Δεν πέρασαν παρά ελάχιστες ημέρες από την εκλογή της νέας κυβέρνησης και οι τελευταίες, ραγδαίες εξελίξεις, αναδεικνύουν για ακόμη μία φορά το αποκρουστικό και αντιδημοκρατικό πρόσωπο της ΕΕ. Η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα (ΕΚΤ) και ο σκληρός πυρήνας της Ευρωζώνης έσπευσαν να ξεκαθαρίσουν ότι δεν θα ανεχθούν την παραμικρή αμφισβήτηση της πολιτικής της λιτότητας που έχει οδηγήσει την πλειοψηφία των εργαζομένων στην εξαθλίωση. Με τη σφιχτή οικονομική πολιτική που προωθούν ευελπιστούν να ξεπεράσουν την παγκόσμια κρίση αλώβητοι, φορτώνοντας το βάρος στην πλάτη των εργαζομένων και διασφαλίζοντας τις συνθήκες εκείνες που θα τους χαρίσουν αύριο νέα υπερκέρδη (ελαστικές σχέσεις εργασίας, κατάργηση κράτους πρόνοιας, ιδιωτικοποίηση φυσικών πόρων κλπ).
Από την άλλη πλευρά αποδεικνύεται δυστυχώς η αδυναμία του Σύριζα να δώσει μια φιλολαϊκή διέξοδο από την κρίση. Η απροθυμία της κυβέρνησης να συγκρουστεί με την ΕΕ και την Ευρωζώνη και οι ψευδαισθήσεις ότι μέσω διαπραγματεύσεων και με σεβασμό στους ευρωπαϊκούς θεσμούς μπορούμε να κερδίσουμε πίσω την αξιοπρέπεια μας, φαίνεται πως είναι αδύναμα όπλα όταν απέναντι τους βρίσκουν μια βαθιά αντιλαϊκή και αδυσώπητη πολιτική που ως μόνο στόχο έχει το ξεπέρασμα της καπιταλιστικής κρίσης σε βάρος των εργαζομένων.
Σήμερα γίνεται περισσότερο ξεκάθαρο από ποτέ ότι είναι αναγκαία η ρήξη με την ΕΕ και την Ευρωζώνη, η αποδέσμευση της χώρας από τους μηχανισμούς που οδήγησαν στην αντιλαϊκή λαίλαπα των μνημονίων και το άνοιγμα ενός άλλου δρόμου, με κριτήριο τις ανάγκες της εργαζόμενης πλειοψηφίας. Ο μοναδικός τρόπος να κερδίσουμε πίσω τις ζωές μας, την αξιοπρέπεια μας και τον πλούτο που μας έκλεψαν, είναι η οριστική ρήξη και έξοδος από την ΕΕ και το Ευρώ, με μονομερή διαγραφή του χρέους, κατάργηση των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων που επέβαλε η τρόικα, εθνικοποίηση των τραπεζών και των μεγάλων επιχειρήσεων με εργατικό έλεγχο, χωρίς αποζημίωση, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για ένα άλλο παραγωγικό μοντέλο ανασυγκρότησης της χώρας που δεν θα έχει ως κριτήριο τα κέρδη μιας χούφτας κεφαλαιοκρατών, αλλά την κάλυψη των αναγκών της κοινωνίας που δοκιμάστηκε τόσο σκληρά τα τελευταία 5 χρόνια.
Η έξοδος από την κρίση δεν θα είναι αποτέλεσμα διαπραγματεύσεων με αυτούς που την προκάλεσαν και τώρα θέλουν να τη φορτώσουν στις πλάτες μας, θα είναι το αποτέλεσμα της μαχητικής διεκδίκησης από το ίδιο το λαϊκό – εργατικό κίνημα που καλείται σήμερα να βγει μπροστά με ένα πλατύ κοινωνικό αλλά και πολιτικό μέτωπο να διεκδικήσει το αίτημα της Ελληνικής κοινωνίας για δουλειά – ψωμί – παιδεία – ελευθερία. Δίπλα στους Έλληνες εργαζόμενους στέκονται σήμερα και οι εργαζόμενοι άλλων ευρωπαϊκών χωρών γνωρίζοντας πως η μάχη που καλούμαστε να δώσουμε ενάντια στα μνημόνια, τα σύμφωνα σταθερότητας και την πολιτική της λιτότητας είναι μια μάχη που αφορά και το δικό τους μέλλον.
Να σηκώσουμε το γάντι απέναντι στους δανειστές και τους τοκογλύφους τραπεζίτες και να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Να πούμε ένα μεγάλο ΟΧΙ στους εκβιασμούς της ΕΕ και της ΕΚΤ και να τους ξεκαθαρίσουμε ότι δεν υποχωρούμε, δεν υποτασσόμαστε, δεν δεχόμαστε ένα νέο μνημόνιο όπως κι αν το ονομάσουν! Καλούμε όλους τους εργαζόμενους, αγρότες, ανέργους και φοιτητές να συμμετάσχουν μαζικά στις κινητοποιήσεις που θα πραγματοποιηθούν το επόμενο διάστημα για να πάρουμε επιτέλους πίσω τις ζωές μας!
● Κάτω οι εκβιασμοί της ΕΚΤ και της ΕΕ. Σεβασμός στην θέληση και τις επιλογές του ελληνικού λαού.
● Μη αναγνώριση, παύση πληρωμών και διαγραφή του χρέους. Όχι στην «αναδιάρθρωση» και την υποταγή στους δανειστές. Άμεση δημοσιοποίηση και καταγγελία των ληστρικών δανειακών συμβάσεων.
● Άμεση εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και υπό εργατικό έλεγχο των τραπεζών.
● Όχι σε νέα συμφωνία με ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ. Κανένα νέο «πρόγραμμα», που θα είναι ουσιαστικά νέο μνημόνιο, όπως και να ονομάζεται.
● Ξήλωμα των μνημονίων και των εφαρμοστικών νόμων, άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων του κινήματος για Δουλειά-Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία.
● Απειθαρχία στα σύμφωνα και τους κανονισμούς, στις οδηγίες και τις εντολές της ΕΕ. Έξοδος από την φυλακή του ευρώ και της ΕΕ.