Για ρατσιστικές και εθνικιστικές συμπεριφορές στο Κέντρο Εκπαίδευσης Μηχανικού στο Ναύπλιο κάνουν λόγο, μεταξύ άλλων, νεοσύλλεκτοι της σειράς 336. Με επιστολή τους καταγγέλουν τα όσα βίωσαν κατά την διάρκεια της εκπαιδευσής τους στο ΚΕΜΧ, τα οποία ωστόσο δεν αποτελούν έκπληξη, τουλάχιστον για όσους έχουν υπηρετήσει στον Ελληνικό Στρατό…
Όπως αναφέρεται στο κείμενο της καταγγελίας:
«Στο τρούλο στην Αγιά Σοφιά θα ανέβω για να βγάλω
την Τούρκικη ημισέληνο και το σταυρό να βάλω
και τότε μόνο ο Θεός την Πόλη θα φωτίσει
και ο ύμνος ο Ελληνικός παντού θα αντηχήσει»
«Όντας νεοσύλλεκτοι της σειράς 336 στο Κέντρο Εκπαίδευσης Μηχανικού στο Ναύπλιο βιώσαμε από κοντά αρκετές από τις καταστάσεις που φαίνονται
ελαφρώς παράλογες σε όσους ζουν εκτός στρατοπέδων, καταστάσεις για τις οποίες ήμασταν όμως προετοιμασμένοι, καθώς είχαμε προειδοποιηθεί από φίλους που είχαν υπηρετήσει σε παλιότερες σειρές.
Αυτό το οποίο δεν περιμέναμε ήταν ότι εν έτη 2015 ο ελληνικός στρατός έχει ακόμα στις τάξεις του ακραία συντηρητικές, ρατσιστικές και εθνικιστικές ομάδες βαθμοφόρων οι οποίοι ελπίζουμε να είναι απομονωμένοι από το υπόλοιπο στράτευμα. Έτσι λοιπόν, υπό το πέπλο μιας διαστρεβλωμένης πραγματικότητας, που ταυτίζει την αγάπη στην πατρίδα με τις βλέψεις για μια Ελλάδα έκτασης αντίστοιχης της αυτοκρατορίας του Μ.Αλεξάνδρου, βιώσαμε ρατσιστικές συμπεριφορές βαθμοφόρων απέναντι σε Έλληνες πολίτες ποντιακής καταγωγής επειδή δεν γνώριζαν καλά την ελληνική γλώσσα, μια παρωδία ορκωμοσίας στην οποία κυρίαρχο στοιχείο ήταν το θρησκευτικό και διαχώριζε καταφανώς τους νεοσύλλεκτους σε χριστιανούς ορθόδοξους και αλλόθρησκους. Επίσης στο πρόγραμμα στρατιωτικής εκπαίδευσης είχε ενταχθεί και η τρομοκρατία απέναντι σε νεοσύλλεκτους που ήθελαν να δηλώσουν άθεοι ή άθρησκοι, καθώς από την ημέρα ήδη της κατάταξης η στρατολογία τους “προειδοποιούσε” ότι τις ημέρες που το υπόλοιπο στράτευμα θα εκκλησιαζόταν αυτοί θα έκαναν αγγαρείες και ότι θα έχουν πρόβλημα με τις άδειες του Πάσχα κάτι το οποίο είναι και καταφανώς ψευδές. Έτσι, επόμενο είναι να αναρωτηθεί κανείς αν το νόημα του όρκου διατηρείται ή αλλοιώνεται, αφού δεν ήταν λίγοι οι νεοσύλλεκτοι που ορκίστηκαν θρησκευτικά μόνο και μόνο για να αποφύγουν γραφειοκρατικά γρανάζια.
Τον όρκο βέβαια φαίνεται να μην τον έχουν σε μεγάλη υπόληψη και οι ίδιοι καθώς τον καταπατούσαν πρώτοι από όλους συγκεκριμένοι βαθμοφόροι όταν μας καλούσαν να κατευθυνθούμε προς το εστιατόριο σε σχηματισμό και με βήμα, φωνάζοντας συνθήματα όπως το εισαγωγικό τετράστιχο και άλλα παρόμοια που έγειραν εδαφικές διεκδικήσεις κατά μήκος όλων των χερσαίων συνόρων της χώρας ελέγχοντας μάλιστα ποιοι από εμάς δεν τραγουδούσαν με πάθος. Κάτι το οποίο έρχεται σαφέστατα σε ρήξη με τον όρκο τους ότι θα τηρούν το σύνταγμα, τους νόμους και τα ψηφίσματα του κράτους. Αξίζει εδώ να αναφερθεί ένα άκρως ανησυχητικό περιστατικό που συνέβη κατά την διάρκεια ερωτήσεων νεοσύλλεκτων σε ανώτερους για το τι συμβαίνει με το πολίτευμα σε καιρό πολέμου. Έτσι λοιπόν ενημερωθήκαμε ορθώς ότι όταν το κράτος μπει σε εμπόλεμη κατάσταση η ιεραρχία του στρατού αλλάζει και την θέση του πρωθυπουργού παίρνει το συμβούλιο των αρχηγών αλλά ότι το πρώτο πρόσταγμα παραμένει στον πρόεδρο της Δημοκρατίας. Σε ερώτηση συναδέλφου τι γίνεται σε περίπτωση που το συμβούλιο των αρχηγών έχει διαφορετικές προσεγγίσεις με τον πρόεδρο της Δημοκρατίας η αφοπλιστική απάντηση του συγκεκριμένου βαθμοφόρου ήταν “Τον σκοτώνουμε και βάζουμε άλλον στην θέση του” (!) στέλνοντας για ακόμα μια φορά τον όρκο που είχε πάρει στον κάλαθο των αχρήστων.
Τέλος διαπιστώσαμε ότι τα βύσματα ζουν και βασιλεύουν εντός του ΚΕΜΧ καθώς είδαμε συναδέλφους μας να “αρρωσταίνουν” δευτέρα με παρασκευή και να γίνονται καλά τις ημέρες της εξόδου και μετά να ξανά αρρωσταίνουν πάλι, είδαμε μονίμως κωλυόμενους βιβλιοθηκάριους σε μια βιβλιοθήκη η οποία δεν μάθαμε ποτέ που είναι, είδαμε συναδέλφους μας να παίρνουν δύο εξόδους αντί της μιας που δικαιούμασταν όλοι οι υπόλοιποι καθώς και άλλα πολλά.
Εγείρεται ένας μεγάλος προβληματισμός για το αν συμβαίνουν όλα αυτά σε ένα κέντρο εκπαίδευσης που έχει την φήμη του “καλού” όπως είναι το ΚΕΜΧ, τι μπορεί να συμβαίνει σε άλλα κέντρα εκπαίδευσης καθώς και σε απομακρυσμένες μονάδες.
Τώρα λοιπόν που η εκπαίδευση μας ολοκληρώθηκε και καθένας από εμάς θα πάει στην μονάδα του για να υπηρετήσει το υπόλοιπο της θητείας του ελπίζουμε ότι θα γίνουμε μάρτυρες της υλοποίησης των εξαγγελιών της πολιτικής ηγεσίας και η στρατιωτική θητεία θα αλλάξει έτσι ώστε να μην αποτελείται κυρίως από ανούσιες αγγαρείες όπως το καθημερινό μάζεμα πευκοβελόνων, το γόπινγκ κλπ αλλά να επικεντρωθεί στην καλύτερη και ουσιαστικότερη εκπαίδευση και κυρίως στο γενικότερο καλό του τόπου μέσα από την διασύνδεση με τις τοπικές κοινωνίες και την ουσιαστική αναβάθμιση της κοινωνικής χρησιμότητας του στρατού μακριά από αντιδραστικές αντιλήψεις και επικίνδυνες ακροδεξιές ιδεοληψίες».