Με ένα απόσπασμα από τις Ικέτιδες του Ευριπίδη στα Αρχαία Ελληνικά, αλλά και με μία ρήση του Θωμά του Ακινάτη στα Λατινικά απευθύνθηκε στον Μάρτιν Σουλτς στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ο Μανώλης Γλέζος.
Ξεκίνησε με τα λόγια του Θησέα, όταν ο Θηβαίος ζήτησε να του πει ποιος είναι τύραννος στην Αθήνα:
«Πρῶτον μὲν ἤρξω τοῦ λόγου ψευδῶς, ξένε, ζητῶν τύραννον ἐνθάδ᾽· οὐ γὰρ ἄρχεται ἑνὸς πρὸς ἀνδρὸς ἀλλ᾽ ἐλευθέρα πόλις. δῆμος δ᾽ ἀνάσσει διαδοχαῖσιν ἐν μέρει ἐνιαυσίαισιν, οὐχὶ τῷ πλούτῳ διδοὺς τὸ πλεῖστον ἀλλὰ χὠ πένης ἔχων ἴσον.
(Πρώτα – πρώτα, ξένε, άρχισες το λόγο σου μ’ ένα λάθος, όταν ζητάς δυνάστη εδώ · η πόλη αυτή δεν εξουσιάζεται από έναν άνδρα, είναι ελεύθερη. Εδώ κυβερνούν οι πολλοί που εναλλάσσονται στα αξιώματα χρόνο το χρόνο, δεν δίνουν πιο πολλά στον πλούτο, και ο φτωχός έχει τα ίδια)».
Και συνέχισε με την λατινική ρήση του Θωμά του Ακινάτη:
“Timeo hominem unius libri
(Να φοβάσαι τον άνθρωπο του ενός βιβλίου)”.
Η λατινική φράση αναφέρεται στην μονομέρεια, που κάτω από κατάλληλες συνθήκες, οδηγεί στο φανατισμό και στη σύγκρουση.
«Τα δύο αυτά κείμενα είναι η απάντησή μου και για την λετονική θητεία, για όλο το Κοινοβούλιο και για εσάς προσωπικά, κύριε Πρόεδρε», κατέληξε ο Μανώλης Γλέζος, και σιγά μην κατάλαβε τίποτα ο γερμαναράς που τον κοίταγε αποσβολωμένος…
