Ουφ…μου ’φυγε ένα βάρος…

Πότε μου ’φυγε; Μα το Σάββατο το πρωί, 21/2/15, μόλις άνοιξα την εφημερίδα μου και είδα τα νέα του Eurogroup της προηγουμένης. Διαπίστωσα ότι ούτε απ’ την ΕΕ φεύγουμε, ούτε απ’ την ΟΝΕ, εκείνες δε οι φήμες περί Grexit ήταν μόνο φήμες ανέραστων και ανοργασμικών εγκεφάλων. Δεν πάμε πουθενά, εδώ θα μείνουμε. Και θα αποδειχτούμε φερέγγυοι, αφού δεν πρόκειται να διαγράψουμε ούτε το απεχθές ούτε το επαχθές μέρος του χρέους μας. Θα το πληρώσουμε όλο, έτσι για να σπάσουμε τα νεύρα της Ευρώπης και του υπόλοιπου κόσμου. Το πώς και το πότε δεν ξέρω ακόμη, αλλά αυτά υπέγραψε ο κ. Βαρουφάκης ή Μπαρουφάκης, επί το ερωπαϊκότερον,  στις 20/2/15 και τον περιμένω να απαντήσει στις απορίες μου.

 

Τώρα, αν σας πω ότι είσαστε από κουτοί έως πανύβλακες, θα παρεξηγηθούμε και δεν το θέλω. Και το λέω αυτό, γιατί δεν είχατε καμιά δικαιολογία να κάνετε αυτό που κάνατε, όπως δεν είχατε και το 2009, τότε που ψηφίσατε το «ανεγκέφαλο-ουτιδανό» και το «λεφτά υπάρχουν». Φέτος βέβαια δεν σας παρέσυραν με λεφτά, αφού όλοι ξέρουμε ότι δεν υπάρχουν, αλλά με επαναστατικά συνθήματα του τύπου: «Πολεμάμε και νικάμε», «Του Έλληνος ο τράχηλος ζυγόν δεν υποφέρει», «Νυν υπέρ πάντων ο αγών», «Λευτεριά ή Θάνατος!» ή όπως το διατύπωσε ο Βαρουφάκης: «Αν αποτύχουμε στις διαπραγματεύσεις, καλύτερα ο θάνατος», που δεν το πίστευε καθόλου, γιατί στις διαπραγματεύσεις αποτύχαμε, αλλά είμαστ’ ακόμη ζωντανοί, κάπως έτσι, όπως λέει το τραγούδι, χωρίς να ξέρω βεβαίως πού κολλάει το χειροκρότημα, θα δείξει όμως:

 

Πάντως κάτι μου λέει ότι είτε εγώ δεν ξέρω τι καταλαβαίνω, είτε όλοι οι άλλοι, της ελληνικής κυβέρνησης, δεν ξέρουν τι κάνουν και τι λένε. Επειδή όμως η πλειοψηφία κερδίζει, θα δεχτώ ότι εγώ δεν ξέρω τι καταλαβαίνω και θα σας παρακαλέσω να μου εξηγήσετε. Μας τα είπαν όλ’ αυτά τα επαναστατικά ή δεν κατάλαβα καλά; Μας υποσχέθηκαν διαγραφή του επαχθούς ή απεχθούς μέρους του χρέους ή ήμουν μακριά νυχτωμένος; Ήξερε ο Τσίπρας ότι, ως αντιπολίτευση, μπορούσε να λέει ότι του κατέβαζε η κούτρα, αλλά, ως κυβέρνηση, δεν τον έπαιρνε να κάνει όσα υποσχόταν; Αν δεν το ήξερε, με τόσα ταξίδια που είχε κάνει στο εξωτερικό, πρέπει να είναι ηλίθιος και ηλίθιος δεν είναι. Τότε γιατί μας τα υποσχέθηκαν όλ’ αυτά; Φυσικά, για να μας κοροϊδέψουν και να υφαρπάσουν την ψήφο μας. Και –δυστυχώς– δεν υπάρχει νόμος που να τιμωρεί τέτοια πράγματα.

 

Να γίνω πιο κατανοητός: Αν σας εξαπατήσω και σας αποσπάσω κάτι, οτιδήποτε, είμαι υπόλογος έναντι του νόμου. Σύμφωνοι; Αν εξαπατήσω έναν ολόκληρο λαό και υφαρπάσω την ψήφο του, τότε «δοξάστε με!» Φυσικά το δεύτερο είναι πολύ χειρότερο απ’ το πρώτο, αλλά υπάρχει κενό στον νόμο. Γιατί ποιος θα φτιάξει τέτοιον νόμο; Η κυβέρνηση; Δεν θα ’μαστε καλά! Ποιοι θα βάλουν τα δάκτυλα να βγάλουν τα μάτια τους μόνοι τους; Η αντιπολίτευση; Δεν θα το ’λεγα, για δυο λόγους: α) κι εκείνοι τα ίδια κάνουν, αλλά δεν είναι πολύ πειστικοί και άλλοι κερδίζουν τις εκλογές και β) για να περάσει το νομοσχέδιο, αν υποθέσουμε ότι η αντιπολίτευση έχει την διάθεση να φέρει τέτοιο νομοσχέδιο στην ολομέλεια, θα χρειαστεί και κυβερνητικές ψήφους. Καλά κρασιά! Άσε που την έχουν λερωμένη την φωλιά τους και το ξέρουν. Δεν πιστεύω να ξεχάσατε το «Ζάππειο Ι», «Ζάππειο ΙΙ» και «Ζάππειο ΙΙΙ» του Αντ. Σαμαρά και της ΝΔ. Ή το «λεφτά υπάρχουν», που μας πέταξε το ανεγκέφαλο-ουτιδανό, που κακό χρόνο να ’χει.

 

Για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους λοιπόν, πρέπει να πω ότι αυτό το άρθρο δεν είναι κατά της κυβερνητικής πλειοψηφίας. Είναι κατά της εξουσίας, γενικώς, που, όποια μορφή, σχήμα ή χρώμα κι αν έχει, μας δουλεύει ψιλό γαζί. Δεν μας λένε την αλήθεια και μας λένε ψέματα που θα τα ζήλευε κι ο Πινόκιο. Και προστασία του λαού ανύπαρκτη. Προστασία από ποιους; θα ρωτήσετε. Μα από ’κείνους που είναι εντεταλμένοι να μας προστατεύουν! Αυτά λέει ο ορισμός της δημοκρατίας, κατά τον Αριστοτέλη: Πρώτιστο μέλημα της δημοκρατικής πολιτείας είναι η παροχή ασφάλειας στους πολίτες. Πού την είδατε την ασφάλεια; Ποια ασφάλεια; Την ασφάλεια του ψεύδους; Ευχαριστώ πολύ, δεν θα πάρω. Και αυτό είναι ένα πρόβλημα που δεν έχει λύση και καλά θα κάνουν οι μαθηματικοί να το συμπεριλάβουν στα αποδεδειγμένα άλυτα προβλήματα, όπως π.χ. ο τετραγωνισμός του κύκλου. Το κύκλωμα του τετραγώνου γίνεται και είναι εύκολο. Προς γνώσιν…

 

Στην προηγούμενη παράγραφο σας είπα ότι το κείμενο αυτό είναι κατά της πάσης μορφής, σχήματος και χρώματος εξουσίας και ίσως με παρεξηγήσατε. Δεν εννοώ ότι θέλω να καταργηθεί η εξουσία. Για να φτάσει κανείς στην κατάργησή της, στην αναρχία, δηλαδή, ήτοι στην απόλυτη ελευθερία, αφού ο αυτοπεριορισμός δεν είναι περιορισμός, απαιτούνται πολλά, όπως πολύ και γόνιμο μυαλό, τεράστιες γνώσεις και ανθρωπιά, χωρίς επιθετικό προσδιορισμό, αφού η ανθρωπιά είτε υπάρχει είτε είναι απούσα. Πράγματα, δηλαδή, που δεν τα ’χουμε κι αφού δεν τα ’χουμε, αφήστε το ήσυχο το θέμα, στην σφαίρα του ρομαντισμού κινείται ακόμη. Ίσως σε δυο-τρεις χιλιάδες χρόνια κάτι να γίνει ή μετά απ’ την επόμενη εξέλιξη του ανθρώπου, όταν θα έχουμε εξελιχθεί σε homo-collectivus, θα σας το εξηγήσω άλλη φορά αυτό.

 

Εν τάξει λοιπόν, να μην πέσει η εξουσία, γιατί τη χρειαζόμαστε και η αυτοδιαχείρισή μας είναι ακόμη πολύ μακριά στο μέλλον. Δεν θα μπορούσε όμως να διορθωθεί λιγάκι; Να μην μας λένε τόσο μεγάλα ψέματα, τουλάχιστον, να μην μας δουλεύουν τόσο ψιλό γαζί; Και άκουγα προεκλογικώς όψιμους συριζαίους, (οι περισσότεροι απ’ το βαθύ ΠαΣοΚ, τρομάρα να τους έρθει!) που προπαγάνδιζαν υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ κι έλεγαν, όταν εξέφραζα αντίρρηση: «Αν δεν κάνουν τα βασικά απ’ όσα υπόσχονται, σε εύλογο χρονικό διάστημα… δρόμο, να έρθουν άλλοι», που είναι μια βλακεία και μισή. Με τους ισχύοντες νόμους, μπορείτε να μου βρείτε έναν καλό τρόπο να ρίξουμε την κυβέρνηση; Δεν υπάρχει! Γιατί δημοκρατία έχουμε και η δημοκρατία μας για το μόνο πράγμα που ενδιαφέρεται είναι η εναλλαγή στην εξουσία να γίνεται δημοκρατικά. Ε, δημοκρατικά έγινε, δεν έκαναν πραξικόπημα. (Δεν ξέρω βέβαια πόσο δημοκρατικό είναι το ψέμα, αλλά θα δείξει το πράγμα).

 

Αυτός ήταν ο λόγος που σας αποκάλεσα από κουτούς έως πανύβλακες παραπάνω, που μπορεί να σας στενοχώρησα, αλλά εγώ είμαι εδώ για να σας λέω αλήθειες, όχι να χαϊδεύω τ’ αυτιά σας, με εκφράσεις του τύπου: «Είμαστε ο πιο έξυπνος λαός του κόσμου» και λοιπές αηδίες. Θα σας έλεγα τι είμαστε, αλλά θα ήταν εύοσμο και το αποσιωπώ, με καταλάβατε πάντως. Δεν υπάρχουν έξυπνοι λαοί πουθενά στον κόσμο. Βάσει διεθνών στατιστικών, το 97,4% των ανθρώπων είναι από βλάκες και κάτω και το βαρέλι δεν έχει πάτο. Ξέρετε γιατί; Γιατί είναι πιο εύκολο να είναι κανείς ηλίθιος! Δεν είναι δύσκολη η σκέψη, αλλά κουράζει!

 

ο θείος Τάκης (Παναγιώτης Περράκης)

 

Το κείμενο που διαβάσατε ήταν μια προσφορά

 

της Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά. Σας συστήνω να δοκιμάσετε τα νέα προϊόντα τους: Εξαιρετικά σάντουιτς και υπέροχες, φρεσκοφτιαγμένες σαλάτες.

 

Και

 

Του «Popeye bistro», Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο, για ποιοτικό φαγητό, την νοστιμότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπἰρες.

 

Και

 

Του «Βάτραχος Café», Υψηλάντου & Κωλέττη 1, Ναύπλιο, με προϊόντα που θα σας επιτρέψουν να περάσετε ευχάριστα την ώρα σας.

 

Και στα τρία αυτά μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε τον καφέ τους. Εξαιρετικός! Ο καλύτερος καφές στην πόλη!

 

Η επιλογή και ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου.