Διάβαζα τις προάλλες στην «Καθημερινή», στήλη του Τάκη Θεοδωρόπουλου, στις 7/6/2015, τα εξής ανατριχιαστικά: «Ανδρός πεσούσης πάσα γη χωματερή», που μου θυμίζει κάτι που έλεγε μια καλή μου φίλη πριν από χρόνια: «Ζουρλή είσαι, άντρα μου;» Φίλες και φίλοι, αυτά μόνο ελληνικά δεν είναι! Σλαβοκορεάτικα ή τσιγγανοσουαχίλι μπορεί να είναι, ελληνικά όμως, με καμία δύναμη! Και αυτές οι ασυναρτησίες βγήκαν απ’ το στόμα ενός βουλευτή μας, βοήθειά μας! Τι άλλο να πω; Μα ποιους ψηφίζουμε, τέλος πάντων; Πού τους βρίσκουμε όλους αυτούς τους αστέρες και γιατί τα κόμματα τους δίνουν το χρίσμα; Τι έχουν, τι μπορούν να προσφέρουν στο κοινό καλό; Αυτό όμως είναι άλλο θέμα, εμείς για την γλώσσα μιλάμε…
Που όπως διαμορφώνεται είναι προϊόν αμορφωσιάς! Έχουμε κηρύξει τον πόλεμο εναντίον της ίδιας μας της γλώσσας. Το κακό άρχισε απ’ την δικτατορία. Εκείνος ο Παπαδόπουλος, με την βραχνή του, την υποχθόνια φωνή και τι δεν μας είπε. Εν τάξει, μίσθαρνο όργανο της CIA ήταν, και στάσιμος αντισυνταγματάρχης, –δεν ξέρω αν το ’χετε προσέξει, αλλά όλοι οι αντισυνταγματάρχες κουβαλάνε του κόσμου τα συμπλέγματα,– τι μόρφωση μπορεί να είχε και πού να την έπαιρνε; Που δεν είναι δικαιολογία αυτό, γιατί, αν δεν μπορείς να πεις κάτι σωστό, κράτα το στόμα σου κλειστό καλύτερα και μην μας γεμίζεις μακαλίες και αλογόμυγες.
Μετά ήρθαν οι σοβιετόφρονες αριστεροί μας, που πήραν τα πάνω τους μετά την δικτατορία, –το έχω πει πολλές φορές και θα το λέω μέχρι να το καταλάβετε– κι άρχισαν να επιβάλουν την δική τους ακαλλιέργητη κουλτούρα και μας πήρε η κάτω βόλτα. Βγήκαν δάσκαλοι και φιλόλογοι, που δεν ήξεραν ελληνικά, επηρεασμένοι απ’ τους αριστερόφρονες, που πέρναγαν και για μορφωμένοι και έβγαζαν μαθητές που το μόνο που ήξεραν να πουν ήταν το «αριστερό προτσές» που θα μετεσχημάτιζε την κοινωνία σε κοινωνία δικαίου. Τα υπόλοιπα ήρθαν μόνα τους, ελλείψει ικανών και σωστών δασκάλων.
Θα αναρωτηθείτε τώρα τι σας προτείνω. Θα αναβιώσει η γλώσσα μας αν επαναφέρουμε την καθαρεύουσα; Σας παρακαλώ! Ούτε αφελής είμαι, ούτε για δέσιμο για να υποστηρίζω τέτοια πράγματα. Θα πάψουν οι άνθρωποι να έχουν χοντροκομμένη σκέψη, αν εκφράζονται στην καθαρεύουσα; Αν είναι ποτέ δυνατόν! Άλλα πράγματα φταίνε για την χοντροκοπιά της σκέψης κι όχι η μετατροπή της γλώσσας από καθαρεύουσα σε δημοτική, που δεν είναι άμοιρη ευθυνών βεβαίως. Για την δημοτική λέω, που ήρθε και μας κάθισε στον σβέρκο, ως η γλώσσα του λαού. Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, εγώ όμως υποστηρίζω ότι αν ο αμόρφωτος λαός δεν καταλαβαίνει την γλώσσα του, απλώς μορφώνουμε τους αμόρφωτους, δεν αποσυντονίζουμε τους μορφωμένους. Έτσι λέει η λογική, τουλάχιστον. Προς τα πάνω πρέπει να πηγαίνει η Παιδεία του λαού, όχι στα Τάρταρα, γιατί το βαρέλι δεν έχει πάτο.
Έχω ζήσει και σ’ άλλες χώρες. Διαλέκτους βρήκα και στο Ηνωμένο Βασίλειο και στην Γερμανία. Διγλωσσία όμως όχι. Θα σας δώσω παραδείγματα: Στο Schwaben, περιοχή της Ν. Γερμανίας, όπου υπάρχει «eu» (προφέρεται «όι») ο κόσμος προφέρει «άι» κι όπου υπάρχει «ei» (προφέρεται «άι») ο κόσμος λέει «όι», πραγμα που σημαίνει ότι η λέξη «Deutschland» στο Schwaben προφέρεται Ντάιτσλαντ και το αυγό (Εi προφορά άι) προφέρεται «Όι». Κάτι ανάλογο συμβαίνει και στο Ηνωμένο Βασίλειο και δεν συζητάω για την Ουαλία, την Σκωτία ή την Β. Ιρλανδία, όπου έχουν τις δικές τους γλώσσες, (κέλτικες,) αλλά για περιοχές μέσα στην ίδια την Αγγλία, π.χ. Yorkshire. Όλοι όμως καταλαβαίνουν την ορθόδοξη, καθαρόαιμη γλώσσα τους.
Εμείς εδώ έχουμε δύο γλώσσες. Όχι διαλέκτους. Γλώσσες! Την δημοτική και την καθαρεύουσα και είναι ντροπή μας να υπάρχουν τελειόφοιτοι λυκείου και να χρειάζονται «μετάφραση», για να καταλάβουν Βιζυηνό ή Παπαδιαμάντη, που η γλώσσα του Άγιου της Λογοτεχνίας μας έχει μια δική της ξεχωριστή ομορφιά. Πού θα πάμε έτσι; Σε κάμποσα χρόνια ίσως θα χρειαζόμαστε τις λατινικές μεταφράσεις του Ομήρου, (λατινικά θα ξέρουμε, ελληνικά δεν θα ξέρουμε,) για να καταλάβουμε τι ήθελε να μας πει ο ποιητής. Ωραία! Συγχαρητήρια!
Και μετά την καθιέρωση του μονοτονικού, (άλλο έγκλημα αυτό,) υπάρχουν μερικοί που υποστηρίζουν ότι πρέπει ν καταργηθούν και οι δίφθογγοι και τα η, υ, ει, οι, υι και αι και να μείνει μόνο το ι και το ε. Ωραία! Και πώς θα συνεννοηθούμε τότε; Θα καταργήσουμε τον γραπτό λόγο; Αυτό προτείνουν; Τότε πάει κατά διαβόλου η γλώσσα μας, θα σβήσει, αφού γλώσσα χωρίς γραπτό λόγο, χωρίς αλφάβητο δεν είναι δυνατόν να υπάρξει. Ακόμη και στα σουαχίλι έφτιαξαν αλφάβητο, για να μπορέσει αυτό το κράμα πορτογαλικών και αραβικών να σταθεί σαν γλώσσα.
Όταν τ’ ακούω αυτά, ρωτάω εκείνους που μου τα λένε: «πώς θα γράψουμε την λέξη ‘εξάρτηση’ μ’ αυτό το σύστημα; Ποιο είναι το σωστό; Εξάρτηση, εξάρτιση ή εξάρτυση;» Και η απάντηση είναι απλή: Και τα τρία σωστά είναι! «Θα το καταλάβεις απ’ τα συμφραζόμενα,» μου απαντάνε. Δηλαδή έχουμε καταργήσει τον γραπτό λόγο, γιατί, αν για να διαβάσω ένα βιβλίο, πρέπει να λύνω γρίφους, ξεχάστε το, δεν διαβάζω καθόλου, αρκετά έμαθα στη ζωή μου, δεν μου χρειάζονται άλλα. Στα λίγα χρόνια που έμειναν, μπορώ να πορευτώ με τα κεκτημένα. Οι νεότεροι τι θα κάνουν; Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα και δεν βλέπω κανέναν απ’ τους πολιτικούς μας, (ναι, πολιτική απόφαση πρέπει να είναι!) που να έχει είτε τις γνώσεις είτε την θέληση να το λύσει. Εκτός από έναν, που και τις γνώσεις έχει και την διάθεση να κάνει τομές στην Παιδεία μας, που τότε θα πάψει να είναι (υπό-) Παιδεία.
Για τον κ. Κωνσταντίνο Ζουράρη σας μίλησα και θέλω να τονίσω και εδώ ότι θα ήμουν υπερβολικά περήφανος, αν είχα τις μισές απ’ τις γνώσεις του στην Ελληνική γλώσσα! Τέτοιους χρειαζόμαστε στην Παιδεία μας, όχι τους άγευστους και άοσμους, όπως τον κ. … και τον κ. … που έχουμε τώρα και είχαμε και στο παρελθόν! (Βάλτε τα ονόματα μόνοι σας. Όλοι τους ξέρετε).
ο θείος Τάκης Παναγιώτης Περράκης
Το κείμενο που διαβάσατε ήταν μια προσφορά:
της Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά. Σας συστήνω να δοκιμάσετε τα νέα προϊόντα τους: Εξαιρετικά σάντουιτς και υπέροχες, φρεσκοφτιαγμένες σαλάτες.
Και
Του «Popeye bistro», Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο, για ποιοτικό φαγητό, την νοστιμότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπἰρες.
Και
Του «Βάτραχος Café», Υψηλάντου & Κωλέττη 1, Ναύπλιο, με προϊόντα που σας επιτρέπουν να περνάτε ευχάριστα την ώρα σας.
Σε όλα αυτά τα μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε και τον καφέ τους. Εξαιρετικός! Ο καλύτερος καφές στην πόλη!
Η επιλογή και ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου