Εκλογές εσωτερικής κατανάλωσης…
Βαδίζουμε προς τις πιο γελοίες εκλογές, από την μεταπολίτευση και μετά, που δεν έχουν καμία σχέση με την Δημοκρατία, δεν πρόκειται να οδηγήσουν σε καμία πολιτική λύση, θα φέρουν μεγαλύτερη πολιτική αβεβαιότητα και πολύ πιθανά θα οδηγήσουν και πάλι την Ελλάδα κοντά στο Grexit που μόλις αποφύγαμε, ανεξαρτήτως αποτελέσματος… Το στενό κομματικό επιτελείο του ΣΥΡΙΖΑ που αποτελείται από 60αρηδες «αριστερούς», που δεν έχουν δουλέψει ποτέ στην ζωή τους, πήρε την απόφαση να πάει σε εκλογές για να δραπετεύσει ο Τσίπρας (και η παρέα του) από την κυβέρνηση και τις ευθύνες τους. Ο πρώην κνίτης, δεν τήρησε τίποτα από όσα έλεγε το Γενάρη του 2015 και δεν έχει ούτε το ήθος, ούτε το προσωπικό θάρρος, να παραδεχθεί την συντριπτική ήττα του, να ομολογήσει τα τεράστια λάθη του και να αναλάβει τις προσωπικές του ευθύνες.
Μέσα στο εξάμηνο της «δημιουργικής ασάφειας» των ΣΥΡΙΖΑNEΛ στην εξουσία, η χώρα υπέστη «ανήκεστο βλάβη» με κόστος 100 δις ευρώ, που την πάει μια δεκαετία πίσω, ενώ οι ειδικοί προβλέπουν ύφεση για το 2015, με πτώση του ΑΕΠ 3% – 5%, ενώ το πρωτογενές πλεόνασμα έχει ήδη δώσει την θέση του σε διευρυνόμενο έλλειμμα…
Επιστρέφοντας απότομα στην πραγματικότητα από την θερινή ραστώνη, βρεθήκαμε με «συνοπτικές διαδικασίες» μπροστά στις όγδοες (!) εκλογές, από τον Μάιο του 2009, συμπεριλαμβανομένων δύο ευρωεκλογών και ενός δημοψηφίσματος – κωμωδίας!… Μελετώντας τα υπάρχοντα δεδομένα ας δούμε τρία σενάρια από όσα μπορούν να συμβούν, μπαίνοντας απότομα και άτσαλα στην σύντομη προεκλογική περίοδο, που μόνο εκλογές δεν θυμίζει:
1) Ας ξεκινήσουμε με την περίπτωση ο ΣΥΡΙΖΑ να πάρει αυτοδυναμία σ’ αυτές τις εκλογές. Τότε θα υποχρεωθεί να σηκώσει ολόκληρο το βάρος της ευθύνης για το μνημόνιο (το οποίο το έχει ούτως ή άλλως, αλλά παριστάνει ότι δεν το έχει). Σε καμμία περίπτωση δεν θα μπορέσει να σηκώσει αυτό το βάρος, διότι το κόστος των μέτρων για τους πολίτες δεν έχει φανεί ακόμη, αλλά θα φανεί σύντομα. Κανείς δεν έχει πληρώσει τίποτα τους τελευταίους μήνες αλλά όλοι θα κληθούν να πληρώσουν πολλά, οι φόροι είναι μπροστά μας, το κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων είναι μπροστά μας, δεκάδες ή και εκατοντάδες χιλιάδες απολύσεις είναι μπροστά μας. Μπροστά μας είναι η δυσαρέσκεια των συνταξιούχων, των δημοσίων υπαλλήλων, των διαφόρων συντεχνιών που χάνουν τα προνόμια τους. Όλη αυτή τη δυσαρέσκεια θα την υποστεί ο ΣΥΡΙΖΑ αν κερδίσει τις εκλογές και καταφέρει να σχηματίσει αυτόνομη κυβέρνηση. Αδυνατώντας ούτως ή άλλως να κυβερνήσει θα προσπαθεί να εφαρμόσει τα μέτρα που εκείνος έφερε στη Βουλή και τα οποία είναι αποτέλεσμα σε μεγάλο βαθμό της δικής του ανικανότητας και της καταστροφικής ψευτοδιαπραγμάτευσης του. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίσει με αυτοδυναμία θα αναγκαστεί να παραιτηθεί υπό το βάρος της λαϊκής οργής πολύ σύντομα, αφενός διότι θα υποστεί ολόκληρο το πολιτικό κόστος των μέτρων και αφετέρου διότι ούτως ή άλλως δεν μπορεί να κυβερνήσει, οι υπουργοί του δεν ξέρουν πώς να κυβερνήσουν, οι περισσότεροι είναι ανεπάγγελτοι, ή άνεργοι.
2) Στο δεύτερο σενάριο που ο ΣΥΡΙΖΑ κερδίζει χωρίς αυτοδυναμία, έχει δύο επιλογές. Α. Να αρνηθεί να κυβερνήσει και να προτείνει οικουμενική κυβέρνηση στην οποία απλώς θα συμμετέχει απλά με τους περισσότερους βουλευτές από όλους, ή Β. Να σχηματίσει κυβέρνηση με κάποιο άλλο κόμμα, όπως έκανε και στις τελευταίες εκλογές με τους ΑΝΕΛ.
Α. Αν αρνηθεί να κυβερνήσει και δημιουργηθεί μια οικουμενική κυβέρνηση με έναν πρωθυπουργό που δεν είναι πολιτικός, τότε αυτή η κυβέρνηση θα βάλλεται από όλα τα κόμματα αλλά ταυτόχρονα όλα τα κόμματα θα ψηφίζουν τα εφαρμοστικά νομοσχέδια και τελικά αυτή η κυβέρνηση θα πέσει σύντομα αφού ψηφίσει όλους τους εφαρμοστικούς νόμους, για να ξαναγίνουν εκλογές όταν τα κόμματα θα νοιώσουν ότι το πολιτικό βάρος έφυγε από πάνω τους, ότι το φορτώθηκε η Οικουμενική και ότι μπορούν να επανέλθουν με ασφάλεια.
Β. Στη δεύτερη περίπτωση που ο Τσίπρας θα προσπαθήσει να κάνει κυβέρνηση συνεργασίας με κάποιο κόμμα, κατά πάσα πιθανότητα δεν θα βρει τους ΑΝΕΛ που μάλλον θα είναι εκτός βουλής και συνεπώς θα πρέπει να αναζητήσει άλλο σύμμαχο. Είναι αμφίβολο όμως εάν κάποιο άλλο κόμμα θα πέσει στην παγίδα που έπεσαν οι ΑΝΕΛ και έφτασαν, οι δικοί τους βουλευτές ως υπουργοί του ΣΥΡΙΖΑ, να υπογράφουν σήμερα τα μνημόνια που πλήττουν κυρίως την δική τους εκλογική πελατεία (βλέπε Χαϊκάλη και συνταξιούχους). Πιθανόν βέβαια να δικαιωθεί ο Παπαδημούλης ο οποίος είπε το ανέκδοτο της χρονιάς, δηλαδή ότι εάν βγει αυτοδύναμος ο ΣΥΡΙΖΑ θα απευθυνθεί για στήριξη στον Λαφαζάνη. Ετσι θα επιτευχθεί και η στροφή 360 μοιρών που είχε πει κάποτε ο Τσίπρας και νομίζαμε ότι έκανε λάθος και θα έχουμε κυβέρνηση Τσίπρα – Λαφαζάνη, όπως είχαμε μέχρι σήμερα…
3) Στην τρίτη περίπτωση που δεν βγει πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ, ο Τσίπρας θα κάνει πάρτι διότι θα θεωρήσει ότι έχει γλιτώσει από το πολιτικό κόστος και θα επιστρέψει στην αντιπολίτευση να λέει ανοησίες και να κουνάει το δάχτυλο σε όλους τους υπόλοιπους κατηγορώντας τους για… μνημονιακούς. Φυσικά πολύ μεγάλο ενδιαφέρον θα έχει να δούμε τι θα κάνει το νέο κόμμα του Λαφαζάνη και των δραχμολάγνων. Κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι θα κάνει ο Λαφαζάνης και αν θα καταφέρει να συσπειρώσει τον αντιμνημονιακό κόσμο, δηλαδή το σύνολο των Ελλήνων, αν θα πείσει δηλαδή ότι είναι ταυτόχρονα ακραίος κομμουνιστής και εθνικιστής και παράλληλα δεν είναι τίποτα από τα δύο, αλλά απλώς ένας ταπεινός και δυνατός μαχητής της ελευθερίας και της δικαιοσύνης. Αυτό που είναι σίγουρο και ήδη γνωστό, είναι ότι πίσω από το Λαφαζάνη έχουν συνταχθεί όλοι οι δραχμολάγνοι, από συνδικαλιστές του δημοσίου και απελπισμένους, μέχρι εφοπλιστές, μεγαλοβιομήχανους και λαμόγια, που θέλουν τη δραχμή για να σβήσουν τα χρέη τους και να αγοράσουν τα πάντα κοψοχρονιά με τα εκατομμύρια που έχουν στην Ελβετία και στη Σιγκαπούρη. Κατά πάσα πιθανότητα όμως, ο Λαφαζάνης θα αποφύγει προεκλογικά να αναφερθεί στη δραχμή για να μην… τρομάξει κάποιους αφελείς…
Το ενδιαφέρον εστιάζεται στο τι θα κάνει ο «πιο έξυπνος λαός του κόσμου» μπροστά στην χαρτοπαικτική πολιτική και τις διάφορες μαγκιές των Συριζαίων, ο οποίος λαός τον Ιανουάριο του 2015 δήλωνε -δημοσκοπικά- ότι δεν ήθελε εκλογές, αλλά τελικά έδωσε 149 βουλευτές στον ΣΥΡΙΖΑ. Γιατί αυτός ο ίδιος λαός θα ψηφίσει και πάλι! Οπότε δεν αποκλείονται και πάλι εκπλήξεις…
* Ο Φάνης Ζουρόπουλος είναι τ. πρόεδρος της Ε.Ι.Ε.Τ. και εκτελεστικός πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων (Ε.Ε.Δ.)
[email protected]
