Του Ανδρέα Μουντζουρούλια *
H Eλλάδα μετά από τέσσερις δεκαετίες, καλείται να ξαναδεί τον εαυτό της. Είναι επιτακτική ανάγκη να κάνει την αυτοκριτική της και να αλλάξει σελίδα, να περάσει στο επόμενο κεφάλαιο.
Η πατρίδα μας και ο λαός της το 1974 ήλπιζε σε μία νέα αλλαγή, ήθελε μία δημοκρατική κυβέρνηση που θα σέβεται την ιστορία και τους πολίτες αυτής της χώρας.
Δυστυχώς όμως τα αποτελέσματα ήταν εντελώς διαφορετικά. Πολίτες και πολιτικοί δημιούργησαν μία κοινωνία διεφθαρμένη, χωρίς ήθος, χωρίς αξίες και στόχους.
Η κοινωνία αρκέσθηκε σε διεκδικήσεις παροχών και δεν έδειξε ευαισθησία για θεσμικές και πολιτικές αλλαγές.
Το αποτέλεσμα ήταν να εδραιωθεί το σύστημα της κομματοκρατίας, του πελατειακού κράτους, της διαπλοκής και της ρεμούλας που οδήγησε στη χρεοκοπία.
Σκάνδαλα, διαφθορά, διαπλοκή, φτώχεια, κατάρρευση της οικονομίας, κατάρρευση των ηθικών αξιών, κατάρρευση της παιδείας και της υγείας χαρακτηρίζουν την Ελλάδα της μεταπολίτευσης.
Η κοινοβουλευτική μας δημοκρατία, έχει μετατραπεί σε σχεδόν απόλυτη πρωθυπουργική μοναρχία.
Οι βουλευτές δεν επιλέγονται από τον λαό, αλλά από τον πρόεδρο του κόμματος. Η ψήφος κατά συνείδηση πλέον δεν υφίσταται και όποιος παρεκκλίνει από την κομματική γραμμή, διαγράφεται.
Η χώρα έχει ανάγκη για μία ουσιαστική αλλάγή, για μία πραγματική δημοκρατία, για μία νέα Μεταπολίτευση.
Χρειαζόμαστε κόμματα που να ασχολούνται με το τι πρέπει να κάνουν για το καλό της Ελλάδος και όχι τι πρέπει να κάνουν για να επανεκλεγούν.
Στη νέα μεταπολίτευση πρέπει όλοι να έχουν ίσες ευκαιρίες στην μόρφωση και στην υγεία.
Η χώρα πρέπει να προχωρήσει σε τομές που θα αλλάξουν ριζικά τις δομές της και θα την κάνουν πιο σύγχρονη, πιο αξιοκρατική και φυσικά πιο δημοκρατική.
Η πατρίδα μας έχει ανάγκη από ένα νέο Σύνταγμα.
Η αναθεώρηση του Συντάγματος είναι πιο επιτακτική από ποτέ.
Η σύνταξη όμως του νέου καταστατικού χάρτη της χώρας, απαιτεί τη συνεργασία όλων. Πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπ΄όψιν και η γνώμη των εκπροσώπων ολών των παραγωγικών τάξεων.
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας να εκέγεται από το λαό και να μη διορίζεται από τον εκάστοτε πρωθυπουργό.
Απόλυτη καθιέρωση της Δικαστικής Ανεξαρτησίας.
Να καθιερωθεί ασυμβίβαστο μεταξύ βουλευτικού και υπουργικού αξιώματος.
Να διακοπεί η κρατική χρηματοδότηση των κομμάτων.
Να μειωθεί άμεσα η βουλευτική αποζημίωση. Οι ακαθάριστες αποδοχές των βουλευτών, κυμαίνονται από περίπου 7.500 ευρώ έως 8.500 ευρώ, ανάλογά την περιφέρεια στην οποία ανήκουν. Σημειωτέον ότι στις αποδοχές αυτές δεν συμπεριλαμβάνεται το πριμ των Επιτροπών στις οποίες συμμετέχουν.Η βουλευτική αποζημίωση να εξισωθεί με το μισθό του Πρέσβη δηλαδή γύρω στα 1800 Ευρώ.
Να καταργηθεί ο περίφημος νόμος περί ευθύνης υπουργών.
Κατάργηση φοιτητικών παρατάξεων και του πανεπιστημιακού ασύλου. Το πανεπιστήμιο πρέπει και οφείλει να γίνει ναός της έρευνας και της γνώσης.
Διεξαγωγή δημοψηφισμάτων για όλα τα μείζονα εθνικά ζητήματα. Μετανάστευση, εξωτερική πολιτική, μνημόνιο, χρέος.
Επίσης πρέπει να τεθεί στον δημόσιο διάλογο το μείζον εθνικό πρόβλημα, που δεν είναι αλλό από το δημογραφικό.
Πρέπει να μπει ένα τέλος στις τραγικές εικόνες που βλέπουμε από τα δελτία των ειδήσεων, όπου χιλιάδες Ελλήνων περιμένουν στην ουρά υπομονετικά για ένα πιάτο φαγητό.
Η ασυδοσία των τραπεζών και των κορακιών των λεγόμενων αγορών πρέπει να σταματήσει. Πρώτα ο άνθρωπος και μετά οι αριθμοί.
Οι κυβερνήσεις της νέα Μεταπολίτευσης οφείλουν να σηκώσουν το κεφάλι σε όποια χώρα ή σε όποιο σκοτεινό κέντρο προσπαθήσει να μειώσει την εθνική μας κυριαρχία.
Το πάρτι της Μεταπολίτευσης τελείωσε, τώρα ήρθε η εποχή της σοβαρότητας, των μετρημένων λόγων και της σκληρής δουλειάς.
Οι πολίτες της νέας Μεταπολίτευσης, έχουν την υποχρέωση να σταματήσουν την συνέχιση της καταστροφής της ελληνικής γλώσσας, την παραποίηση της ιστορίας μας.
Είμαστε αναγκασμένοι να απαιτήσουμε μία Ελλάδα ελεύθερη και περήφανη.
Αλλά για να λάβουν χώρα αυτές οι αλλαγές, πρέπει πρώτα να αλλάξουμε εμείς. Πρέπει να αλλάξουμε εσωτερικά, να αλλάξουμε ηθικά και πνευματικά.
Θέλουμε να ζήσουμε σε μία χώρα στην οποία η βούληση των πολλών δεν λαμβάνεται απο κανέναν υπ΄όψιν;
Είναι σημαντικό να ξαναγεννηθεί μία διαλεκτική αντίθεση ανάμεσα σε διαμετρικούς σχηματισμούς, όπερ σημαίνει αντίθετες ιδέες, προτάσεις διαφορετικές.
Θέλουμε να ζήσουμε εμείς και τα παιδιά μας στο μέλλον, σε μία χώρα διεθνώς αναγνωρισμένη ως πειραματόζωο των αγορών;
Θα κλείσω με το γνωμικό του Πλάτωνος: «Μια από τις τιμωρίες που δεν καταδέχεσαι να ασχοληθείς με την πολιτική είναι ότι καταλήγεις να σε κυβερνούν οι κατώτεροί σου.»
* Ο Ανδρέας Μουντζουρούλιας είναι συγγραφέας του ithesis.gr