“Χάθηκε” το παγωνι που συνηθίζαμε να βλέπουμε στο θεατράκι του ΟΣΕ στο Ναύπλιο.
Μάθαμε πρόσφατα, ότι έχει “αλλάξει” γειτονιά και έχει πάει στην περιοχή της Πρόνοιας. Εκεί έχει βρει καταφύγιο σε ένα σπίτι όπου το ταίζει μια κυρία και το έχει ως “κατοικίδιο”.
Το πρόβλημα όμως είναι ότι οι υπόλοιποι κάτοικοι το φοβούνται και δεν μπορούν να ανοίξουν ούτε τα παράθυρα τους για να μη μπει μέσα στο σπίτι τους.
Ζήτησαν λοιπόν την παρέμβαση της Αστυνομίας αλλά, αφού δεν είναι δική τους αρμοδιότητα τους παρέπεμψαν στο Δήμο. Εκείνοι με τη σειρά τους, προσπαθούν να βρουν τρόπο να το “αιχμαλωτίσουν” χρησιμοποιώντας ίσως κάποιο ειδικό δίχτυ και με τη βοήθεια γερανού να μπουν στο σπίτι και να το πιάσουν ώστε να επιστρέψει στο πάρκο με ασφάλεια.
Λίγα λόγια για τη προέλευση του:
Το παγώνι ή παγόνι (επιστ. λατ. Pavo, ελλ. ταώς) είναι πτηνό της οικογένειας των φασιανιδών, της τάξης των ορνιθόμορφων. Κατάγεται από τα δάση της Νότιας Ινδίας. Στην Ευρώπη ήρθε από την αρχαιότητα και εξημερώθηκε με άγνωστο τρόπο. Ήταν γνωστό στη Μεσοποταμία, την Αρχαία Ελλάδα και τη Ρώμη. Ήταν πιστευτό ότι το προστάτευαν οι Θεοί και ήταν συνηθισμένο να βρίσκεται στους ναούς και στις αυλές των πλούσιων σπιτιών. Λέγεται, ότι η Ήρα για να παρακολουθεί το Δία είχε μεταμορφώσει τον Άργο σε παγώνι και τα μάτια του ήταν η ουρά του παγωνιού. Σήμερα, στην Ινδία το παγώνι είναι προστατευόμενο είδος. Τέλος, κατά την διάρκεια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας τα παγώνια ήταν αφιερωμένα στη Βεζιροπούλα.