Ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει…

Είναι μια παλιά έκφραση, που άκουγα απ’ τον πατέρα μου. Την λέμε όταν θέλουμε να τονίσουμε την βλακώδη και ασυντόνιστη σκέψη ορισμένων. Ήτοι όση σχέση έχει η ράβδος στη γωνία με την βροχή, άλλη τόση έχουν και οι δηλώσεις ορισμένων με την πραγματικότητα.

 

Την περασμένη εβδομάδα ακούσαμε για πολλές ράβδους εν γωνία, με αποκορύφωμα την δήλωση του κ. Καμμένου, προέδρου των Ανεξέλεγκτων Ελλήνων, περί της προσπάθειας ορισμένων κύκλων, εκπροσωπούμενων από τον κ. Αποστολόπουλο, (που δεν τον γνωρίζω και μόνο την περασμένη Παρασκευή έμαθα ότι ήταν πρώην συνεργάτης των ΑνΕλ,) για την δωροδοκία του κ. Π. Χαϊκάλη. Και να οι δηλώσεις, να οι συνεντεύξεις, να θόρυβος, εκεί που όλα πήγαιναν ήσυχα προς την δεύτερη ψηφοφορία για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, που είναι αύριο. Πρέπει να τονίσω εδώ ότι οι Ανεξέλεγκτοι Έλληνες μας τα έχουν ζαλίσει ελαφρώς, –όσο πατάει η γάτα,– με τις απόπειρες δωροδοκίας που γίνονται στα μέλη της κοινοβουλευτικής τους ομάδας. Τι διάολο πια; Δεν υπάρχουν άλλα κόμματα, για να δωροδοκήσουν τους βουλευτές τους όσοι έχουν συμφέρον να το κάνουν, τέλος πάντων, ή πιστεύουν οι δράστες των αποπειρών ότι οι ΑνΕλ έχουν πιο ελαστική συνείδηση απ’ τους άλλους; Δεν υπάρχει η ΔημΑρ, ας πούμε, που, με το 0,8% που τους δίνουν οι δημοσκοπήσεις, δεν πρόκειται να εκλεγεί κανείς τους. Ιδού πεδίον λαμπρόν για δωροδοκία! Καλά, ιδέες ρίχνουμε στο τραπέζι τώρα, δεν σημαίνει ότι θα γίνουν έτσι τα πράγματα…

 

Πρώτα βγαίνει μια κυρία, που δεν θα την ήξερε ούτε η μάνα της, –που λέει ο λόγος, εγώ πάντως δεν την ήξερα,– πάλι απ’ τους ΑνΕλ και καταγγέλλει απόπειρα δωροδοκίας της, μέσω Facebook. Έχω καιρό να βρίσω, αλλά δώρον άδωρον, θα μου το κόψει η λογοκρισία. Δεν με αφήνουν να εκδηλωθώ! Κάτι σχετικό με το γυναικείο γεννητικό όργανο θα ήταν, που πρέπει να έρθει στη θέση του, όποιοι ξέρουν την έκφραση, κατάλαβαν, οι υπόλοιποι ας ρωτήσουν αυτούς που κατάλαβαν.

 

Μα καλά, κυρά μου, μέσω Facebook; Έτσι τις κάνουν αυτές τις δουλειές στο χωριό σου; Τι να πω εγώ; Δεν μπορώ να καταλάβω πόσο μεγάλο κεφάλι πρέπει να έχουν ορισμένοι, για να χωράει όλην αυτήν την βλακεία μέσα, γιατί θα έχει κάποιον όγκο και η βλακεία! Μ’ αυτό που είπα, νιώθω το κεφάλι μου να μεγαλώνει, για να χωρέσει αυτό που είπα. Ήταν η πιο έξυπνη… βλακεία που έχω ποτέ πει!

 

Δεν ξέρω αν έχετε υπ’ όψιν σας πώς γίνονται αυτές οι δουλειές. Δεν το μαθαίνει ούτε ο δωροδοκούμενος. Ας πούμε ότι θέλω να δωροδοκήσω τον έφορο της περιοχής μου. Σε καμιά περίπτωση δεν ρωτάω: «κ. Έφορε, ποια είναι η τιμή σας για μια αξιοπρεπή δωροδοκία;» Θα με πετάξει απ’ το παράθυρο και θα με καταγγείλει. Αν όμως, στο φάκελο που θα του δώσω να υπογράψει έχω βάλει και κάμποσα κολλαριστά πεντακοσάρικα, είτε θα τα εξαφανίσει μέσα στο συρτάρι του είτε θα μου τα επιστρέψει, οπότε απογοητεύομαι και αναρωτιέμαι πώς, με τόσες δεκαετίες διακυβέρνησης απ’ το βαθύ (και φαύλο) ΠαΣοΚ, υπάρχουν ακόμη τίμιοι. Με καταλάβατε;

 

Οι δυο καταγγελθείσες περιπτώσεις δωροδοκίας ήταν βλακώδεις, για πολλούς λόγους:

 

1. Τα ποσά που άκουσα ήταν από €300.000 μέχρι €3.000.000. Υπολογίστε τώρα ότι χρειάζονται 20 ψήφοι για την Τρίτη ψηφοφορία και κάντε τον πολλαπλασιασμό. Έχουν τόσα λεφτά; Αν τα ’χουν, γιατί δεν τα δίνουν στον κοσμάκη, να κερδίσουν τις εκλογές με περίπατο;
2. Και οι δυο δηλώσαντες ότι αποπειράθηκαν κάποιοι να τους δωροδοκήσουν ήταν κάτω του μέσου όρου (για εξυπνάδα και IQ λέμε τώρα) και γι’ αυτές τις δουλειές απαιτούνται έξυπνοι άνθρωποι, και οι δωροδοκούντες και οι δωροδοκούμενοι. Οι πρώτοι για να μην κάνουν καμιά «πατάτα» και βρεθούν σιδηροδέσμιοι και οι δεύτεροι για να καταλάβουν το τι μπορούν να κάνουν με τόσα λεφτά, πώς να τα κρύψουν, για να μην φανούν και πώς να τα χρησιμοποιήσουν υπογείως. Δεν νομίζω ότι ο κ. Χαϊκάλης πληροί τις απαιτήσεις της δουλειάς, όσο για την κυρία του  Facebook, αδυνατώ να βρω χαρακτηρισμό.

 

Και βγαίνουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης και προτείνουν να εξεταστεί η περίπτωση, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι, για να εξεταστεί, πρέπει να υπάρχει πρώτα. Καλά κρασιά!

 

Τα όσα άκουσα για τον κ. Αποστολόπουλο δε, με άφησαν με το στόμα ανοιχτό. Βλάκα τον είπαν, ηλίθιο, κενό, φελλό και διάφορα άλλα. (Αlpha, δελτίο των 19:00, αν θυμάμαι καλά). Καθένας που έβγαινε να πει την γνώμη του, –όλοι ισχυρίζονταν ότι είναι φίλοι του κι αν έχει τέτοιους φίλους, τους εχθρούς τι να τους κάνει;– πρόσθετε κι ένα κερασάκι στην τούρτα, μέχρι που η τούρτα χάθηκε και βούλιαξε κάτω απ’ τον όγκο των κερασιών. Ωραία! Πάμε για δικαστικούς αγώνες τώρα…

 

Επίσης, την περασμένη εβδομάδα, έκπληξη μου προξένησε και η δήλωση του κ. Τσίπρα, που βεβαίως δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω αν την είχε συζητήσει και συμφωνήσει με τον κ. Λαφαζάνη από πριν. «Μας περιμένουν δύσκολες ώρες!» είπε. Είπε και κάτι άλλες φλούδες, για αξιοπρέπεια του λαού κλπ, γιατί δήλωση πολιτικού αρχηγού με 4 μόνο λέξεις δεν νοείται. Μία μόνο τετράλεξη δήλωση μπορώ ν’ ανακαλέσω στην μνήμη μου, το «Ανήκομεν εις την Δύσιν», –που να μη σώναμε,– αν και τότε και η Ανατολή ήταν για τα σίδερα. Πρέπει να είναι μεγάλος πατριώτης ο άνθρωπος, για να επιμένει να μας… σώσει, αντιμέτωπος με τόσο δύσκολες ώρες. Τα θερμά μου συγχαρητήρια και να θυμόσαστε τούτο: Το αγγούρι είναι ένα ζαρζαβατικό, που άλλος το τρώει και δροσίζεται κι άλλος το τρώει και ζορίζεται! Αυτό που μένει να δούμε είναι σε ποια κατηγορία θα ενταχθούμε. Πόσους Βαλιανάτους να έχουμε στην Ελλάδα;

 

Παραξενεύτηκα όταν διάβασα και μια άλλη δήλωση του εν λόγω πολιτικού αρχηγού. Ότι τα δάνεια θα αποπληρωθούν. Λες και δεν το ξέραμε! Σαν απότομη μου φάνηκε η στροφή όμως, κανονική φουρκέτα ήταν, με δυνατό σπινάρισμα των πίσω τροχών και ανάποδο τιμόνι. Ας μην σας προβληματίσω άλλο όμως, μέρες που ’ρχονται. Ελπίζω να εφευρεθεί και κάποια Βουλή χωρίς ανεγκέφαλους μέσα, όπως έφτιαξαν καφέ χωρίς καφεΐνη, τσιγάρα χωρίς νικοτίνη και γάλα χωρίς λακτόζη. Επιτέλους πια! Και μια Βουλή με μέλη της ανθρώπους με τον κοινό νου και την κοινή λογική, δεν ψάχνω διάνοιες! Πολλά ζητάω; Βεβαίως αυτές είναι ιδιότητες που πρέπει να έχουμε εμείς πρώτοι, για να στείλουμε τέτοιους βουλευτές στην Βουλή. Και το ερώτημα ανακύπτει αυτόματα: Τις έχουμε;

 

ο θείος Τάκης (Παναγιώτης Περράκης)

 

Το κείμενο που διαβάσατε ήταν μια προσφορά της

 

Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά. Σας συστήνω να δοκιμάσετε τα νέα προϊόντα τους: Εξαιρετικά σάντουιτς και υπέροχες, φρεσκοφτιαγμένες σαλάτες.

 

Και

 

Του «Popeye bistro», Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο, για ποιοτικό φαγητό, την νοστιμότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπἰρες.

 

Και στα δύο αυτά μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε τον καφέ τους. Εξαιρετικός! Ο καλύτερος καφές στην πόλη!

 

Η επιλογή και ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου!