Εθνικό πρότυπο;

Αυτά που θα πούμε σήμερα τα έχουμε ξαναπεί αρκετές φορές. Γιατί θα τα ξαναπούμε; Μα, για να τα εμπεδώσετε, αφού η επανάληψη είναι η μήτηρ της μαθήσεως.

 

Πριν αρχίσω, πρέπει να πω ότι η δικαιολογία που όλοι επικαλούμαστε, όταν τα κάνουμε μούσκεμα και οι εξελίξεις γυρνάνε εναντίον μας, δηλαδή του «πάντα ευκολόπιστου και πάντα προδομένου λαού», δεν είναι δικαιολογία, όχι στ’ αυτιά τα δικά μου, τουλάχιστον. Είναι εθνική κατάντια και διασυρμός! Πάμε παρακάτω τώρα.

 

Πώς θα χαρακτηρίζατε τον Γιάννη Βαρουφάκη; και ξεχάστε το ένα «ν», δεν πρόκειται να με κάνει κανείς ανορθόγραφο. Έμαθα σωστά ελληνικά, γιατί είχα καλόν δάσκαλο και θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό, που ευτυχής συγκυρία τον έφερε στον δρόμο μου. Είμαι περήφανος για τα όσα μου δίδαξε και τα όσα έμαθα από τον δάσκαλό μου!

 

Με δυο λέξεις, θα τον χαρακτήριζα «φιλόδοξο ΕΤ» (εξωγήινο)! Δεν είχε τίποτα να δώσει και τελικά δεν έδωσε. Τι να δώσει; Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος, ακούσατε, –όσοι ακούσατε– ότι έλεγαν οι αρχαίοι. Είμαι σκληρός, ε; Ναι, όταν παίζουν την πατρίδα μου στα ζάρια, με εξυπνακίστικες αηδίες του Βαρουφάκη ή και άλλων, είμαι πολύ σκληρός!

 

Ας θυμηθούμε πόσες φορές αποδειχτήκαμε ευκολόπιστοι τα τελευταία χρόνια, ας πούμε από την μεταπολίτευση και ’δώ. Το ’81 πειστήκαμε στην «αλλαγή» και το «κοινωνικό συμβόλαιο», που έφερνε το ΠΑΣΟΚ και ο Andrew Papandrew. Είχαν υποσχεθεί όμως και την απλή αναλογική, που δεν κόστιζε τίποτα σε χρήμα και ουδέποτε ψήφισαν. Αφού λοιπόν μας είχαν δείξει ότι δεν είχαν σκοπό να πραγματοποιήσουν τις υποσχέσεις τους, γιατί τους ξαναψηφίσαμε το ’85; Το ’81 είχαμε μια δικαιολογία, γιατί δεν ξέραμε. Το ’85 όμως ξέραμε.

 

Αφήνω την παρένθεση Μητσοτάκη, που τον έριξε ο Σαμαράς στην πρώτη του προσπάθεια να γίνει πρωθυπουργός. Το ’93, το ’96, το 2000 γιατί ξαναψηφίσαμε ΠαΣοΚ; Τι περιμέναμε από δαύτους; Να μας διορίσουν όλους στο υδροκέφαλο δημόσιο; Το 2009 ξαναψηφίσαμε το GAP, (gap σημαίνει κενό, χάσμα, για όσους είναι αδύνατοι στις ξένες γλώσσες). Γιατί πειστήκαμε στο «λεφτά υπάρχουν», ενώ ο Καραμανλής έλεγε ότι δεν μπορούσε να δώσει αυξήσεις και παροχές για, τουλάχιστον, 3 – 4 χρόνια; Έπρεπε να ορθοποδήσουμε πρώτα, αυτό όμως δεν το πήρε στα υπ’ όψιν κανείς. 12 μονάδες μπροστά το GAP. Το 2012, μετά από «Ζάππειο Ι», «Ζάππειο ΙΙ», «Ζάππειο ΙΙΙ» και ποιος ξέρει τι άλλο, ψηφίσαμε ΝΔ, για να κάνουμε πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά, που αυτό ήταν η μοναδική του φιλοδοξία, αν και, κωλυσιεργώντας, κάπως μας προφύλαξε! Και το 2015 θα σκίζαμε τα μνημόνια και θα αλλάζαμε την Ευρώπη, εφαρμόζοντας το πρόγραμμα της Θεσσαλονίκης. Συγκινήθηκε η Ευρώπη! Άρα ξεχάστε τα περί ευκολόπιστου λαού και υιοθετήστε τα περί ηλίθιου λαού, γιατί αυτό είμαστε: ΗΛΙΘΙΟΙ!

