Οι εκλογές είναι μία στιγμή της ταξικής πάλης που αποτυπώνουν τους συσχετισμούς πολιτικής εκλογικής δύναμης διαθλασμένης μέσα από το πρίσμα του αστικού κοινοβουλευτισμού, των εφεδριών του και των εργαλείων του (τρομολαγνεία, μεσσιανισμός, ανάθεση, εκλογική νομοθεσία, Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης, κρατικοδίαιτοι δημοσκόποι, κάθε λογιώ Λεβέντες… και άλλα τινά και αρκούντως επικίνδυνα). Ωστόσο δεν μας βρίσκει καθόλου σύμφωνους ή αποχή της κοινωνίας από την άσκηση του εκλογικού της δικαιώματος -έστω και μέσα σε αυτό το περιβάλλον- που ανεβάζει την άρνηση στην καταγραφή της εκλογικής πολιτικής άποψης στο πρωτοφανές 43,5%.
Έτσι, ο «νέος» κυβερνητικός συνασπισμός Σύριζα – Ανελ συγκράτησε την τελευταία στιγμή τα ποσοστά του (35,46 % – 3,69%) παρά τις τεράστιες απώλειες ψηφοφόρων σε απόλυτους αριθμούς, περίπου 424.000 ψήφους συνολικά. Ωστόσο η κυβέρνηση που προκύπτει δεν πατάει γερά στα πόδια της και θα χρειαστεί πολύ σύντομα την στήριξη από τα υπόλοιπα δεκανίκια του μνημονιακού μετώπου!
Σε κάθε περίπτωση θεωρούμε βέβαιο ότι τα ποσοστά των αριστερών – δημοκρατικών μνημονιακών κομμάτων δεν έχουν καμία σχέση με το νωπό ακόμα «ΟΧΙ» στα μνημόνια, του ελληνικού λαού που άγγιξε το 62% στο δημοψήφισμα αλλά και ότι οι ψηφοφόροι αυτών των «κυρίαρχων» σήμερα κομμάτων στην πραγματικότητα δεν έχουν αλλάξει την άποψη τους απέναντι στις αντεργατικές, φορομπηχτικές και γενικότερα τις καπιταλιστικές πολιτικές που σκοπεύουν στην τελική εξόντωση τους με αυτά που κομίζουν, είτε προέρχονται από την ελληνική άρχουσα τάξη και τους εκπροσώπους της είτε από το ευρωπαϊκό διευθυντήριο που κάποιοι θέλουν να επιβάλλουν – εδραιώσουν ανεπιστρεπτί στις πλάτες των λαών της σώνει και ντε.
Έτσι η νέα κυβέρνηση Tσίπρα – Kαμμένου πρέπει να έρθει άμεσα και ενιαιομετωπικά (Ταξικά και Πολιτικά) αντιμέτωπη με τα λαϊκά, εργατικά και αγροτικά στρώματα που λόγω της σύντομης εκλογικής διαδικασίας δεν συνειδητοποίησαν έγκαιρα τις φρικαλαιότητες που φέρνει μαζί του το τρίτο Mνημόνιο για τους εργαζόμενους, αγρότες, ανέργους, φοιτητές, συνταξιούχους κ.ά.
Εμείς σαν ΑΝΤΑΡΣΥΑ ΑΡΓΟΛΙΔΑΣ καλούμε όλο τον κόσμο αλλά και τις πολιτικές δυνάμεις (ΚΚΕ, ΛΑ.ΕΝ κ.ά) να αντιταχθούμε συνολικά απέναντι στην νέα λαίλαπα και να οικοδομήσουμε από κοινού το αναγκαίο ενιαίο πανεργατικό-παναγροτικό μέτωπο πάνω σε πλατφόρμα κοινής συμφωνίας και δράσης.
Δεύτερη παραμένει η Ν.Δ. με ποσοστό 28,1%, ενώ χάνει 200.000 ψήφους, καθώς παρά την από καιρό στροφή που έκανε ο Σύριζα είναι νωπές ακόμα οι μνήμες των ψηφοφόρων στην Διακυβέρνηση Ν.Δ-Πασόκ.
Η ναζιστική-δολοφονική Xρυσή Aυγή παραμένει τρίτη εκλογική δύναμη, με ελάχιστη άνοδο κοντά στο 7%, ακόμα και μετά την πρόσφατη κατάπτυστη δήλωση του Μιχαλολιάκου, που ενώ ανέλαβε επίσημα την ευθύνη για την δολοφονία Φύσσα και άλλων… την ίδια ώρα ουσιαστικά υπογραμμίζει ότι η εταιρεία ναζιστών δολοφόνων είναι ακόμα ανοιχτή… και είναι εδώ (!).
Tο μιντιακό κατασκεύασμα Ποτάμι, μπαίνει στη νέα Βουλή με φανερά μειωμένο ποσοστό στο 4%, ενώ το παλαιό κραταιό ΠAΣOK, με απομονωμένο τον Γιώργο Παπανδρέου πια και σε συμπαράταξη με τμήμα της ΔHMAP ξεπέρασε ελαφρά το 6%.
Tο KKE έμεινε καθηλωμένο κοντά στο 5,5% παρά την ενδυνάμωση της αντικαπιταλιστικής ρητορείας του το τελευταίο διάστημα, καθώς η ηγεσία του αρνείται πεισματικά, παρά τις σημαντικές δυνάμεις που διαθέτει στο εργατικό κίνημα, να σπάσει από την περιχαράκωση και την σεχταριστική και αδιέξοδη πολιτική της.
H ΛA.E, των στελεχών που αποχώρησαν από τον ΣYPIZA, παρά τους 25 βουλευτές που ξεκίνησε, δεν κατάφερε να ξεπεράσει το 2,84%. H ρηχή αντιμνημονιακή πολιτική ενός «συνεπούς» ΣYPIZA, στη βάση ενός «πατριωτικού, δημοκρατικού μετώπου», με έντονη τη σφραγίδα του οικονομικού εθνικισμού και την επιστροφή στη δραχμή, με αμφισβητούμενη ακόμη και τη ρήξη με την E.E., χωρίς ίχνος αντικαπιταλιστικής προοπτικής εξόδου από το σύστημα, δεν μπορούν να εμπνεύσουν τον κόσμο που σπάει από τα αριστερά του ΣYPIZA.
Tο μετωπικό σχήμα της ANTAPΣYA με το EEK και Aνένταχτους/ες αγωνιστές και αγωνίστριες, η μόνη πολιτική δύναμη που συσπειρώνεται στην βάση των καθημερινών αγώνων της και ενός μεταβατικού αντικαπιταλιστικού – επαναστατικού προγράμματος, έδωσε και αυτή την μάχη παρά τους φανερά δυσμενείς όρους και συγκέντρωσε 45.961 ψήφους ή το 0,85% του συνόλου που αποτελεί μια σοβαρή παρακαταθήκη. Στην αυτοκριτική μας -και παρά την μικρή αύξηση που είχαμε από την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση- δεν καταφέραμε να πείσουμε με μεγαλύτερη επιτυχία ευρύτερα τμήματα της κοινωνίας που είναι πολύ κοντά στο πρόγραμμα μας αλλά και τμήμα των αγωνιστών/ριων που απείχαν «αηδιασμένοι» από τις εκλογές, να μας ψηφίσουν και κυρίως να συμπορευτούν μαζί μας. Μετά την πολυετή συζήτηση στο εσωτερικό μας περί συμπόρευσης με διάφορους τηλεαστέρες και επιφανείς της Αριστεράς -με τους οποίους μάλιστα δεν είχαμε ποτέ κοινούς στόχους- μοιάζει για μας περισσότερο καθαρό από ποτέ ότι είναι μόνον και μόνον η συμπόρευση με τα πιο πρωτοπόρα τμήματα και αγωνιστές/ριες της κοινωνίας, πάνω σε προγραμματική βάση, που θα οδηγήσει στην λογική οικοδόμηση μας, στο βάθεμα της εσωκομματικής δημοκρατίας μας, στη περαιτέρω σύνδεση του γενικού με το ειδικό, του αφηρημένου με το συγκεκριμένο, της θεωρίας με την εμπειρία και την υλοποίηση τους για την παραπέρα εξειδίκευση και ολοκλήρωση του μεταβατικού προγράμματος και για μεγαλύτερες ταξικές και εκλογικές νίκες. Έχουμε πολλή δουλειά μπροστά μας!