Το Ελληνικό κράτος πληρώνει γύρω στα 28 δις ευρώ, το χρόνο, για μισθούς και συντάξεις των 3,5 εκατομμυρίων περίπου συνταξιούχων και δημοσίων υπαλλήλων (την στιγμή που το 2002, χρονιά που μπήκαμε στην ευρωζώνη μισθοί και συντάξεις ήσαν 10, 6 δις ευρώ, δηλαδή υπερδιπλασιάστηκαν…). Και το ιλιγγιώδες αυτό ποσό το Ελληνικό κράτος πρέπει να το πάρει από την φορολογία των ελεύθερων επαγγελματιών, από την ιδιωτική οικονομία δηλαδή που είναι οι μόνοι πολίτες και που δουλεύουν και που πληρώνουν σ’ αυτή την χώρα!…
Πρόκειται για ένα άθλιο, πολυπλόκαμο, αδίστακτο και διεφθαρμένο κράτος, που συντηρεί μια απίστευτη γραφειοκρατία η οποία όχι μόνο δεν υποχώρησε στα 6 χρόνια της κρίσης αλλά με την έλευση των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ εδραιώνεται για καλά στην εξουσία, προετοιμάζοντας τα χειρότερα για την χώρα… τελευταία νέα anagnostis.org
Και καλά οι συνταξιούχοι, πρόλαβαν και απόλαυσα τις παχυές αγελάδες και έφυγαν, οι δημόσιοι υπάλληλοι τι προσφέρουν σ’ αυτή την έρμη την χώρα και σ’ αυτούς τους ανθρώπους που εννοείται ότι τους πληρώνουν για να τους εξυπηρετούν;
Ιδού οι αριθμοί της γραφειοκρατικής φρίκης που είναι αμείλικτοι για αυτούς τους «δημόσιους κηφήνες» που από πάνω έχουν και υφάκι, είναι μονίμως κουρασμένοι και φέρονται στον πολίτη σαν τους βασανιστές της χούντας:
* 19: Τόσες είναι οι σφραγίδες που έχει επάνω το χαρτί της έγκρισης παροχής ρεύματος από όλες τις σχετικές και… άσχετες υπηρεσίες του άθλιου αυτού κράτους.
* 115.000: Είναι οι υπουργικές αποφάσεις των τελευταίων 40 ετών (1 κάθε 3 ώρες).
* 4.000: Είναι οι νόμοι που ψηφίστηκαν τα τελευταία 40 χρόνια (1 καινούργιος νόμος κάθε 3,5 ημέρες).
* 40: Τόσα χρόνια χρειάστηκαν για να ανακαλύψουμε ότι καλύπτουμε νοσήλια για δάγκωμα από καγκουρό.
* 3: Τόσα χρόνια χρειάζονται για την συγκρότηση ενός πειθαρχικού συμβουλίου.
* 10: Tόσα χρόνια απαιτούνται για να εκδοθεί η τελική κρίση για έναν πειθαρχικά υπόλογο δημόσιο υπάλληλο έως την έκδοση απόφασης από το Συμβούλιο της Επικρατείας.
* 2,5: Τόσα χρόνια χρειάστηκε η Coca Cola HBC για να πάρει στα χέρια της άδειες από το ΥΠΕΚΑ και το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, πριν τελικά αποχωρήσει από την επένδυση που σχεδίαζε.
* 10: Τόσα ή και περισσότερα χρόνια χρειάζονται ώστε ν αποκτήσουν οι επενδυτές τις απαιτούμενες άδειες από το Τέρας της Ελληνικής Γραφειοκρατίας.
* 11: Τόσα υπουργεία εμπλέκονται στην αδειοδότηση επιχειρήσεων (Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας, Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, Οικονομικών, Δημοσίας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη, Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, Πολιτισμού, Ναυτιλίας, Εσωτερικών, Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Τουρισμού, Ενέργειας, Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής).
* 205: Τόσα είναι τα νέα νομοθετήματα που έχουν καταγραφεί σχετικά με τις αδειοδοτήσεις επιχειρήσεων (66 Νόμοι, 32 Προεδρικά Διατάγματα, 82 υπουργικές αποφάσεις και 31 εγκύκλιοι).
* 0,6%: Το ποσοστό δαπάνης για Ερευνα και Ανάπτυξη επί του ΑΕΠ, το χαμηλότερο στην Ευρωπαϊκή Ενωση.
* 16 έως 20: Τόσες είναι οι ημέρες που απαιτούνται για μία εξαγωγή ελληνικών προϊόντων (στην Ισπανία απαιτούνται 10…), αφού 11 με 14 ημέρες χρειάζονται για την συμπλήρωση των απαιτούμενων εγγράφων.
* 67η : Η χειρότερη επίδοση του Δείκτη Εμπορίου ανάμεσα στις ανεπτυγμένες οικονομίες.
* 126η: Η θέση μας σε 138 χώρες στον βαθμό ανοίγματος της οικονομίας (μια θέση κάτω από το Νεπάλ , 6 θέσεις κάτω από την Ουγκάντα).
* 1.755: Ο αριθμός των διαφορετικών δασμολογικών / φορολογικών επιβαρύνσεων.
* 1.040: Το κόστος εξαγωγής σε δολάρια ανά κοντέινερ (Πορτογαλία 780, Τουρκία 990).
* 90%: Το ποσοστό των νέων επιχειρήσεων που αφορά ΜΗ εμπορεύσιμους τομείς.
* 37%: Είναι η αύξηση του ρεύματος για τους βιομηχανικούς καταναλωτές μέσα σε τέσσερα χρόνια, από το 2008 μέχρι το 2012, και ακόμη περισσότερο μετά.
* 40%: Είναι η συνολική αύξηση του ενεργειακού κόστους μέσω φόρων και εισφορών .
* 1,5: Πληρώνουμε κάθε μέρα στο Τέρας μιάμιση φορά την αξία της Αττικής Οδού και του χρωστάμε… άλλη μια μισή.
* 144: Είναι η θέση που κατέλαβε η χώρα σε σύνολο 148 χωρών σε ότι αφορά την γραφειοκρατία και το κρατικό βάρος προς τις επιχειρήσεις, σε έρευνα για λογαριασμό του World Economic Forum.
* 1% : Είναι το ποσοστό των άμεσων ξένων επενδύσεων επί του ΑΕΠ διαχρονικά, την στιγμή που ο κοινοτικός μέσος όρος είναι σχεδόν πενταπλάσιος. Από αυτές δε τις επενδύσεις, το 98,5% αφορά μη εξωστρεφείς τομείς, όταν η χώρα πάσχει από εξαγωγική δραστηριότητα.
Αν λοιπόν αυτό το Γραφειοκρατικό Τέρας δεν εξοντωθεί, κανένας δανεισμός και καμιά διαγραφή χρέους δεν θα μπορέσουν να μας σώσουν. Η «έξοδος από την κρίση» είναι ένα τιτάνιο έργο, που απαιτεί ισχυρή πολιτική βούληση από πολιτικούς αποφασισμένους για συγκρούσεις με συμφέροντα, προνόμια, αγκυλώσεις και νοοτροπίες.
Η έξοδος της χώρας από την κρίση δεν θα αποφασιστεί, τελικά, σε κανένα Eurogroup. Κανένας… Γερούν, κανένας… Ζαν-Κλωντ, κανένας… Φρανσουά και κανένας… Βόλφγκανγκ δεν θα αναδιαμορφώσει την Ελλάδα. Αυτό θα πρέπει να το κάνουμε εμείς, αν θέλουμε να μετατραπούμε από μία ΚΑΝΟΝΙ-κή χώρα σε μία κανονική χώρα. Κανένας Λουξεμβούργιος πρωθυπουργός, κανένας Γερμανός υπήκοος ή Ολλανδός αξιωματούχος δεν θα φτιάξει το μπάχαλο της χώρας.
Δεν μας φταίνε αποκλειστικά οι άλλοι για όλα τα δεινά που μας έχουν βρει. Πρωτίστως φταίμε εμείς και μετά όλοι οι άλλοι.
* Ο Φάνης Ζουρόπουλος είναι τ. πρόεδρος της Ε.Ι.Ε.Τ. και εκτελεστικός πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων (Ε.Ε.Δ.)
zourop@otenet.gr