Ας «Αυτοκριτικάρουμε» Τους Άλλους

Εν τάξει, το καταλάβαμε όλοι. Ο τίτλος σήμερα δεν έχει καμιά συνάφεια με την λογική! Ζητώ συγγνώμη και δεν τον αλλάζω. Γιατί; Διότι ερωτώ και περιμένω μια απάντηση: Μήπως έχει η ζωή μας, αυτά που γίνονται και ακούμε καθημερινά, συνάφεια με την λογική; Είμαστε απ’ τους πιο ηλίθιους λαούς του πλανήτη και ζούμε σε μια κουζουλή χώρα, με την πιο κουζουλή κυβέρνηση που θα μπορούσαμε να επιθυμήσουμε, με τους πιο κουζουλούς και εξωγήινους πολιτικούς που θα μπορούσαμε να ονειρευτούμε.(Πάρτε και μια Κρητική μαντινάδα τώρα μια και μιλάμε για… «αυτοκριτική»: Ανάμνηση μου κουζουλή, σε τόπο που σ’ αρέσει
σου ’χει η καρδιά στα λάθη τση, την πιο ωραία θέση!) Φυσικά, τώρα θα θέλετε να σας αναπτύξω και τους λόγους για τους οποίους είπα όλα τα παραπάνω. Δεν έχω αντίρρηση, γιατί πρέπει να συμπληρώσω το άρθρο, όχι γιατί θα καταλάβουν πολλοί αυτά που θα πω. Σχεδόν όλοι θα βγάλουν την ουρά τους απ’ έξω, δεν θα ξέρουν τίποτα για το κακό, λες και ζούμε σε καθεστώς στυγνής δικτατορίας και όχι αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, που κάνει σχεδόν το ίδιο, γιατί φορτώνει στις πλάτες τις δικές μας τα καμώματα των κυβερνώντων. Πάμε λοιπόν και να δούμε πού θα το βγάλει η άκρη.

 

Για την κυβέρνηση τα έχουμε πει πολλές φορές και θα τα ξαναπούμε. Πάντως εντύπωση μου έχει κάνει ότι, γνωρίζοντας ότι δεν μπορούν να μας κάνουν όλους οικονομικά δυνατούς, προσπαθούν να μας εξισώσουν όλους προς τον πάτο, –αν υπάρχει πάτος κάπου. Επανιδρύουν την ΕΡΤ, επαναπροσλαμβάνουν τους απολυμένους επίορκους δημόσιους υπάλληλους, ετοιμάζονται να ξανακόψουν (ακόμη και τις χαμηλότερες) συντάξεις και, γενικώς, έχουν αποδυθεί σε μια …φιλότιμη προσπάθεια να μετατρέψουν το κράτος, από καφενείο που ήταν, σε χαμαιτυπείον και ανοίξτε και κάνα λεξικό, βαρέθηκα να μεταφράζω τα ελληνικά σε… ελληνικά.

 

Οι συνεταίροι τους στην κυβέρνηση, οι «Ανεξέλεγκτοι Έλληνες», δεν αντέχουν σε κριτική. Ό,τι κακό και να σκεφτείτε για δαύτους, ισχύει. Τι να περιμένει κανείς όμως από κόμμα που ιδρύθηκε στο Facebook; Δεν είναι σοβαρά πράγματα αυτά, όχι ότι όλα τ’ άλλα είναι σοβαρά, δηλαδή. Σιγά, θα μας φύγει κανένας πόντος απ’ το καλτσόν.

 

Πιάνοντας τώρα τους υπόλοιπους από δεξιά προς τα αριστερά, έχω να πω για την ΧΑ, με τους ναζιστικούς χαιρετισμούς τους κλπ, ότι δεν μπορούν να καταλάβουν απλά πράγματα, ότι δηλαδή οι ναζί ήρθαν στην Ελλάδα ως εχθροί και κατακτητές και ξεκλήρισαν κόσμο και κοσμάκη, άρα δεν γίνεται να τους έχουμε ως πρότυπο. Θα σου πουν ότι ο χαιρετισμός τους δεν είναι ναζιστικός, αλλά αρχαιοελληνικός, το «Sieg heil» όμως είναι ναζιστικό. Όταν  και αν ποτέ τα καταλάβουν αυτά, μπορεί να γίνουν ελληνικό κόμμα και όχι χιτλερικό. Γνώμη μου.

 

Η ΝΔ τώρα. Κάνει ό,τι μπορεί για να διώξει τον κόσμο της. Παράδειγμα, ε; Καλά, θα το αιτιολογήσω. Ας πούμε ότι εκλέγεται αρχηγός ο Τζιτζικώστας, που δεν είναι βουλευτής και ας υποθέσουμε ότι, με τα τερτίπια του Τσίπρα, έχουμε πάλι κυβερνητική κρίση και συμβούλια της Δημοκρατίας. Ο πρόεδρος της ΝΔ δεν θα μπορεί να πάρει μέρος, αλλά θα στέλνει τον αρχηγό της κοινοβουλευτικής ομάδας του κόμματος, όπως ορίζει το Σύνταγμα. Τι ωραία! Προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα μέτρα για την ανόρθωση της οικονομίας είναι τα σπουδαιότερα που πρέπει να γίνουν, –που μπορεί και να ’ναι, δεν ξέρω,– αλλά ο λαός δεν θέλει ν’ ακούσει για την αφηρημένη έννοια της οικονομίας, ούτε για την χρηματοδότηση των τραπεζών, αλλά τι θα κάνουν για τον εργάτη, τον αγρότη, τον φοιτητή, που δεν μπόρεσε να πάει να γραφτεί στη σχολή που πέτυχε, λόγω έλλειψης χρημάτων, πρακτικά πράγματα δηλαδή, που τα νιώθουν στο πετσί τους κάθε μέρα. Κάποιος πρέπει να τους τα πει, να τα καταλάβουν, κάποιος που να είναι κοντά στον λαό, λαός κι ο ίδιος κι όχι στους υψηλούς θώκους της ηγεσίας του κόμματος.

 

Το Ποτάμι μου δίνει την εντύπωση ότι δεν πιάνει σταθμό πουθενά, σε καμιά μπάντα του ραδιοφώνου. (Χρησιμοποιήστε τις αστυνομικές συχνότητες, παιδιά, μήπως και συνεννοηθείτε και σας καταλάβουμε κι εμείς). Γιατί έχασε το ⅓ της δύναμής του στις τελευταίες εκλογές και ο Θεοδωράκης, σε ομιλία του προς τους βουλευτές του κόμματος, έριξε το φταίξιμο στον λαό, που δεν τους κατάλαβε. Εν τάξει, συνεννοηθήκαμε τώρα. Ο λαός φταίει και όχι εκείνοι, που δεν μας έδωσαν να καταλάβουμε, πλήρως και σωστά, τις θέσεις τους κι αυτό είναι ίσως το μόνο κομμάτι αυτού του κειμένου που έχει συνάφεια με τον τίτλο. Το ότι το «Ποτάμι» αυτόκριτικάρισε τους άλλους, τον λαό.

 

Το ΠαΣοΚ. Τι να πει κανείς για το ΠαΣοΚ; Το μόνο που μπορούμε να πούμε είναι ότι το ΠαΣοΚ πήδησε ή, μάλλον, μεταπήδησε (ενώ συνήθιζε μόνο να… ξενοπηδάει) στον ΣΥΡΙΖΑ και τώρα η φουκαριάρα η Φώφη προσπαθεί να μαζέψει τα κομμάτια και να ξαναφτιάξει κόμμα, με ρομαντισμούς, όπως «όλοι μαζί μπορούμε» (νομίζω ότι απ’ αλλού είν’ αυτό) και «μαζί δίνουμε τη λύση». Τι άλλο να πω; Και ο Μπένι τρίβει τα χέρια του.

 

Είναι και η «Ένωση Κεντρώων», που δεν ξέρω τι καπνό φουμάρουν, αλλά θα δείξει σύντομα το πράμα και ελπίζω όχι ό,τι έδειχνε το κανάλι του αρχηγού τους.

 

Και φτάσαμε κα στο «ιστορικό» και «ηρωικό» ΚΚΕ. Δεν θα πω τίποτα γι’ αυτούς, γιατί με την μαρξιστική σοφία τους, έχουν τις λύσεις για όλα τα προβλήματα. Προσπαθούν βεβαίως με θεωρίες του 1800 τόσο, να λύσουν τα προβλήματα του αύριο. Δεν γίνεται, παιδιά. Άλλαξαν τα δεδομένα. Αν το πάρετε ποτέ χαμπάρι, υπάρχει περίπτωση να πείτε και κάτι σωστό. Αλλιώς θα μείνετε με τα γερόντια, που όσο πάνε λιγοστεύουν κι αυτά και με κάτι παραπλανημένα μειράκια, που πιστεύουν ότι μετέχουν της μεγάλης δόξας του ΚΚΕ με το να δηλώνουν κομμουνιστές, γιατί μόνο το δηλώνουν, αλλά δεν είναι, μ’ άλλα λόγια, όπως τους είπαν στην ΚΟΒΑ που εθήτευσαν, έχουν πιάσει τον πάπα απ’ τα γένια κι επειδή ο πάπας δεν έχει γένια, απ’ αλλού θα τον έχουν πιάσει…

 

Αφορμή για το σημερινό κείμενο πήρα από την ομιλία του Στ. Θεοδωράκη προς την κοινοβουλευτική ομάδα του κόμματός του. Ήταν τότε, που όπως προανέφερα, έριξε το βάρος της αποτυχίας τους στον λαό, που δεν τους κατάλαβε. Δεν ξέρω, αλλά όποιος σπέρνει ανέμους, θερίζει θύελλες και το ακατανόητο κανείς δεν μπορεί να το καταλάβει. Αλλιώς τι σόι ακατανόητο θα ήταν;

 

ο θείος Τάκης  Παναγιώτης Περράκης

 

  Το κείμενο που διαβάσατε ήταν μια προσφορά

 

της Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά. Σας συστήνω να δοκιμάσετε τα νέα προϊόντα τους: Εξαιρετικά σάντουιτς και υπέροχες, φρεσκοφτιαγμένες σαλάτες.

 

Και

 

Του «Popeye bistro», Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο, για ποιοτικό φαγητό, την νοστιμότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπἰρες. Έχουν και δυο chef de cuisine εξαιρετικούς, τον Ηλία Κόκκορη και τον Γιάννη Μήτσο. Δοκιμάστε την μαγειρική τους και θα με θυμηθείτε!

 

Και

 

Του «Βάτραχος Café», Υψηλάντου & Κωλέττη 1, Ναύπλιο, με προϊόντα που σας επιτρέπουν να περνάτε ευχάριστα την ώρα σας.

 

Και στα τρία αυτά μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε και τον καφέ τους. Εξαιρετικός! Ο καλύτερος καφές στην πόλη!

 

Η επιλογή και ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου.