Μόνο η Ελλάδα απέμεινε για να σώσει την παρτίδα, έπειτα από μία καταστροφική χρονιά για το λάδι παγκοσμίως. Η παραγωγή έχει πέσει κατακόρυφα σε Ισπανία και Ιταλία που αποτελούν τους σημαντικότερους παραγωγούς ελαιολάδου στην Ευρώπη. Το ίδιο συμβαίνει και με παραγωγικές χώρες όπως το Μαρόκο, η Τυνησία και η Συρία, με αποτέλεσμα η παγκόσμια παραγωγή να μην μπορεί να καλύψει την υψηλή ζήτηση, κάτι που αντικατοπτρίζεται και στις υψηλές φετινές τιμές. Η μόνη χώρα που η παραγωγή της έμεινε σε ικανοποιητικά επίπεδα είναι η Ελλάδα, και η μοναδική ελπίδα μήπως και σωθεί η χρονιά, σύμφωνα με τον Βρετανικό Observer.
H διάσημη βρετανική εφημερίδα ανακινεί το θέμα με τη μειωμένη παραγωγή ελαιολάδου ανά την Ευρώπη και προειδοποιεί πως έρχονται δύσκολες ημέρες, υποστηρίζοντας πως το προϊόν που πρέπει κανείς να αποθηκεύσει εν μέσω ενός δύσκολου χειμώνα είναι το λάδι!
Οι τελευταίοι 12 μήνες ήταν καταστροφικοί για την παραγωγή λαδιού, καθώς οι χώρες που ουσιαστικά τροφοδοτούν την πανευρωπαϊκή αγορά δέχθηκαν ισχυρό πλήγμα από τα έντονα καιρικά φαινόμενα. Οι επιπτώσεις αυτής της δραματικής αλλαγής έχουν φανεί ήδη στην αγορά, καθώς σε αρκετές περιοχές η τιμή του λαδιού έχει εκτιναχθεί στα ύψη. Οι ασυνήθιστες καιρικές συνθήκες σε συνδυασμό με την ανάπτυξη διάφορων εντόμων και βακτηρίων, έχουν καταστρέψει τις καλλιέργειες σε πολλές χώρες, σημειώνει το άρθρο.
Σημειώνει, δε, πως το 2014 μπορεί να χαρακτηριστεί εύλογα ως «μαύρη χρονιά» για το λάδι.
Τη μεγαλύτερη ζημιά έχει υποστεί η Ισπανία που πέρυσι αντιμετώπισε ένα παρατεταμένο καλοκαίρι που ξεκίνησε από την άνοιξη, μειώνοντας δραστικά την παραγωγή του λαδιού της. Η περίπτωση της Ισπανίας είναι ενδεικτική, καθώς θεωρείται η σημαντικότερη παραγωγός λαδιού στην Ευρώπη.
Αντίστοιχα προβλήματα αντιμετωπίζει και η Ιταλία, με τους παραγωγούς να σημειώνουν πως η πτώση φτάνει ακόμη και στο 50% σε σχέση με το 2013. Στην Ιταλία ειδικότερα, πέραν του λαδιού, υπάρχει κίνδυνος και με άλλες καλλιέργειες, μεγαλώνοντας ακόμη περισσότερο το πρόβλημα. «Αυτή ήταν η χειρότερη χρονιά που θυμάμαι», σημειώνει ο Πιέτρο Σαντάλι, επικεφαλής του μεγαλύτερου συνεταιρισμού παραγωγών λαδιού στην Ιταλία.
Το άρθρο σημειώνει πως στην Ελλάδα που επίσης θεωρείται σημαντική παραγωγός λαδιού για την Ευρώπη, μπορεί τα πράγματα να μην είναι ρόδινα, αλλά τουλάχιστον τα αποτελέσματα της παραγωγής είναι πιο σταθερά. Αυτό είναι μια μικρή αχτίδα ελπίδας, αλλά σαφώς δεν φτάνει για να καλύψει όλες τις ανάγκες των αγορών. Το πρόβλημα μεγεθύνεται από τη στιγμή που περιφερειακές χώρες όπως το Μαρόκο, η Τυνησία και η Συρία (προμηθευτές λαδιού με τη σειρά τους), αντιμετωπίζουν μια σημαντική μείωση στην παραγωγή.
Το Διεθνές Συμβούλιο Λαδιού κρούει τον κώδωνα του κινδύνου σημειώνοντας πως η φετινή παραγωγή θα είναι η χειρότερη των τελευταίων 15 ετών, ενώ οι τιμές θα ανέβουν 121% πάνω σε σχέση με τις αντίστοιχες του 2013. Μπορεί όλα αυτά να φαίνονται αποτυπώματα μιας ψυχρής στατιστικής, όμως τα αποτελέσματα θα φανούν έκτυπα στα σούπερμαρκετ όταν η αγορά λαδιού θα είναι απαγορευτική για τα περισσότερα βαλάντια.
Ο Βρετανός Κέρτις Κορντ, εκδότης του περιοδικού «Olive Oil Times» κάνει λόγο για «ιδιαίτερα επώδυνη χρονιά» για τους παραγωγούς λαδιού στην Ευρώπη – ειδικά για εκείνους της νότιας Ευρώπης που έτσι και αλλιώς πλήττεται από τη λιτότητα και την ύφεση.
Το μέλλον, καίτοι είναι άδηλο, ενδέχεται να οδηγήσει τις αγορές σε άλλες λύσεις. Αν συνεχιστεί η μείωση της παραγωγής στις παραδοσιακές χώρες, τότε δεν θα πρέπει να θεωρείται απίθανο να εισαχθεί στην Ευρώπη λάδι από τις ΗΠΑ (από την Καλιφόρνια και το Τέξας).