… ανάμεσα σε εθνοκάθαρση και γενοκτονία. Ψάχνω τον ορισμό. Το ορισμό της «εθνοκάθαρσης» στην ελληνική γλώσσα. Βοηθάει το λεξικό του Γ. Μπαμπινιώτη, που λέει τα εξής:
«Εθνοκάθαρση: Η μαζική εκδίωξη των μελών μιας εθνότητας από μια περιοχή ή/και ο αφανισμός τους, με σκοπό συνήθ. την βίαιη εξασφάλιση πληθυσμιακής ομοιογένειας σε μια γεωγραφική περιοχή για γεωπολιτικούς σκοπούς».
Αυτή είναι η εθνοκάθαρση, σύμφωνα με τα λεξικά. Για να δούμε τώρα τι είναι η γενοκτονία, απ’ το ίδιο λεξικό:
«Γενοκτονία: Η προσχεδιασμένη, συστηματική και ολοκληρωτική εξόντωση φυλής ή έθνους».
Ποια είναι η διαφορά; Ο λόγος που γίνονται όλ’ αυτά ή μετράει μόνο το αποτέλεσμα; Αυτά θα έπρεπε να τα ήξερε ο κ. Ν. Φίλης, πριν εκτοξεύσει τις κοτσάνες του περί εθνοκάθαρσης των Ποντίων. Επειδή λοιπόν οι Πόντιοι δολοφονήθηκαν κατά εκατοντάδες χιλιάδων, καταλήγω στο συμπέρασμα ότι είτε το ένα ήταν είτε το άλλο, το αποτέλεσμα είναι το ίδιο, αφού και οι δυο ενέργειες έχουν ως αποτέλεσμα τον θάνατο των αδυνάτων! Άρα μπορούμε να οδηγηθούμε στο συμπέρασμα ότι ο κ. Ν. Φίλης είτε είναι αγράμματος και δεν ξέρει τι χρώμα έχουν τα βιβλία απ’ την μέσα μεριά, μετά απ’ το εξώφυλλο, είτε βάλει κατά της πατρίδας του, αν ξέρει τι είναι η πατρίδα και ας μου επιτρέψετε να αμφιβάλω, όπως η περιβόητη κ. Ρεπούση, που μας είπε ότι επικρατούσε… συνωστισμός, στην παραλία της Σμύρνης το ’22 και διάφορα άλλα αηδιαστικά και εμετικά και που απάντησε για το σχόλιο του Ν. Φίλη, προσπαθώντας να τον καλύψει με ένα ποίημα, που λέγεται ότι ήταν του Μπρεχτ , αλλά ήταν ενός γερμανού πάστορα, όπως διάβασα κάπου, και το απήυθυνε –η Ρεπούση– στους σκεπτόμενους ανθρώπους και κάτι θα έλεγα εδώ, αλλά ας όψεται η λογοκρισία. Διαβάστε ένα μέρος του ποιήματος:
Όταν ήρθαν να πάρουν τους τσιγγάνους δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν τσιγγάνος.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους κομμουνιστές δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους δεν αντέδρασα.
Δεν ήμουν Εβραίος.
Όταν ήρθαν να πάρουν εμένα,
Δεν είχε απομείνει κανείς για να αντιδράσει…
Γιατί το χαρακτηρίζω σαχλαμάρα; Γιατί, με ’κείνο το «δεν είχε απομείνει κανείς για να αντιδράσει», μας είπε ότι όλος ο κόσμος είναι γεμάτος τσιγγάνους, κομμουνιστές και Εβραίους, εγώ, τουλάχιστον, έτσι κατάλαβα και δεν είναι έτσι. Βεβαίως ούτε ποια η σχέση του ποιήματος με την εθνοκάθαρση του Φίλη ή γενοκτονία, που πιστεύουμε όλοι εμείς οι υπόλοιποι κατάλαβα, είναι μόνο για κάτι… «φωτισμένα» μυαλά, σαν του Φίλη και της Ρεπούση και άλλων αριστερών κομπλεξικών, που αν δεν έλεγαν τέτοια δεν θα τους ήξερε ούτε η μάνα τους.
Έτσι όπως το πάνε οι κομπλεξάρες οι αριστεροί, θα μας πουν κάποια μέρα ότι η Ελληνική Επανάσταση του 1821 δε, έλαβε χώραν ποτέ, αλλά ο σουλτάνος δεν ήξερε τι να κάνει ένα πρωινό, του είχε γίνει και καλός ο καφές που του έφερε μια χανούμισσα με τρυφερό, τσουπωτό κωλαράκι, που ο σουλτάνος δεν παρέλειψε να τσιμπήσει, είχε τα κέφια του και είπε: «Ρε, δεν ελευθερώνω εκείνους τους γκιαούρηδες;» και υπέγραψε το διάταγμα. Έχουν αμφισβητήσει τα πάντα, από χορό του Ζαλόγγου μέχρι γενοκτονία των Ποντίων και των Ελλήνων της Σμύρνης. Το έπος του ’40 μένει ακόμη να αμφισβητήσουν οι προοδευτικάριοι, αλλά αυτό θα το κάνουν οι επερχόμενες γενιές εθνοπροδοτών, γιατί ακόμη ζουν κάποιοι απ’ τους ηρωικούς πολεμιστές της Αλβανίας. Ήταν… αυτόπτες μάρτυρες ο Φίλης και η Ρεπούση και… ξέρουν. Προσπαθούν να μας ανοίξουν τα μάτια και να μας κάνουν να μην πιστεύουμε σε μύθους. Αν πάψουμε να πιστεύουμε σε «μύθους» όμως θα πρέπει να πιστέψουμε ότι οι Σμυρνιοί είχαν κάνει υπερκράτηση στην κρουαζιέρα που θα πήγαιναν και δεν χώραγαν όλοι στο καράβι, εξ ου και ο συνωστισμός στην παραλία!
Είναι διασκεδαστικοί οι άνθρωποι, μέσα στην απέραντη βλακεία τους είναι διασκεδαστικοί, αν και εγώ θα τους πέρναγα όλους αυτούς από έκτακτο στρατοδικείο, με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας! Μήπως και ξεβρομίσει αυτός ο τόπος κάποια στιγμή. «Μα, καλά δεν έχουν το δικαίωμα να έχουν την άποψή τους;» θα ρωτήσετε. Βεβαίως και το έχουν! Το δικαίωμα που δεν έχουν είναι να διατυμπανίζουν τέτοιες απόψεις και να τις διδάσκουν στα παιδιά μας. Τα θέλω Έλληνες και Ελληνίδες τα παιδιά μας, όπως πρέπει να είναι, όχι προδότες, όπως μερικοί! Και ας πάει στο διάολο η παγκοσμιοποίηση! Συνεννοηθήκαμε.
Και το ερώτημα που ανακύπτει αυτόματα είναι γιατί αυτοί οι δύο, Φίλης και Ρεπούση, είπαν όσα είπαν. Η απάντηση είναι απλή: Λόγω ενός κομπλεξικού ανθελληνισμού, δεν έχουν τίποτ’ άλλο να πουν και τα βάζουν με την πατρίδα μας, την δική μας πατρίδα, όλων ημών των υπολοίπων, όχι τη δικά τους, γιατί αμφιβάλω αν έχουν. Γιατί είναι φελλοί και όση γνώση και ν’ αποκτήσουν, όσα πτυχία και να πάρουν, στην επιφάνεια θα μείνουν όλα και δεν θα διαπεράσει τίποτα το δέρμα των παχύδερμων. Ατυχής η προηγούμενη πρόταση, γιατί ο μεν Φίλης δεν έχει πτυχίο και η Ρεπούση είχε κι έναν επιπλέον λόγο να υπερασπιστεί τον υπουργό: Ρίχνει τα δίκτυα, για να την πιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ, αφού στην ΔημΑρ δεν βολεύεται πια. Ελπίζω να έγινα σαφής!
Εξαιρετικούς υπουργούς Παιδείας διορίζει ο κ. Τσίπρας! Πρώτα κάποιον πανάσχετο, (με αναπληρωτή υπουργό Εθνικής Παιδείας κάποιον με αλογοουρά,) που θεωρεί την αριστεία… ρετσινιά και τώρα κάποιον που αρνείται την βαρβαρότητα των Τούρκων και την δολοφονία χιλιάδων Ποντίων. Πάλι καλά που δεν έπλεξε το εγκώμιο του Κεμάλ και των Νεοτούρκων. Καλά, δεν καταλαβαίνει ο πρωθυπουργός ότι κάτι τέτοιοι υπουργοί τον… «εκτίθουν», όπως το διατύπωσε κι ο ίδιος; (Θεέ μου, πώς είναι δυνατόν να υπάρχει τόση αγραμματοσύνη και να μας κυβερνάει κιόλας; Άκου… «εκτίθουν»!) Και εδώ θα έλεγα κάτι, που σχέση έχει με το γυναικείο αναπαραγωγικό όργανο και το κάλεσμά του να έρθει στον τόπο του, αλλά… καταπιέζομαι και δεν το λέω. Με καταλάβατε.
ο θείος Τάκης Παναγιώτης Περράκης
Το κείμενο που διαβάσατε ήταν μια προσφορά
της Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά. Σας συστήνω να δοκιμάσετε τα νέα προϊόντα τους: Εξαιρετικά σάντουιτς και υπέροχες, φρεσκοφτιαγμένες σαλάτες. Ο καφές εκεί, ειδικά απ’ τον Κώστα Παραρά, είναι υπέροχος!
Και
Του «Popeye bistro», Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο, για ποιοτικό φαγητό, την νοστιμότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπἰρες και γρήγορη, πολύ καλή εξυπηρέτηση. Έχουν και δυο chef de cousine καταπληκτικούς, τον Ηλία Κόκκορη και τον Γιάννη Μήτσο. Δοκιμάστε την μαγειρική τους και θα με θυμηθείτε.
Και
Του «Βάτραχος Café», Υψηλάντου & Κωλέττη 1, Ναύπλιο, με προϊόντα που σας επιτρέπουν να περνάτε ευχάριστα την ώρα σας.
Και στα τρία αυτά μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε και τον καφέ τους. Εξαιρετικός! Ο καλύτερος καφές στην πόλη!
Η επιλογή και ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου.