Στην Ελλάδα δεν χρειαζόμαστε ούτε ΔΝΤ ούτε και άλλους τοκογλύφους. Χορτάσαμε! Χρειαζόμαστε νοσοκομεία, σχολεία, διατροφική ανεξαρτησία, δημόσιες επενδύσεις και προστασία της εργασίας, ανάπτυξη των επιστημών και των τεχνών, αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, αξιοκρατία, προστασία των αδυνάτων, δίκαιη κατανομή των φορολογικών βαρών, κοινωνική πρόνοια και ασφάλιση, σχέδιο τουριστικής ανάπτυξης που αναδεικνύει τον πολιτισμό και την ιστορία της χώρας μας, ανασυγκρότηση της βιομηχανίας, διεθνείς σχέσεις με βάση τη συνεργασία και όχι την υποτέλεια.
Ο πολιτικός και οικονομικός χρόνος εξαντλείται ή ανανεώνεται σύμφωνα με τη θέληση και τις επιλογές του λαού. Δεν εξαρτάται ούτε από εκβιαστικά τελεσίγραφα ούτε από τις ημερομηνίες καταβολής των δόσεων στο ΔΝΤ. Το «τέλος του κόσμου» και η «καταστροφή» δεν έρχεται όταν διαπραγματεύεσαι και αμφισβητείς τη θέληση των ισχυρών. Έρχεται όταν συμμορφώνεσαι στις απαιτήσεις τους χωρίς να υπολογίζεις το λαό. Μας το έδειξε περίτρανα αυτό η πρόσφατη ιστορία των μνημονίων.
Το πραγματικό ερώτημα που τίθεται σήμερα δεν είναι: «συμφωνία ή χρεωκοπία». Οι συμφωνίες, που τόσα χρόνια έγιναν, οδήγησαν ήδη σε χρεωκοπία, γιατί ανατροφοδοτούσαν τον φαύλο κύκλο των δανείων της εξάρτησης. Στο πραγματικό ερώτημα που καλούμαστε να απαντήσουμε είναι: Η ζωή των ανθρώπων ή τα κέρδη των τοκογλύφων; Εμμονή στην εξυπηρέτηση ενός άδικου και ληστρικού χρέους ή εκπόνηση και εφαρμογή ενός σχεδίου για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας;
Η Ελλάδα θα μείνει στην Ευρώπη έτσι κι αλλιώς. Απ’ όσο γνωρίζω – αν και οι γνώσεις μου γύρω από τη Γεωλογία είναι φτωχές – δεν προβλέπεται κάποια μετατόπιση της περιοχής μας από το χάρτη. Το ζήτημα είναι τι θα γίνει με τους ανθρώπους στην Ελλάδα και στη γηραιά ήπειρο.
*Ο Χρήστος Τσαντής είναι συγγραφέας.