Το χωνί της πολτοποίησης και η «Βιολογία»

του Βασίλη Καπετάνιου  
-Βασίλη θέλω μια χάρη, μπορείς να μου την κάνεις ; ( Η φωνή της κυρίας Κατερίνας ακουγόταν σπασμένη και με ριπές έντονης ανάσας στο τηλέφωνο.)
-Βεβαίως,  αν μπορώ.
 -Θέλω να δεις τον μεγάλο μου γιο τον Κωστάκη μου…. Να δεις αν έχει κάποιες μαθησιακές δυσκολίες.
-Μα, ποια τάξη  πάει τώρα;
-Τρίτη Λυκείου!!!
-Στην Δευτέρα Λυκείου τι βαθμούς πήρε;
-Γύρω στα 19.
-Μα είναι δυνατόν κυρία Κατερίνα, μαθητής του 19 να παρουσιάζει μαθησιακές δυσκολίες; Μήπως πρόκειται για ένα συγκεκριμένο μάθημα;
-Ναι, πως το κατάλαβες;
-Θα είναι το έβδομο παιδί που θα δω και θα έχει θέμα με την Βιολογία ή ένα μάθημα οικονομικών δεν θυμάμαι πως το λένε;
-Με την Βιολογία είναι το θέμα του, πρόκειται για μαθησιακές δυσκολίες; Όταν πάμε να διαβάσουμε δεν μπορεί να συγκεντρωθεί είναι αδύνατον να διαχειριστεί και το πιο απλό θέμα.
-Επιλεκτικές μαθησιακές δυσκολίες για ένα μόνο μάθημα δεν υπάρχουν.
 
-Μα είναι αδύνατον να διαβάσει αυτό το μάθημα. Όταν πάω να τον βοηθήσω στο συγκεκριμένο μάθημα, χάνει το βήμα του σχεδόν τρεκλίζει μέχρι να πάει στο δωμάτιο του. Αρχίζει να ιδρώνει,  τρέμουν τα χέρια του ενώ κρατάει το βιβλίο μην σου πω ότι μερικές φορές τραυλίζει. Είναι αδύνατον να συγκεντρωθεί και στο τέλος τσακωνόμαστε. Μέχρι τώρα είχα μια πολύ καλή σχέση με το παιδί μου και τώρα με τις επερχόμενες εξετάσεις κινδυνεύω να χάσω το παιδί μου!
-Νομίζω ότι τα τελευταία που μου είπατε ότι τα πιο σημαντικά. Ειλικρινά σας πιστεύω αλλά δεν νομίζω ότι το πρόβλημα του είναι μαθησιακό. Δεν αφορά την λειτουργικότητα της μάθησης. Μάλλον συσσωρευμένο άγχος είναι και κάπου πρέπει να πάρει μια μορφή το τέρας που τον βασανίζει.
-Σε παρακαλώ, μπορείς να τον δεις;
-Βεβαίως το μεσημέρι μετά το σχολείο του μπορώ.
-Θα έρθει! Θα τον πάρω τηλέφωνο μετά το σχολείο να περάσει. Θυμάται το θεραπευτήριο από τότε που ερχόμασταν για τον μεγάλο.
 
Το μεσημέρι για άλλη μια φορά βίωσα την αμείλικτη ροή του χρόνου. Στο μυαλό μου  περίμενα τον Κωστάκη, τελευταία εικόνα για να κάνω το μοντάζ στο μυαλό μου πριν έξι χρόνια περίπου όταν ο Κωστάκης ήταν πράγματι Κωστάκης.
-Κύριε Βασίλη μπορώ να περάσω;
-Έχουμε ραντεβού ; Ποιος είστε;
-Ο Κώστας της κυρίας Κατερίνας, ερχόμουν μαζί με τον αδελφό μου όταν έκανε πρόγραμμα σε εσάς.
 
Απέναντι μου ήταν ένας τεράστιος νεαρός, γύρω στα δύο μέτρα, με μια μικρή γενειάδα να σκεπάζει το πρόσωπο του και ο όγκος του σώματος του να κλείνει πλήρως το ένα φύλλο της πόρτας.
-Κώστα δεν σε γνώρισα , νομίζω ότι άλλαξες πολύ, δεν πρόκειται να σε γνώριζα αν σε έβλεπα στο δρόμο. Έλα κάτσε  για πες μου τι συμβαίνει ;
-Κολλήσαμε με την Βιολογία, δεν περπατάει με τίποτα . Η μάνα μου λέει μήπως  έχω μαθησιακές δυσκολίες, όπως ο αδελφός μου. (Κατέβασε το βλέμμα του, άρχισε να τρίβει τον ιδρώτα που «ανέβλυζε» στα χέρια του, τρεμόπαιζε το πόδι του , μια πλήρη αμυντική στάση ενός ζώου που απειλείται. Κατώτερα στρώματα του εγκεφάλου του  κυριαρχούσαν στα ανώτερα τα οποία από κάπου απειλούνταν.)
-Κοίταξε, θα κάνουμε μια σειρά από ασκήσεις για να δούμε πως δουλεύει η μηχανή όταν μαθαίνουμε. Αλλά δεν μου λες είσαι ακόμα ΑΕΚΑΡΑ;
-Δεν αλλάζουν αυτά κυρ Βασίλη, μεγάλη παιχτούρα ο Μάνταλος, όταν φτιαχτεί η «Αγιά Σοφιά» άμα θέλεις πάμε να δούμε κανένα παιγνίδι.
 
Προτίμησα να κουβεντιάσω για λίγη ώρα μαζί του παρά να του χορηγήσω κάποιες συγκεκριμένες δοκιμασίες. Ο Κωστάκης Κώσταρος χαλάρωσε,  επέστεψε το ζωηρό του βλέμμα σε άμεση επικοινωνία μαζί μου, θυμήθηκα ξανά  τον νεαρό με το ιδιαίτερο χιούμορ.
-Δεν μου λες Αεκάρα είσαι έτοιμος να δουλέψουμε;
-Πανέτοιμος!
 
Με πολύ καλή διάθεση, αυξημένη συγκέντρωση της προσοχής χωρίς σημεία υπερκινητικότητας ξεκίνησε να συμπληρώνει τις δοκιμασίες . Με προβλημάτισε λίγο ο τρόπος που έπιανε το μολύβι, ήταν παράξενες και ασυνήθιστες οι κινήσεις του καρπού του.
-Σε πονάει ο καρπός σου;
-Τώρα τις τελευταίες μέρες. Αλλά τον έχω ταλαιπωρήσει και με το βόλεϊ.
-Συνεχίζεις τις προπονήσεις;
-Όχι σταμάτησα λόγω των διαβασμάτων!
-Το πρωί ξυπνάς εύκολα, σε πονάνε οι αρθρώσεις σου;
-Είμαι λίγο μαγκωμένος αλλά όταν πάρω μπροστά δεν έχω κανένα πρόβλημα.
-Λοιπόν Κώστα με μια πρόχειρη ματιά δεν βλέπω να υπάρχουν  μαθησιακές δυσκολίες θα τα μετρήσω όλα και θα τα πούμε την άλλη εβδομάδα. Θέλω όμως να πας με την μητέρα σου και τον πατέρα σου στον γιατρό σας να του πεις για το πρωινό μάγκωμα και να του δείξεις και το μικρό πρήξιμο στον καρπό.
-Μπορεί να είναι και από το πολύ γράψιμο ; Όλο σημειώσεις κρατάω.
-Μπορεί, αλλά αυτό θα το πει αυτός  που ξέρει.
 
Μετά από τρεις μέρες με πήρε σε άσχημη κατάσταση η μητέρα του Κώστα.
-Τι κακό ήταν αυτό που πάθαμε κύριε Βασίλη;
-Τι πάθατε;
-Θυμάσαι το μικρό πρήξιμο στον καρπό του Κωστάκη. Αυτοάνοση αρθρίτιδα είναι μας είπε  ο γιατρός, δεν το χωράει ο νους μου.
-Κοιτάξτε ο Κώστας δεν αντιμετωπίζει μαθησιακές δυσκολίες σε καμία περίπτωση…..
-Τι νομίζεις ότι με νοιάζουν εμένα τα μαθήματα τώρα; (!!!)
-Ο τρόπος με τον οποίο θα χειριστούμε τα μαθήματα και η οργάνωση της μελέτης μπορεί να είναι θεραπευτικός.  Νομίζω  ότι πρέπει να πάρετε και την γνώμη ενός παιδοψυχίατρου.
-Μα αρθρίτιδα αυτοάνοση μας είπε ο γιατρός.
-Ο Κώστας είναι γεμάτος άγχος που ξεπερνά το όριο συναγερμού, νομίζω ότι έχει σχέση με την αρθρίτιδα. Αύριο πες του να περάσει να πάρει να πάρει τα αποτελέσματα του.
-Μα να πάμε σε παιδοψυχίατρο….
-Ας έρθει να πάρει τα αποτελέσματα και κάνετε ότι θέλετε.
 
