Νοέμβρης 2011. Εργοστάσιο Χαλυβουργίας Ελλάδος. Ο ήχος των μηχανών πλέκεται με τις έντονες συζητήσεις των εργατών. Απολύσεις. Οι μηχανές παγώνουν και οι χαλυβουργοί μαζεύονται για τη γενική τους συνέλευση.
ΠΡΟΒΟΛΗ ΤΟΥ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ:
«NON OMNIS MORIAR»,
ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΗΝ «ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ ΕΛΛΑΔΟΣ»
ΤΡΙΤΗ 28/4/2015 ΣΤΙΣ 20.00
ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΣΤΙΣ ΝΕΕΣ ΕΡΓΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ
Δύο προτάσεις τίθενται: Απολύσεις ή πενθήμερο πεντάωρο με μείωση των αποδοχών;
Επιλέγουν: Τίποτα από τα δυο και αποφασίζουν να κατέβουν σε απεργία.
Κανείς δε περίμενε να κρατήσει τόσο.
Κανείς δεν περίμενε τόση αλληλεγγύη από τον κόσμο.
Κάνεις δε περίμενε ότι θα έβγαινε πιο δυνατός από αυτή τη μάχη.
Σχεδόν όλοι όμως αισθάνθηκαν απολυμένοι.
Σχεδόν όλοι συνειδητοποίησαν ότι δεν πάλευαν μόνο για τον εαυτό τους, για τα αιτήματα τους στο εργοστάσιο, αλλά για όλη την εργατική τάξη.
Και η πύλη της ελληνικής χαλυβουργίας για τους επόμενους εννιά μήνες που θα κράταγε η απεργία τους θα γινόταν φάρος.
Η αλληλεγγύη του κόσμου ήταν αυτή που τους έδινε δύναμη μέχρι το τέλος.
«NON OMNIS MORIAR»,
δηλαδή δεν θα πεθάνω ολόκληρος, κάτι θα μείνει από εμένα.