Για να λέμε και του στραβού το δίκιο

Δεν θα το πιστέψετε, αλλά στην προκειμένη περίπτωση, ο «στραβός» είναι ο ΣΥΡΙΖΑ και η κυβέρνηση. Πρέπει να σας λέω αλήθειες, δεν πρέπει; Και, κακά τα ψέματα, η κυβέρνηση έχει και κάποια δίκια στην παρούσα διαπραγμάτευση.

 

Σας είπα προχτές, Σάββατο 6/6/2015, μερικά απ’ όσα ζητάνε οι δανειστές μας, όχι όλα, γιατί με πιάνει η καρδιά μου, σας τα πω όλα. Θα ήθελα να τα συζητήσουμε σήμερα και να δούμε ποιος έχει δίκιο. Έλεγα λοιπόν προχτές ότι οι δανειστές μας ζητάνε:

1. Να μειωθούν οι συντάξεις
2. Να καταργηθεί το ΕΚΑΣ
3. Να υπάρξει προκαταβολή φόρου 100% για όλες τις επιχειρήσεις
4. Να αυξηθεί ο συντελεστής φορολόγησής τους
5. Να καταργηθεί το επίδομα θέρμανσης
6. Να εφαρμοστεί ρήτρα μηδενικού ελλείμματος σ’ όλα τα επικουρικά ταμεία
7. Να καταργηθούν οι φοροαπαλλαγές και τα ειδικά καθεστώτα φορολόγησης, όπως για τους αγρότες
8. Να καταργηθούν όλες οι πρόωρες συνταξιοδοτήσεις

 

Απ’ αυτές τις οκτώ, συμφωνώ σε δύο. Στην 6 και στην 8. Οι υπόλοιπες απαιτήσεις των δανειστών είτε είναι αδύνατες είτε φέρνουν καταστροφή. Θα εξηγηθώ, για να μην παρεξηγηθώ με τα όσα σας λέω. Τα πιάνουμε απ’ την αρχή:

 

Στην 1 και 2 έχω να πω ότι αν μειωθούν κι άλλοι συντάξεις και καταργηθεί και το ΕΚΑΣ, οι συνταξιούχοι θα είναι σαν να μην παίρνουν σύνταξη, αφού όσα θα παίρνουν, δεν θα φτάνουν ούτε για να… αρχίσουν να ξοδεύουν.

 

Στην 3 δεν έχω ιδέα πώς θα υπολογιστεί ο φόρος που θα πρέπει να πληρώσουν οι επιχειρήσεις την επόμενη χρονιά, αλλά οι γραφειοκράτες των Βρυξελλών κάτι θα σκεφτούν. Αν λοιπόν τους ζητήσουν να πληρώσουν για την νέα χρονιά όσο φόρο πληρώνουν για την προηγούμενη, το μέτρο, εκτός από αναποτελεσματικό, είναι και άδικο. Γιατί ποιος μπορεί να μαντέψει πόσος θα είναι ο φόρος της κάθε επιχείρησης την τρέχουσα χρονιά; Αν είναι λιγότερος από εκείνα που θα έχουν προκαταβάλει, τι θα γίνει; Θα τους επιστραφούν τα επί πλέον χρήματα ή θα περιμένουν να φτάσουν τα έσοδα των επιχειρήσεων –και φυσικά και ο φόρος τους– στο επίπεδο που έχει η ΔΟΥ προϋπολογίσει; Αναποτελεσματικό θα είναι γιατί έτσι το δημόσιο επωφελείται μόνο την πρώτη χρονιά, που θα εισπράξει διπλό φόρο, της παρελθούσης και της τρέχουσας χρονιάς. Δηλαδή, τι είν’ ο κάβουρας, τι είν’ το ζουμί του; Άχρηστα πράγματα!

 

Πάμε στην 4 τώρα. Θέλουν οι δανειστές να έχουμε επενδύσεις ή όχι; Αν θέλουν, πιστεύουν ότι θα προσελκύσουμε επενδύσεις με την αύξηση της φορολογίας των επιχειρήσεων; Μήπως μας δουλεύουν; Α, δεν θέλουν επενδύσεις, ας μας το πουν κι εμάς να το ξέρουμε, για να τους εντάξουμε στην Αριστερή Πλατφόρμα του. Λαφαζάνη και να ξέρουμε πού πατάμε και πού βρισκόμαστε. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί κάποιος επιχειρηματίας θα επενδύσει στην Ελλάδα με πάνω από 30% φορολογία κι όχι στην Κύπρο, με 8% ή 10%. Δηλαδή πόσο ποιο άσχημη μπορεί να είναι η Κύπρος; Αφήστε το κι αυτό. Εξωγήινο είναι!

 

Καλά, η απαίτηση 5, εκτός από ηλίθια και άχρηστη, είναι και βάρβαρη! Αυτή που την σκέφτηκαν δεν πρέπει να έχουν περάσει ούτε για μια ημέρα απ’ την χώρα μας τον χειμώνα, ειδικά εκεί στην Β. Ελλάδα, όπου τα πράγματα αγριεύουν Γενάρη, Φλεβάρη και Μάρτη. Ξέρουν πόσοι είναι οι δικαιούχοι του επιδόματος; Τι πάμε να εξοικονομήσουμε δηλαδή; Ψίχουλα; Έτσι θα ανορθωθούμε; Μετατρέποντας μερικούς φτωχούς σε παγάκια;

 

Με την 6 συμφωνώ, αλλά έτσι θα πρέπει να αυξηθούν τα ασφάλιστρα και δεν ξέρω πόσοι θα το αντέξουν. Μήπως μια τέτοια αύξηση οδηγήσει στην μαύρη εργασία; Βεβαίως τα ελλείμματα δεν οδηγούν πουθενά, άρα, μάλλον, σωστό είναι το μέτρο.

 

Αφήστε τους αγρότες ήσυχους, έχω να πω στην 7, για να ’χουμε να τρώμε και να καταφέρουμε κάποτε να σταματήσουμε τις εισαγωγές αγροτικών προϊόντων. Πληρώνουμε στην Τουρκία πάνω από €1 δις το χρόνο για εισαγωγές αγροτικών προϊόντων. Μα τι διάβολο μπορεί να φυτρώσει στην Τουρκία και δεν μπορεί εδώ; Βεβαίως, για να μπει κάποια τάξη στο θέμα αυτό, θα πρέπει να έχουμε τίμιους υπουργούς, συνδικαλιστές και εμπόρους! Τους έχουμε; Ας αρχίσουμε από ’κεί λοιπόν και τα υπόλοιπα θα πάνε στη θέση τους μόνα τους.

 

Τώρα, για την 8 δεν χρειάζεται να πω κουβέντα. Έχω μια εξαδέλφη που, αφού δούλεψε 20 χρόνια σε κάποια τράπεζα, υιοθέτησε ένα παιδί και βγήκε στη σύνταξη, βάσει δεν ξέρω ποιου νόμου. Στα 40 της, συνταξιούχα η εξαδελφούλα μου. Με προσδόκιμο ζωής πάνω από 79 χρόνια, πέστε μου πώς θ’ αντέξει το ταμείο της να της πληρώνει την σύνταξη για τουλάχιστον 40 χρόνια; Πόσες ήταν οι κρατήσεις της, φίλοι μου, όταν δούλευε; Ας τα συμμαζέψουμε αυτά λοιπόν και βλέπουμε. Και δίκαιο και σωστό θα είναι!

 

Έτσι τα βλέπω καθημερινά τα πράγματα και βλέπω επίσης ακόμη και υπουργούς, εκτός από βουλευτές και στελέχη, να αντιδρούν στις επιλογές Τσίπρα, που δείχνει διχασμένος ανάμεσα στο, φιλοευρωπαϊκό ηγέτη και τον αντιευρωπαϊκό αριστερό, και πιστεύω ότι το αντιευρωπαϊκό προφίλ του το δείχνει πού και πού, για να κατευνάζει τον Λαφαζάνη και την Αριστερή Πλατφόρμα του. Φυσικά, με την σχεδόν βεβαία διάλυση του ΠαΣοΚ, –καιρός ήταν, την διέλυσε την χώρα, με τα τερτίπια των Παπανδρέου και λοιπών συμμοριτών,– με τα χάλια που έχει η ΝΔ επί Σαμαρά, που ενώ όλοι οι άλλοι κάτι ψελλίζουν ή, τουλάχιστον προσπαθούν κάτι να πουν, η ΝΔ… χτενίζεται, με το «Ποτάμι» να προσπαθεί –με γενικόλογες αοριστίες– να πείσει, χωρίς να τα καταφέρνει, η πιθανότητα να προκηρυχθούν και να διεξαχθούν νέες εκλογές, σε λιγότερο από 6 μήνες απ’ τις προηγούμενες, φαντάζει ρεαλιστική πρόταση, γιατί ο πολίτης-ψηφοφόρος δεν θα έχει πολλές επιλογές και μάλλον ΣΥΡΙΖΑ θα ξαναψηφίσει, που δεν ξέρω τι θα περιμένει απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά, ως γνωστόν, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία.

 

Μετά απ’ όλα αυτά που σας είπα σήμερα, θα ήθελα να κάνω μια έκκληση προς πάντα αρμόδιο και υπεύθυνο, (υπάρχουν ακόμη υπεύθυνοι στην Ελλάδα, που να ασχολούνται με τα κοινά;) Θα ήθελα να τους πω: Κύριοι εθνοπατέρες, κάντε κάτι να ξεσκαλώσουμε και να βγούμε απ’ τον λαβύρινθο που έχουμε μπλέξει! Νισάφι πια… Κουραστήκαμε… Από Τετάρτη σε Κυριακή και πάλι στην επόμενη Τετάρτη το πάτε, που όλο έρχονται και παρέρχονται χωρίς να τελειώνουν ποτέ και συμφωνία μηδέν.

 

Άνθρωποι είμαστε κι εμείς! Αν δεν μπορείτε να μας σεβαστείτε, λυπηθείτε μας τουλάχιστον!

 

ο θείος Τάκης  Παναγιώτης Περράκης

 

Το κείμενο που διαβάσατε ήταν μια προσφορά:

της Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά. Σας συστήνω να δοκιμάσετε τα νέα προϊόντα τους: Εξαιρετικά σάντουιτς και υπέροχες, φρεσκοφτιαγμένες σαλάτες.

Και

Του «Popeye bistro», Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο, για ποιοτικό φαγητό, την νοστιμότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπἰρες.

Και

Του «Βάτραχος Café», Υψηλάντου & Κωλέττη 1, Ναύπλιο, με προϊόντα που σας επιτρέπουν να περνάτε ευχάριστα την ώρα σας.

Και

Του «Modus Café» στην Πλατεία Συντάγματος στο Ναύπλιο, με εκλεκτά και προσεγμένα προϊόντα και πάντα φιλική και γρήγορη εξυπηρέτηση.

Σε όλα αυτά τα μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε και τον καφέ τους. Εξαιρετικός! Ο καλύτερος καφές στην πόλη!

Η επιλογή και ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου.