Δεν αρκούν τα έργα που γίνονται για το μουσείο του Άργους για να πειστεί κανείς για το ενδιαφέρον της αρχαιολογικής υπηρεσίας προϊστορικών και κλασσικών για την «αρχαιότερη, διαρκώς κατοικούμενη πόλη της Ευρώπης.
Όταν πριν από 4 περίπου χρόνια είχαμε αναφερθεί στην άθλια κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει το πολυάνδριο πίσω ακριβώς από τις παλαιές εργατικές κατοικίες του Άργους με σορούς μπάζα να καλύπτουν τα δύο ταφικά μνημεία, πιστέψαμε πως το υπουργείο σε συνεργασία με τον Δήμο Άργους – Μυκηνών θα καθάριζαν τα μνημεία από μπάζα και σκουπίδια και θα περιέφραζαν τον χώρο για να τον προστατέψουν. Αντί να γίνει η οποιαδήποτε προσπάθεια προστασίας, δεν φάνηκε να ιδρώνει τα αφτί κανενός. Τα μπάζα και τα σκουπίδια αυξήθηκαν και τα χορτάρια κάλυψαν τα μνημεία. Θα πρέπει να σημειωθεί πως εξαιτίας των δύο αυτών μνημείων, η αποχέτευση του Άργους που παλαιότερα περνούσε πάνω απ αυτά, μετατέθηκε λίγα μέτρα πιο πέρα.
Του Καρμόγιαννη
Ένα ενδιαφέρον από πλευράς παράδοσης κτήριο, πάνω στην αρχαία αγορά, μπροστά απ την βρύση του Καρμόγιαννη αποφασίστηκε κάποια στιγμή να μην γκρεμιστεί και να ενοικιαστεί ενδεχομένως από το υπουργείο πολιτισμού για γκρικάρτ κλπ. Κατασκευάστηκαν στο πίσω μέρος του WC για την εξυπηρέτηση των επισκεπτών του αρχ. Θεάτρου και της αρχ. Αγοράς και σουλουπώθηκε το κτήριο. Δεν πέρασε όμως πολύ καιρός και διαπιστώθηκε πως ο απορροφητικός βόθρος έβγαινε εκεί περίπου που εστέκοντο τα αγάλματα των 7 επί Θήβας ή κατ άλλους του σημείου που μιλούσαν οι ρήτορες και δίπλα στο «Φορωνικό Πυρ» που θάπρεπε να τους είχε τσουρουφλίσει από τότε.
Σαν να μην έφτανε αυτό η οροφή του καλυβιού άρχισε να υποχωρεί με αποτέλεσμα τα νερά της βροχής να κινδυνεύουν να γκρεμίσουν τα πάλε ποτέ καφενείο των αγωγιάτηδων. Σκέφτηκαν λοιπών οι υπεύθυνοι για την προστασία της πολιτισμικής μας κληρονομιάς τι θα έπρεπε να κάνουν και βρήκαν την λύση να σκεπάσουν τα κεραμίδια με έναν μουσαμά σαν αυτούς που σκέπαζαν παλιότερα τα κάρα με τα ζαρζαβατικά για να τα φέρουν φρέσκα στις αγορές. Αγωγιάτες και κάρα σου λέει άραζαν στου Καρμόγιαννη, ε ο μουσαμάς θα πειράξει. Τα χρόνια κύλησαν και η οροφή όχι μόνο δεν διορθώθηκε όπως θά πρεπε αλλά ο μουσαμάς κουρελιάστηκε και προκαλεί γέλιο στους επισκέπτες και θλίψη στους Αργείους για την κατάντια της ιστορίας της πόλης τους.
Το αρχαίο θέατρο
Στην ίδια άθλια κατάσταση βρίσκεται κι ο αρχαιολογικός χώρος του Σεράπειου – Ασκληπιείου με το μοναδικό ίσως πομπώδες κτίριο της Ευρώπης, έναν αιώνα πριν οι ρωμαίοι αρχίζουν να κατασκευάζουν τα δικά τους, να κινδυνεύει να καταρρεύσει και τα τραυματισμένα από το χρόνο σκαλιά του αρχαίου θεάτρου να θυμίζουν περισσότερο ζέμπρα παρά βράχο με τους αρμούς τους, που όφειλαν, όπως μας έλεγαν τότε να έχουν πάρει το ίδιο χρώμα μ αυτό του βράχου.
Τα χόρτα και τα αγριόδεντρα κατατρώγουν τα θεμέλια και τους τοίχους των κτισμάτων και αντί να προσφέρουν ομορφιά και δροσιά στον αρχαιολογικό χώρο, ανάπτυξή τους σε τυχαία σημεία θέτει σε κίνδυνο την στατικότητα των μνημείων. Ποιος να νοιαστεί για πού φύτρωσε μια «πολύκλωνη ροδιά» που λέει και το τραγούδι, όταν δεν ενδιαφέρεται για την μετατροπή των σκαλιστών Μυκηναϊκών τάφων σε πάρκινγκ και μπαξέδες στον προφήτη Ηλία του Άργους.