 

Για να καταλάβετε την διαφορά τώρα: Πριν από μερικές βδομάδες έγιναν εκλογές στην Βρετανία. Ο λαός υπερψήφισε τους Συντηρητικούς του Κάμερον και συνέτριψαν τους Εργατικούς. Θέλετε να σας πω τι είχαν υποσχεθεί οι μεν και οι δε; Οι συντηρητικοί υποσχέθηκαν ανάκαμψη μόνο με την συνέχιση της λιτότητας και οι Εργατικοί το τέλος της λιτότητας. Λέτε οι Βρετανοί να θέλουν λιτότητα; Δεν θα το πίστευα. Σκέφτηκαν όμως και είδαν την αλήθεια, γι’ αυτό και έχουν μια ελπίδα να πάνε καλά. Εμείς πιστέψαμε ότι θα σκίσουμε τα μνημόνια κα φτάσαμε στο τρίτο και σκληρότερο απ’ όλα τ’ άλλα. Γιατί είμαστε Ηλίθιοι, με το «Η» κεφαλαίο. Γιατί δεν σκεπτόμαστε! Δεν σκεφτήκαμε ότι δεν είμαστε μόνοι μας στον κόσμο και ναι μεν έχουμε κάθε δικαίωμα να σκίσουμε τα μνημόνια, αλλά αφού πρώτα εξοφλήσουμε τα χρέη μας. Μπορούμε; Δεν μπορούμε ούτε να συντηρηθούμε, όχι να ξεπληρώσουμε. Ελεημοσύνες περιμένουμε για ν’ αποφύγουμε την άτακτη χρεοκοπία. Δηλαδή είμαστε «Το Ποντίκι Που Βρυχάται»! (Ίσως την έχετε δει την ωραιότατη ταινία με τον Peter Sellers). Και καμαρώνουμε τον Γιάννη Βαρουφάκη, που σχεδίαζε να φτιάξει παράλληλο (και παράνομο) τραπεζικό σύστημα, με υποκλοπή των προσωπικών μας δεδομένων ΑΦΜ, υπόλοιπα τραπεζικών λογαριασμών κλπ). Καλά, με τέτοια πρότυπα και τέτοιες αλητείες θα πάμε μπροστά; Κάτι πρέπει να πηγαίνει πολύ στραβά στα μυαλά μας, αν το πιστεύουμε αυτό.

 

Γιατί τα ανακοινώνει όλ’ αυτά; Ο ίδιος τα είπε, δεν είναι λόγια των εφημερίδων. Μήπως είναι η πέμπτη φάλαγγα μέσα στην κυβερνώσα παράταξη; Μήπως θέλει να εκθέσει τον Αλ. Τσίπρα και να τον εκδικηθεί, επειδή τον πέταξε σαν την τρίχα απ’ το προζύμι; (Πολύ αργά κατά την γνώμη μου!) Θα δείξει το πράγμα. Εκείνο που θα ήθελα εγώ τώρα, είναι να πάψουν οι εφημερίδες να ασχολούνται με τον Βαρουφάκη. Δεν αξίζει τον κόπο και άδικα χαλάνε μελάνι. Να περιπέσει πάλι στην αφάνεια, όπως του πρέπει! Για να μην τον θεωρούν «εθνικό πρότυπο» οι νέοι μας και να μιμούνται τις πρακτικές του. Γιατί με τέτοια «εθνικά πρότυπα» μόνο ένας δρόμος μας μένει: Κατά διαόλου! Όχι ότι τώρα πάμε αλλού, αλλά με τον Βαρουφάκη μπροστάρη, δεν είναι δρόμος αυτός που ανοίγεται μπροστά μας, είναι λεωφόρος ταχείας κυκλοφορίας!

 

Τα ξαναείπα για μια ακόμη φορά. Εσείς το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να τα σκεφτείτε! Και όπως εγώ σας τα λέω πριν συμβούν, να τα σκεφτείτε και σεις πριν συμβούν, πριν κάνετε πάλι το λάθος. Μήπως μπορέσουμε κάποτε ν’ αλλάξουμε πορεία, που χλωμό το βλέπω. Πολλοί οι βλάκες, φίλοι μου!

 

ο θείος Τάκης  Παναγιώτης Περράκης

 

Το κείμενο που διαβάσατε ήταν μια προσφορά

 

της Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά. Σας συστήνω να δοκιμάσετε τα νέα προϊόντα τους: Εξαιρετικά σάντουιτς και υπέροχες, φρεσκοφτιαγμένες σαλάτες.

 

Και

 

Του «Popeye bistro», Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο, για ποιοτικό φαγητό, την νοστιμότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπἰρες.

 

Και

 

Του «Βάτραχος Café», Υψηλάντου & Κωλέττη 1, Ναύπλιο, με προϊόντα που σας επιτρέπουν να περνάτε ευχάριστα την ώρα σας.

 

Και στα τρία αυτά μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε και τον καφέ τους. Εξαιρετικός! Ο καλύτερος καφές στην πόλη!

 

Η επιλογή και ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου.