Τι θα αλλάξει αν βγει ο ΣΥΡΙΖΑ; (Ι)

Είναι φανερό ότι ο κ. Τσίπρας καλλιεργεί μια εικόνα «Πρωθυπουργού εν αναμονή», όπως αναφέρεται σε ένα άρθρο του Bloomberg, πριν από καιρό που τονίζει ότι η στάση του ΣΥΡΙΖΑ έχει γίνει φιλικότερη προς τις διεθνείς αγορές, αυτές που αποκαλούσαν «τοκογλύφους».

 

Εκτιμούν ότι ο κ. Τσίπρας δεν εκφράζει σε καμιά περίπτωση τις ίδιες απόψεις που εξέφραζε το 2012 όταν, –όπως σημειώνουν,– απείλησε τους επενδυτές που επιθυμούσαν να αποκτήσουν στοιχεία του ελληνικού Δημοσίου ότι «θα τους κάνει να χάσουν τα χρήματά τους». «Υπάρχει μία σταδιακή κίνηση προς το κέντρο», υποστηρίζει στο άρθρο του Bloomberg ο κ. Αριστείδης Χατζής, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.

 

Παράλληλα στο άρθρο τονίζεται ότι, εάν ο ΣΥΡΙΖΑ λάβει ανάλογο ποσοστό στις εθνικές εκλογές με αυτό που έλαβε στις ευρωεκλογές, τότε σαφώς θα κληθεί να κυβερνήσει, αλλά θα πρέπει απαραιτήτως να συμμαχήσει με άλλα κόμματα προκειμένου να έχει ικανή πλειοψηφία στη Βουλή.

 

Προστίθεται ακόμη ότι ο ΣΥΡΙΖΑ εξακολουθεί να στηρίζει την άποψη ότι θα πρέπει να υπάρξει διαγραφή 240 δισ. ευρώ από το χρέος της Ελλάδος, ενώ παρατίθενται και οι δηλώσεις του κ. Τσίπρα ότι ο πρωθυπουργός δεν μπορεί να επιλέξει μόνος του ούτε πρόεδρο της Τράπεζας της Ελλάδος  αλλά ούτε και Επίτροπο της χώρας στην Ε.Ε.

 

Πάντως το Bloomberg υποστηρίζει ότι οι επενδυτές δεν φάνηκαν να επηρεάζονται από τη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις ευρωεκλογές, κάτι το οποίο αποδεικνύει και η αποκλιμάκωση των αποδόσεων των ελληνικών 10ετών ομολόγων.

 

Όλ’ αυτά αποδεικνύουν ότι ο ΣΥΡΙΖΑ κινείται σταδιακά προς το κέντρο και ότι ο κ. Χατζής είχε δίκιο στις δηλώσεις του στο Bloomberg. Βεβαίως ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει εγκαταλείψει την αλλοπρόσαλλη στάση του προς πολλά θέματα, αλλά υπάρχει καιρός μέχρι τις εκλογές, δεν ψηφίζουμε δα και αύριο. Ας μην ξεχνάμε ότι υπάρχουν πολλές «συνιστώσες» σ’ αυτό το κόμμα, που πρέπει ν’ ακουστούν κι αυτές, γι’ αυτό και κάνουν θόρυβο.

 

Ακούσαμε εξ επισήμων χειλέων ότι οι υποσχέσεις τους, αν πάρουν την εξουσία, θα πραγματοποιηθούν μεν, σε βάθος χρόνου δε. Ότι μόνο ένα μικρό ποσοστό του ελληνικού χρέους είναι επαχθές ή απεχθές, (γύρω στο 5%, αν θυμάμαι καλά) και αυτό το 5% προτίθενται να διαγράψουν μονομερώς, αλλά δεν κουτσαίνει η γίδα απ’ τ’ αυτί. Και διάφορα άλλα ακόμη.

 

Ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυρίζεται ότι είναι αριστερό κόμμα. Δεν ξέρω τι γνώμη έχετε σεις, αλλά εγώ θα συμφωνούσα μόνο αν υπήρχε η διευκρίνιση ότι το εννοούν όπως το εννοούσαν στο γαλλικό κοινοβούλιο, αμέσως μετά την επανάσταση του 1789. Κάποιοι που κάθονταν στο αριστερό τμήμα του κοινοβουλίου (από ’κεί βγήκε ο όρος) διαφωνούσαν με όλα όσα λέγονταν και αποφασίζονταν εκεί μέσα. Ας μην ξεχνάμε ότι το «Κεφάλαιο» δεν είχε γραφεί τότε, γιατί ο Καρλ Μαρξ θα περίμενε καμιά 40αριά χρόνια ακόμη για να γεννηθεί και το «Κεφάλαιο» ακόμη περισσότερα για να γραφεί. Άρα αριστερός σήμαινε διαφωνία, δεν ήταν θέση, ήταν άρνηση! Έτσι θα συμφωνούσα με τον ορισμό-προσδιορισμό που δίνουν στο κόμμα τους οι του ΣΥΡΙΖΑ.