Την άλλη μέρα ο τεράστιος έφηβος έκανε την εμφάνιση, η άνεση της προηγούμενης κουβέντας μας του είχε δώσει αρκετή εφηβική οικειότητα.
-Αεκέρα να μπω;
-Έλα κάτσε.  Σε βλέπω πιο χαλαρό.
-Τώρα είμαι άρρωστος και χαλαρώσαμε! Αυτοάνοση αρθρίτιδα την είπε ο γιατρός στην Αθήνα.
-Λοιπόν οι επιδόσεις σου όσο να αφορά την λειτουργικότητα είναι ιδιαίτερα υψηλές  για μάθηση. Όμως στο δεύτερο  τεστ που συμπληρώσαμε μου φαίνεται ότι δεν τον πιστεύεις και πολύ τον Κώστα.  Εδώ στο χαρτί το έχω σημειώσει, χαμηλή αυτοεκτίμηση .
-Μόνο χαμηλή κυρ Βασίλη, στα πατώματα είμαι , νομίζω ότι δεν αξίζω τίποτα. Ξέρεις πως νοιώθω. Νομίζω ότι όλος ο Κώστας είναι μέσα σε ένα χωνί ( και μου δείχνει με τα χέρια του). Είμαι στο πάνω μέρος και πρέπει να περάσω στην στενή τρυπούλα κάτω, η τρύπα των πανελλαδικών εξετάσεων.  Για να το κάνω αυτό πρέπει να με πολτοποιήσω να γίνω ρευστός και να περάσω μέσα από αυτή την μικρή τρυπούλα χωρίς να ξέρω που θα με οδηγήσει τελικά. Γίνομαι χυλός για να χυθώ στο πουθενά, στο τίποτα έτσι νοιώθω τώρα την  περίοδο της προετοιμασίας για τις εξετάσεις.
-Νομίζω ότι τώρα βρήκαμε και την πηγή των θεμάτων σου, αυτός ο απροσδιόριστος φόβος της πολτοποίησης φταίει και γίνεται ένα τέρας η Βιολογία και ίσως και για το μικρό πρήξιμο στον καρπό.
-Πάω καλύτερα με τα φάρμακα που μου έδωσε ο γιατρός, να κοίτα δεν έχω πια πρήξιμο.  Μου είπε η μάνα μου ότι είπες να πάμε σε τρελογιατρό.
-Αν θες δοκίμασε μια επίσκεψη και σε παιδοψυχίατρο. Αν θες μπορώ να ψάξω να βρω κανέναν Αεκάρα.
-Άμα είναι έτσι μπορεί να το σκεφτώ.
 
Μετά από εξήντα μέρες περίπου με πήρε πάλι τηλέφωνο η μητέρα του Κώστα.
-Κυρ Βασίλη βρες μας ένα καλό παιδοψυχίατρο, για δυο μήνες πηγαίναμε καλά αλλά τώρα άρχισε να πρήζεται και το γόνατο του!
 
Πράγματι ο Κώστας πήγε σε ένα φίλο και πολύ καλό παιδοψυχίατρο, το άγχος της πολτοποίησης των εξετάσεων, το άγχος της οικογένειας αλλά και οι πιέσεις του περιβάλλοντος είχαν επηρεάσει την βιοχημεία του εγκεφάλου του, η μπαταρία σεροτονίνης ήθελε περισσότερα «υγρά» και ο διακόπτης του άγχους είχε απορρυθμιστεί και άναβε με και στα πολύ χαμηλά. Με μια μικρή φαρμακευτική αγωγή,  έφυγαν τα πρηξίματα, βελτιώθηκε και άλλο η προσοχή του, ανέβηκε η ικανότητα απομνημόνευσης, κατόρθωνε να αντέχει και να αντιστέκεται στο αίσθημα πολτοποίησης γύρω από το χωνί του συστήματος……. Και βέβαια δεν έφταιγε η «Βιολογία»  του σχολείου…..
 
*Στις μέρες μας αυξάνουν τα αυτοάνοσα νοσήματα σε εφήβους, συμβαίνει και στην περιοχή μας. Οι βιοχημικοί μηχανισμοί που τα προκαλούν  είναι σίγουρο ότι έχουν άμεση σχέση με το «πολτοποιητικό» άγχος. Ένα άλλο σημείο το οποίο έχει ενδιαφέρον ότι αυξάνουν σημαντικά οι διαταραχές επικοινωνίας σε παιδιά ηλικίας 2-3 χρονών  (πολύ εύκολα δυστυχώς όλα εντάσσονται στο «αυτιστικό φάσμα» ). Παιδιά που έκαναν το «ταξίδι της μήτρας» στα έντονα χρόνια της οικονομικής κρίσης…