Η Ιστορία των Χριστουγέννων
Δεν πρόκειται να σας πω παραμύθια, αν και τα πράγματα είναι πολύ μπερδεμένα. Ας πούμε ξέρει κανείς με ακρίβεια πότε γεννήθηκε ο Χριστός; Γεννήθηκε, μας λέει ο Λουκάς, κατά την διάρκεια μιας απογραφής πληθυσμών της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Τέτοιες απογραφές γίνονταν συχνά, κάθε 14 χρόνια περίπου, για να μπορούν οι Ρωμαίοι να ξέρουν πόσους φόρους θα εισέπρατταν από τους υποτελείς λαούς. Μια απογραφή αποφασίστηκε το 9 π.Χ. και διενεργήθηκε το 6-5 π.Χ. κι η επόμενη έγινε το 14 μ.Χ. Και στις δυο αυτές απογραφές έπαρχος της Συρίας ήταν ο Κυρήνιος (Publius Sulpicius Quirinius) Ο Λουκάς κατηγορήθηκε ότι έγραφε ανακρίβειες γιατί μόνο η δεύτερη περίοδος της ηγεμονία του Κυρήνιου ήταν γνωστή, υπήρξε όμως και η πρώτη, οπότε πάλι είχαμε απογραφή, κατά την διάρκεια της οποίας γεννήθηκε ο Χριστός. Ήτοι η χρονολογία γέννησης του Χριστού είναι είτε το 6 π.Χ. είτε λίγο πριν απ’ το 4 π.Χ. επί βασιλείας του Ηρώδη και ο Λουκάς μας λέει αλήθεια για την γέννησή του Χριστού κατά την διάρκεια μιας απογραφής, ηγεμονεύοντος της Συρίας του Κυρήνιου.
Για να δούμε τώρα και τον μήνα. Ήταν Δεκέμβριος; Δεν νομίζω. Θα σας πω γιατί, ανατρέχοντας στον Λουκά πάλι, που ήταν γιατρός και περιγράφει τα πράγματα με ακρίβεια επιστήμονος. Μας πληροφορεί ότι οι βοσκοί διανυκτέρευαν εις την ύπαιθρον, ήτοι δεν υπήρχε φόβος παγετού και λοιπών καιρικών φαινομένων. Μα είναι δυνατό; Ντάλα χειμώνα; Κάποιο λάθος έχει γίνει, κατά την γνώμη μου, ηθελημένο. Χειμώνα καιρό τα πρόβατα είναι στις στάνες τους, στα χειμαδιά. Θα τα δούμε αυτά. Έπειτα κανείς Ρωμαίος αυτοκράτορας, όσο κουζουλός κι αν ήταν, δεν θα διέτασσε γενική απογραφή των πληθυσμών στους τόπους καταγωγής τους. Πώς θα πήγαιναν και που θα επέστρεφαν; Είναι γνωστό ότι στην αρχαιότητα σταματούσαν τα πάντα τον χειμώνα, ακόμη και οι πόλεμοι, που ξεκίναγαν πάλι τον Μάρτιο, που γι’ αυτόν τον λόγο λέγεται Μάρτιος, Απ’ το λατινικό όνομα του θεού Άρη, (Μars, Martis).
Μέχρι τον 4ο αιώνα τα Χριστούγεννα ήταν άγνωστα ως γιορτή. Δεν γιορτάζονταν πουθενά. Οι χριστιανοί γιόρταζαν μόνοτο Πάσχα και τις ημέρες που εμαρτύρισαν διάφοροι άγιοι. Ο πάπας της Ρώμης Ιούλιος ο Α΄ καθιέρωσε τον εορτασμό των Χριστουγέννων και υπάρχουν μαρτυρίες ότι το 356 γιορτάζονταν τα Χριστούγεννα στη Ρώμη στις 25 Δεκεμβρίου, ενώ στην Αρμενία τα γιόρταζαν στις 6 Ιανουαρίου. Κι όλα αυτά για ποιο λόγο; Για να καταργηθεί η παγανιστική εορτή του χειμερινού ηλιοστασίου, φέτος ήταν την περασμένη Κυριακή, 21/12.
Στους Ελληνιστικούς χρόνους υπήρχε μια γιορτή, το «Τριέσπερον». Το γιόρταζαν με χορούς, τραγούδια και συμπόσια και είχε σχέση με το χειμερινό ηλιοστάσιο. Οι Ρωμαίοι αργότερα πρόσθεσαν και δικά τους έθιμα και τέλος ο αυτοκράτορας Αυρηλιανός, το 274, θέλησε να ενώσει όλους τους λαούς σε μια διοίκηση και μια θρησκεία. Καθιέρωσε λοιπόν να εορτάζεται στις 25 Δεκεμβρίου η «Γέννηση του Ανίκητου Ήλιου», που συνέπιπτε με την Αιγυπτιακή «Γέννηση του Όσιρι» και την Περσική «Γέννηση του Μίθρα». Έκτισε κι έναν ναό, προς τιμήν της «Dies Natalis Solis Invicti» (Ημέρα Γέννησης του Ανίκητου Ήλιου). Το 354 όμως, με το ρωμαϊκό «Καλεντάρι των Φιλοκαλίων» καταργεί την παραπάνω ημέρα και την αντικαθιστά με την φράση: «Ο Γεννηθείς Χριστός εν Βηθλεέμ της Ιουδαίας» και μας τελείωσε ο θεός Ήλιος και το χειμερινό ηλιοστάσιο. Καταλάβατε τι σκέφτηκε ο πάπας; Αφού θέλουν να γιορτάζουν και δεν μπορούμε να ξεριζώσουμε την παγανιστική αυτή γιορτή, ας τους δώσουμε κάτι άλλο να γιορτάζουν. Τους έδωσαν τα Χριστούγεννα, μετακομίζοντάς τα απ’ τον Μάιο-Ιούνιο, που υπολογίζεται ότι γεννήθηκε ο Χριστός στις 25 Δεκεμβρίου, τα γέμισαν στολίδια, δώρα, γλυκά και καλό φαγητό, τα έκαναν, εν καιρώ, την σπουδαιότερη γιορτή της Χριστιανοσύνης, στη Δύση, –για την δύση μιλάμε, εμείς εδώ μείναμε πιστοί στο Πάσχα– και πάει η παγανιστική γιορτή, ξεχάστηκε! Καταλάβατε τώρα πώς εδραιώνονται οι νέες θρησκείες; Θανατώνοντας την παλιά!
Με όλα αυτά που είπαμε, έγινε φανερό ότι και η ημερομηνία γέννησης του Χριστού, αλλά και η χρονολογία είναι λάθος. Η ημερομηνία είναι ηθελημένο λάθος και η χρονολογία, λάθος από άγνοια. Θα μου πείτε τώρα: «και ποιος ενδιαφέρεται για όλ’ αυτά;» και δίκιο θα ’χετε. Σχεδόν κανείς! Εκείνο που μ’ ενδιαφέρει εμένα είναι αν θα βγει πρόεδρος στις 29/12. Λίγο απότομη η στροφή προς τα πολιτικά, από τα θρησκευτικά-ιστορικά που συζητούσαμε. Τι να κάνω κι εγώ; Προσπαθώ να βρω ένα θέμα που σας ενδιαφέρει, γιατί, αν όσα σας λέω, δεν σας ενδιαφέρουν, θα με απολύσουν κι άντε να βρεις άλλη δουλειά την σήμερον ημέραν.
Έχουμε λυσσάξει λοιπόν να κάνουμε εκλογές. Μα τι εκλογομανία κι αυτή! Ούτε εκλογοπρεζόνια να ’μαστε. Θα έρθει, ρε παιδιά, και το πλήρωμα του χρόνου και θα γίνουν κι οι εκλογές. Όχι να χρησιμοποιούμε κάθε μέσον, θεμιτό και αθέμιτο, για να πετύχουμε αυτό που θέλουμε. Έχουμε πειστεί όλοι, –εμένα αφήστε με, δεν πείθομαι με τίποτα, γιατί έχω πολλές απορίες,– ότι η νυν αξιωματική αντιπολίτευση, αν γίνει κυβέρνηση, θα λυθούν όλα τα προβλήματά μας, κάτι ανάλογο με το «λεφτά υπάρχουν» που μας πέταξε ο ΓΑΠ το 2009 και τον κάναμε πρωθυπουργό. Τουλάχιστον ο Α. Τσίπρας είναι πιο ειλικρινής. Αφού υποσχέθηκε «λαγούς με πετραχήλια», μας δήλωσε αργότερα ότι όλα αυτά θα γίνουν σε βάθος χρόνου, αλλά δεν μας εξήγησε πόσο βαθύς είναι ο χρόνος. Ένα τέρμινο; Δύο; Πέντε, δέκα, εκατό; Και ποια είναι η διάρκεια του τέρμινου; Αυτά θα πρέπει να τα ξέρει ο λαός πριν ψηφίσει, αλλά με την σπουδή που θα υπάρξει, αν γίνουν οι εκλογές πριν απ’ την ώρα τους, δεν θα μας εξηγήσουν τίποτα. Το κόμμα να ’ναι καλά, μ’ άλλα λόγια, κι άσε τον λαό να κουρεύεται.
Μας είπε ακόμη ότι τα δάνεια πρέπει να αποπληρωθούν. Πάει περίπατο η διαγραφή του επαχθούς ή απεχθούς χρέους, –όπως θέλετε πέστε το! Όταν σας έλεγα ότι ο Α. Σαμαράς έπρεπε να υπογράψει επίσημη δήλωση, με βούλες και υπογραφές, ότι θα σεβόταν τα μνημόνια, για να γίνει πρωθυπουργός, εσείς γελάγατε. Όταν σας έλεγα ότι ο Α. Τσίπρας θα υποχρεωνόταν να δώσει την ίδια επίσημη δήλωση, πάλι γελάγατε. Τώρα που τα είδατε και τα ακούσατε όλ’ αυτά, δεν γελάτε πλέον! Να φύγει λοιπόν η «λαομίσητη» ΝΔ και να έρθει ο «λαοπρόβλητος» ΣΥΡΙΖΑ. Τι θ’ αλλάξει στην καθημερινότητά μας δεν έχω καταλάβει ακόμη. Καλά, ξέρω, τις απαντήσεις τις κρατάει το μέλλον. Ας προσέξουμε όμως, γιατί το βαρέλι που έχουμε πέσει, οικία και ελευθέρα βουλήσει, δεν έχει πάτο.
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ! ΧΡΟΝΙΑ ΣΑΣ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ!
ο θείος Τάκης (Παναγιώτης Περράκης)
Το κείμενο που διαβάσατε ήταν μια προσφορά της
Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά. Σας συστήνω να δοκιμάσετε τα νέα προϊόντα τους: Εξαιρετικά σάντουιτς και υπέροχες, φρεσκοφτιαγμένες σαλάτες.
Και
Του «Popeye bistro», Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο, για ποιοτικό φαγητό, την νοστιμότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπἰρες.
Και στα δύο αυτά μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε τον καφέ τους. Εξαιρετικός! Ο καλύτερος καφές στην πόλη!
Η επιλογή και ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου!
