πόντου, μετά από παρουσία χιλιάδων χρόνων.
Οι κοινωνικές και οικονομικές συνέπειες για την τότε φτωχή Ελλάδα των 5 εκατομμυρίων, που πολεμούσε για περισσότερα από 10 χρόνια και δέχτηκε μονομιάς περισσότερους από 1 εκατομμύριο πρόσφυγες, υπήρξαν μεγάλες και επηρέασαν, σε σημαντικό βαθμό, στη διαμόρφωση της ταυτότητας της σύγχρονης χώρας.
Για τους ίδιους τους ξεριζωμένους η κατάσταση, αρχικά, ήταν τραγική, αλλά, με τον καιρό και παρά την τεράστια καταστροφή που υπέστησαν, κατάφεραν να ξανασταθούν στα πόδια τους, να ενταχθούν αρμονικά στην ελλαδική κοινωνία και να χτίσουν ό,τι έχασαν, βοηθώντας, συγχρόνως, στην πολιτική, κοινωνική και οικονομική και πολιτισμική ανάκαμψη της Ελλάδας.
Με τις διηγήσεις, τα τραγούδια και τους χορούς τους, πέτυχαν να κρατήσουν ζωντανή την αγάπη για τις χαμένες πατρίδες, τη Σμύρνη, το Αϊβαλί, το Ικόνιο, την Καισάρεια, την Τραπεζούντα και τη Σαμψούντα.
Σήμερα, όλες σχεδόν οι ελληνικές οικογένειες έχουν μια ρίζα τους απλωμένη στην αντίπερα όχθη του Αιγαίου. Αισθάνομαι κι εγώ μισός πρόσφυγας, αφού η ρίζα και της δικής μου οικογένειας, μέσω της μητέρας μου, φτάνει μέχρι το Αϊβαλί.
Οφείλω να συγχαρώ το δημιουργό του υψηλής καλλιτεχνικής αξίας μνημείου Δημήτρη Κούρο και ευγνωμονώ το άξιο τέκνο της Προσφυγιάς Γιώργο Καραγιάννη για την προσφορά του αυτή στην Αρκαδική γη, που αγκάλιασε με θαλπωρή τον προσφυγικό ελληνισμό.
Η μνήμη όλων των Ελλήνων Μικρασιατών, όλων των Ελλήνων του Πόντου, που χάθηκαν με τη μεγάλη αυτή καταστροφή του ελληνισμού ας είναι αιώνια».