Σε μια εποχή που οι αργίτισσες, ή τέλος πάντων όσες αισθάνονται αργίτισσες προσπαθούν να μιμηθούν την Lady Gaga και άλλα φουρνόξυλα του καταναλωτισμού, ένα τραγούδι απ τα παλιά έρχεται να περισώσει την ομορφιά των Αργιτισσών, μέσω ενός ποιήματος του Γεωργίου Σουρή.
Η Χρυσάνθη Μπαρέλη έντυσε το ποίημα με την φωνή της και του έδωσε σάρκα και οστά. Η νεαρή τραγουδίστρια ξεκίνησε τις πρώτες μουσικές εξερευνήσεις της πάνω σε μια κιθάρα το 1995 οπότε και άρχισε να γράφει τα πρώτα της τραγούδια. Από το 2008 παίζει σε μικρές μουσικές σκηνές, είτε μόνη της είτε με τον Αλέκο Γραμματικό και τους Ομοθυμαδόν, την ομάδα που δημιούργησαν μαζί με άλλους φίλους μουσικούς. Η πρώτη δισκογραφική δουλειά της Χρυσάνθης Μπαρέλη με τίτλο «Χρυσάνθη και οι φανταστικοί της φίλοι», αποτελείται από 11 τραγούδια στα οποία υπογράφει η ίδια στίχους και μουσική. Στο Φίλημα μελοποιεί ποίημα του Γεωργίου Σουρή. Το Φίλημα είναι ένας ερωτικός ύμνος στην Αργίτισσα.
Το Φίλημα
σε είδα και σου ζήτησα
ένα γλυκό φιλί.
Όμως εσύ δε σίμωνες,
κι από μακριά μ’ εθύμωνες,
Αργίτισσα τρελλή.
Ώρα πολλή μ’ ελίγωνες
και στην καρδιά μ’ επλήγωνες
με χίλια δυο γινάτια.
Αχ! Μα εγώ δεν κράτησα
κι εμπρός σου εγονάτισα
με δακρυσμένα μάτια.
Και σ’ είπα: έλα σώσε με
κι ένα φιλάκι δώσε με,
Αργίτισσα, γλυκό.
Χάρη μικρή σου ζήτησα
και το φιλί, Αργίτισσα,
μην το θαρρείς κακό.
Σ’ αυτά τα λόγια έμεινα
κι εξύπνησα κι απέμεινα
χωρίς φιλί στο στόμα.
Αχ! Ακριβά σαν χρήματα
μου τάχεις τα φιλήματα
και στ’ όνειρο ακόμα.