 

Ας δούμε τώρα ποιους προσήλκυσε το κόμμα αυτό κι έφτασε εκεί που έφτασε. Εκτός απ’ τα φιλόδοξα σκουπίδια του ΠαΣοΚ, που μετακινήθηκαν όταν είδαν το ποσοστό του κόμματος τους να πέφτει δραματικά και που, κατά την γνώμη μου πάντα, κανένα κόμμα δεν έπρεπε να τους δεχτεί κι αν ακόμη εγγράφονταν, θα έπρεπε να τους βάλουν στη θέση «σέντρα-φύλα-ρούχα» που λέγαμε πιτσιρικάδες, όταν παίζαμε ποδόσφαιρο στις αλάνες, όχι σε καίριες θέσεις. Εκτός λοιπόν απ’ αυτούς, προσήλκυσε και πολλούς πικραμένους, ανθρώπους που έχουν δεινοπαθήσει με τα μνημόνια και με όσα αυτά έφεραν στον Ελληνικό λαό: Φτώχια, ανεργία, στερήσεις, κοινωνική αδικία. Πολλοί απ’ αυτούς, εμπνεόμενοι απ’ την επαναστατικότητα των συνθημάτων του ΣΥΡΙΖΑ, ψήφισαν το κόμμα αυτό. Δεν ξέρω αν εντάχτηκαν, γιατί άλλο το «εντάσσομαι» κι άλλο το «ψηφίζω σε ουδέτερες εκλογές». Πήγαν όμως και ψήφισαν. Τώρα μένει να δούμε αν θα το ξανακάνουν. Πράγμα που θα κριθεί απ’ το πόσο προσεκτικά θα ακούσουν τις προεκλογικές εξαγγελίες του κόμματος που σκέπτονται να ψηφίσουν. Καλά, ψύλλους στ’ άχυρα ψάχνω τώρα!

 

Αφού τα ξεκαθαρίσαμε αυτά, όσο μπορούμε, δεν είμαστε δα και πολιτικοί αναλυτές και δεν σκέφτηκα ποτέ να παραστήσω τον κάτοχο όλης της αλήθειας, αφού στην «δημοκρατία» μας υπάρχουν πολλά στεγανά, όπου ο λαός δεν επιτρέπεται να εισέλθει, για να μην… στενοχωρηθεί ίσως. Αφού λοιπόν, όσο μπορούμε τα ξεκαθαρίσαμε αυτά, λέω να κάνουμε ένα ταξιδάκι. Μην ανησυχείτε, δεν θα πάμε μακριά. Μέχρι το τέλος του 2011 θα πάμε. Κυβέρνηση Παπαδήμου τότε, που όλοι ξέραμε ότι δεν θα μπορούσε να σταθεί επί μακρόν. Σύντομα θα κάναμε εκλογές και η ΝΔ ήταν στα πάνω της και υπήρχε κίνδυνος να κυβερνήσει. Κίνδυνος για το ίδιο το κόμμα, εννοώ, την ΝΔ. Ας άφηναν εκείνους που έβαλαν τα κάστανα στη φωτιά να τα βγάλουν. Γιατί ανακατεύτηκαν; Δεν είναι αυτό το θέμα μας όμως. Ακόμη στα τέλη του 2011 είμαστε εμείς. Θα θυμόσαστε μια διαβεβαίωση-επιστολή, ότι θα σεβόταν τα μνημόνια, που είχε δώσει ο κ. Σαμαράς προς την ΕΕ, την Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα, το ΔΝΤ, τον Μπαρόζο, την κ. Μέρκελ (να που ξεπήδησε κι η κ. Μέρκελ στο κείμενό μας!) και δεν ξέρω κι εγώ σε ποιους άλλους. Μια επιστολή που δεν ήταν αρκετή όμως. Και οι άλλοι επέμεναν και ήθελαν επίσημη διαβεβαίωση. Αν δεν την έπαιρναν, ο κ. Σαμαράς δεν θα γινότανε πρωθυπουργός ούτε στα τολμηρότερά του όνειρα! Την πήραν, με βούλες και υπογραφές και έγινε.

 

Για σιγά τώρα, γιατί δεν μπορούν να υπάρχουν δυο μέτρα και δυο σταθμά. Τι θα τους εμποδίσει να ζητήσουν την ίδια διαβεβαίωση και από τον κ. Τσίπρα; Που μπορεί. –«μπορεί», λέω, δεν ξέρω– να τους την έχει δώσει κιόλας. Αν λοιπόν την έχει δώσει ή θα τη δώσει την διαβεβαίωση αυτή, πού είναι η επαναστατικότητα του κόμματος; Εναντίον ποίου θα επαναστατήσουμε; Να ξέρω κι εγώ, για να μην φάει το σκοτάδι και κάναν αθώο… Μήπως μας πάνε δεμένους; Ερώτηση κρίσεως αυτή!

 

ο θείος Τάκης (Παναγιώτης Περράκης)

 

Το κείμενο που διαβάσατε ήταν μια προσφορά της

 

Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά. Σας συστήνω να δοκιμάσετε τα νέα προϊόντα τους: Εξαιρετικά σάντουιτς και υπέροχες, φρεσκοφτιαγμένες σαλάτες.

 

Και

 

Του «Popeye bistro», Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο, για ποιοτικό φαγητό, την νοστιμότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπἰρες.

 

Και στα δύο αυτά μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε τον καφέ τους. Εξαιρετικός! Ο καλύτερος καφές στην πόλη!

 

Η επιλογή και ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου! Αυτό το τελευταίο σημαίνει (για όσους δεν μπορούν να καταλαβαίνουν ελληνικά,)  ότι οι χορηγοί  μπορεί και να μην συμφωνούν με το θέμα ή με την ανάπτυξή του, δημοκρατικά σκεπτόμενοι όμως, δεν επεμβαίνουν.