Η ανυποµονησία της αντιπολίτευσης

Του Ανδρέα Ε. Γεωργιάδη *

Δεν πρόλαβε να αναλάβει η νέα κυβέρνηση και η αντιπολίτευση είναι έτοιμη να πυροβολήσει.

Περιμένετε βρε παιδιά λίγες ημέρες να δούμε πως θα πάνε τα πράγματα πριν χύσετε το δηλητήριο.

Ο Σύριζα έχει να αντιμετωπίσει απίθανα προβλήματα που συσσώρευσαν όλες μαζί οι προηγούμενες κυβερνήσεις. Οι βιομηχανίες μικρές και μεγάλες έκλεισαν, τα καταστήματα ξενοικιάστηκαν, οι αγρότες έπαψαν να σπέρνουν τα χωράφια τους και ζουν με επιδοτήσεις, δηλαδή με δανεικά, το ίδιο και οι κτηνοτρόφοι μας.

Όποτε υπήρξε η παραμικρή προσπάθεια για ανάπτυξη, ο κρατικός μηχανισμός δρούσε αμέσως ώστε να βάλει φρένο, η χώρα είχε παραλύσει κάτω από ένα απεχθές οικονομικό βαρος και το μόνο που παρήγαγε ήταν δυστυχία και πείνα για ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού καθώς και απελπισία εκατοντάδων χιλιάδων έντιμων νοικοκυραίων με κατάληξη την εξαθλίωση, την αρρώστια και τελικά την αυτοκτονία των απελπισμένων.

Όταν ένα κράτος επιβιώνει μόνο και μόνο επειδή παίρνει δανεικά είναι ένα κράτος τελειωμένο, ξοφλημένο.

Αυτά και μόνο τα γεγονότα θα έπρεπε να κάνουν την αντιπολίτευση, παλαιά και νέα, να σιωπήσει, τουλάχιστον για ένα χρονικό διάστημα μέχρι να δούμε τι μπορεί να πετύχει αυτός ο νέος συνδυασμός δυνάμεων που με σύνεση έφτιαξε ο νεαρός πρωθυπουργός.

Αυτή την ώρα θα μετρηθεί από τους περισσότερους Έλληνες κατά πόσο η αντιπολίτευση νοιάζεται περισσότερο για την Ελλάδα παρά για τον εαυτό της.

Ο Τσίπρας έχει το ατού της «αλλαγής στάσης» που προβάλλεται και οι συγκυρία της σύγκρουσης ανάμεσα στην Αμερική και την Ευρώπη θα του δώσει έναν αέρα δυναμικής παρουσίας στο ευρωπαϊκό γίγνεσθαι που κατά κάποιο τρόπο παραπαίει και ακόμα δεν έχει βρει την σταθερή περπατησιά του. Ακόμα ένα μεγάλο ατού είναι η αβάντα που του έκανε ο Πούτιν «εάν σας διώξουν από την ΕΕ εμείς αγοράζουμε όλα τα προϊόντα σας και με καλύτερες τιμές» .

Η Αμερική θέλει βάσεις στη Μεσόγειο, αυτό σηματοδότησαν τα τηλεφωνήματα συμμπάθειας του Ομπάμα -το ίδιο και η Ρωσία- και ξαφνικά η ΕΕ στέλνει τους πιο καλούς της αξιωματούχους στη Ελλάδα.
 
Όταν λοιπόν η χώρα έχει τόσο μεγάλη σημασία για τους ισχυρούς, μπορείς να έχεις κάποιες πρωτοβουλίες κινήσεων.

Ήδη ο Υπουργός Εξωτερικών Ν. Κοτζιάς έκανε μια νύξη για το θέμα της επιβολής κυρώσεων στη Ρωσία από την Ε.Ε., το ίδιο και ο Υπουργός Οικονομίας Γ. Βαρουφάκης, ο οποίος φαίνεται να έχει γνώσεις αλλά κυρίως κότσια να συζητήσει με τα θηριάκια της Ευρώπης και να αναζητήσει νέες λύσεις.

Εάν καταφέρει να πάρει μια τριετία παράταση κατά την οποία δεν θα πληρώνεται το χρέος, θα είναι μια σημαντική ανάσα για την ανάπτυξη.  

Εάν δώσουν κίνητρα για επενδύσεις, εάν συνεγείρουν όλο τον Ελληνικό πληθυσμό ώστε να σηκώσουν όλοι τα μανίκια και να στρωθούν στη δουλειά, εάν βοηθήσουν το λαό να ξαναβρεί το ρυθμό του, εάν οι αγρότες αρχίσουν πάλι να σπέρνουν τα χωραφια τους, εάν προωθηθεί η κτηνοτροφία, εάν καταφέρουμε να ανοίξουμε μικρές βιομηχανίες, εάν δώσουν κίνητρα στους νέους που ανοίγουν τη δική τους μικρή επιχείρηση, ίσως τελικά καταφέρουμε να γίνουμε αυτάρκεις σε βασικά αγαθά και σε τρία χρόνια να ξαναρχίσουμε να πληρώνουμε το χρέος. 

Εάν όλα αυτά, περιμένει η αντιπολίτευση να τα υλοποιήσει ο Τσίπρας μεσα σε λίγες εβδομάδες ή μήνες, σίγουρα θα καταλήξουμε σε τραγωδίες.

Όλοι οι πολιτικοί στην αντιπολίτευση θα πρέπει να προσέξουν την ευαίσθητη αυτή ώρα για την πατρίδα ώστε να μην γίνουν, ίσως και χωρίς να το θέλουν μέσα στην ανυπομονησία τους, οι πρωτεργάτες μια βαθιάς αποδόμησης του κράτους, έτσι όπως φαίνεται να το επιθυμούν και ίσως να το προγραμματίζουν κάποιοι άσπονδοι φίλοι μας.

Οι γνήσιοι και αληθινοί πολιτικοί πρέπει πάντα και πρωταρχικά να θυμούνται το χρέος που έχουν στην Πατρίδα, ακόμα και αν χρειάζεται να κάνουν προσωπικές θυσίες.

Τώρα θα δούμε αν έχει τέτοιους πολιτικούς η Ελλάδα…  
 
* Ο Ανδρέας Ε. Γεωργιάδης είναι συγγραφέας του ithesis.gr