Του Φάνη Ζουρόπουλου *
Οδεύουμε λοιπόν ταχέως προς μία από τις κρισιμότερες εκλογικές αναμετρήσεις των τελευταίων δεκαετιών, ο προεκλογικός αγώνας για τις οποίες άρχισε εν μέσω εορτών, πολικού ψύχους, ναυτικών τραγωδιών, γενικευμένης πίεσης από εταίρους και κυρίως δανειστές, εντονότατης πολιτικής πόλωσης και οργίου αθέμιτων μεθόδων (κυρίως Μέσω διαδικτύου), δημοσκοπήσεις που δεν βγάζεις άκρη που «είναι πειραγμένες» και γιατί και νέων πολιτικών κομμάτων που ιδρύθηκαν τρεις εβδομάδες πριν τις κάλπες προσδοκώντας να αλλάξουν το διαμορφωμένο, περίπου, πολιτικό τοπίο…
Ολα οδηγούν στο συμπέρασμα, ότι η ένταση της χρονικής περιόδου και η κρισιμότητα της εκλογή, συν όλα τα προηγούμενα διαμόρφωσα ήδη ένα περιβάλλον στο οποίο η αλήθεια, που όλοι επικαλούνται, θα κατακρεουργηθεί…
Και βέβαια, σε μία χώρα που η λίστα επιβατών ενός πλοίου της γραμμής Πάτρας – Ανκόνας παραμένει άφαντη δέκα ημέρες μετά το τελευταίο ταξίδι και ενώ αγνοούνται ακόμη επιβάτες, τους οποίους αναζητούν οι συγγενείς τους (!), δείχνει παράλογο να προσπαθήσεις να πιθανολογήσεις τι θα μας προκύψει την «επόμενη ημέρα» και εντελώς εξωπραγματικό να ζητάμε συνέπεια, δεσμεύσεις και σαφείς τοποθετήσεις από τους υποψήφιους και τα κόμματά τους! Ενα ζωντανό παράδειγμα για να καταλάβετε τι σας λέω:
Σε τηλεοπτικό πάνελ ο δημοσιογράφος ρωτάει το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ τι θα κάνουν αν γίνουν κυβέρνηση και αυτός μιλάει για «διαπραγμάτευση» που θα σβήσει το χρέος -η ένα μεγάλο κομμάτι- και φυσιολογικά η επόμενη ερώτηση που θα έκανε και ένα μικρό παιδί ήταν: «Εάν οι Ευρωπαίοι δεν δεχθούν να περικόψουν το χρέος, τι θα κάνετε; Εχετε Σχέδιο Β;». Εκεί ο ΣΥΡΙΖΑΙΟΣ αρχίζει τα ήξεις – αφίξεις… «ναι, εμείς ξέρετε, οι Podemos στην Ισπανία…, η Ευρώπη αλλάζει…» και διάφορα τέτοια, χωρίς να δίνει απάντηση γιατί δεν έχει… Τότε ο δημοσιογράφος βγάζει το άχτι του «δεν απαντάτε ευθέως…
Ο λαός πρέπει να ξέρει…» και του πετάει κάποια παλαβομάρα κάποιου στελέχους που κάθε ημέρα λένε απίθανα «επαναστατικά» τσιτάτα, σαν π.χ. αυτά του κ. Τόλιου (αλήθεια που το έκρυβαν τόσο καιρό από το αστέρι;…), αλλά και αριστερής φιγούρας, όπως διάφοροι σύντροφοι… κάθε ημέρα στα πάνελ. Από εκεί και μετά πάνε σ’ άλλα θέματα μέχρι το επόμενο πάνελ, όπου θα επαναληφθεί η ίδια σκηνή και το ίδιο βιολί…
Είναι πολύ περίεργο γιατί πολλοί δημοσιογράφοι επιμένουν να «στριμώχνουν» τον ΣΥΡΙΖΑ για την έλλειψη Σχεδίου Β… Απεδείχθη ότι δεν έχει και απλά κάνει επίδειξη «αριστεροσύνης», εξαπολύοντας «επαναστατικές ρουκέτες», δείχνοντας ότι όχι μόνο δεν κατανοεί το διεθνές περιβάλλον (που εννοείται θα πάει να διαπραγματευτεί αύριο), αλλά ούτε το εσωτερικό που οι χοντροκομμένοι λαϊκισμοί του δίνουν επιχειρήματα στην προπαγάνδα της ΝΔ…
Γιατί δεν ρωτάνε τον ΣΥΡΙΖΑ πριν πάνε στο Β, αν έχει Σχέδιο Α; Γιατί δεν ρωτάνε πως θα χρηματοδοτούν 2,7 εκ. συνταξιούχους, όταν οι εργαζόμενοι, ακόμα και με μηδενική ανεργία, θα είναι 4,6 εκ.; Και αν καταργήσουν όπως λένε «με ένα νόμο και ένα άρθρο» τις πρόσφατες ασφαλιστικές μεταρρυθμίσεις και βγαίνουν όλοι στη σύνταξη στα 60 τι θα γίνει; Τι θα τρώνε αυτοί οι άνθρωποι; Σήμερα το κράτος δίνει για συντάξεις 27,7 δις, δηλαδή το 15% του ΑΕΠ, ενώ οι δαπάνες για την παιδεία είναι 2,47% του ΑΕΠ. Τι μέλλον έχει αυτή η χώρα όταν το κράτος δίνει 14 δις για ενίσχυση των συνταξιούχων και για το μέλλον των παιδιών της 4,6 δις; Γιατί δεν ρωτάνε ποιο είναι τι σχέδιο του ΣΥΡΙΖΑ για την αξιολογική στελέχωση του Δημοσίου; Τι θα κάνει για την φοροδιαφυγή ; Την υγεία; Τους μισθούς κ.α.π.;
Ζούμε μία προεκλογική περίοδο που έχει στριμωχθεί μεταξύ κινδυνολογίας, αβάσιμων υποσχέσεων, επιδειξιομανίας και συναγωνισμού ποιος θα σχίσει γρηγορότερα το Μνημόνιο. Κόλαση; Χάος; Grexit; Bankhun; Παύση πληρωμών; Αδυναμία καταβολής μισθών και συντάξεων; Ακυβερνησία; Αλλεπάλληλες εκλογές; Η Ελλάδα μόνη της; Λέξεις – εφιάλτες που αναμασόνται κάθε ημέρα και δεν τους δίνουμε πια καμία σημασία.
Δυστυχώς, ο φόβος και η οργή είναι τα δύο βασικά συναισθήματα που θα επηρεάσουν καθοριστικά τις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου, όπως και το 2012. Η απουσία λογικής του διαλόγου και της συναίνεσης είναι μονίμως εν ανεπαρκεία σ’ αυτή την χώρα. Ο φανατισμός και η δαιμονοποίηση του αντιπάλου, το δίλημμα μνημόνιο – αντιμνημόνιο, ευρώ ή δραχμή, φιλοευρωπαϊστές – ευρωσκεπτικιστές δεσπόζει και σε αυτή την προεκλογική σύγκρουση, που θα μας στοιχίσει εκτάκτως και 50 εκ. ευρώ (τόσα ενέκρινε η τρόικα)!..
Και όποιος αντέξει…
* Ο Φάνης Ζουρόπουλος είναι τ. πρόεδρος της Ε.Ι.Ε.Τ. και εκτελεστικός πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων (Ε.Ε.Δ.)