Έχω την εντύπωση ότι οι «σοφοί» της 36μελούς «Επιτροπής Σοφών», –αφού βρήκαμε 36 «σοφούς» στην Ελλάδα, με την ευκοιλιότητα που κουμαντάρουμε μέσα στα κεφάλια μας, μπράβο μας!– προσπαθούν να αντιγράψουν το εγγλέζικο σύστημα για την Παιδεία, –για την Μέση Εκπαίδευση, που είναι για κλωτσιές εκεί, όχι ότι εδώ είναι πολύ καλύτερη– και, μάλλον, υποπτεύομαι τους λόγους. Θα τα πούμε αυτά παρακάτω.
Ας δούμε τώρα γιατί χαρακτήρισα το εγγλέζικο σύστημα για την Μέση Εκπαίδευση «για κλωτσιές». Ο νόμος λέει ότι η Παιδεία είναι υποχρεωτική μέχρι το 16ο έτος της ηλικίας των παιδιών. Το τι θα μάθει ο μαθητής μέχρι τότε δεν το εξετάζει. Οι μαθητές πηγαίνουν απ’ τη μια χρονιά στην άλλη, χωρίς εξετάσεις, χωρίς τίποτα. Άρα μπορεί να γίνουν 16 ετών και να μην έχουν μάθει να γράφουν ούτε το όνομά τους. Τι σόι Παιδεία είναι αυτή; Για ποιο λόγο πάνε σχολείο; Για να βάζουμε τα πράγματα στη θέση τους, πρέπει να πούμε ότι μιλάμε μόνο για την Μέση Εκπαίδευση, γιατί η Ανωτέρα Εκπαίδευση στην Αγγλία είναι απ’ τις καλύτερες στον κόσμο.
Οι σοφοί μας λοιπόν, (αν είναι έτσι οι σοφοί, οι άσοφοι πώς είναι;) κλίνουν προς την άποψη της κατάργησης των εισαγωγικών εξετάσεων στα ΑΕΙ, οι οποίες θα διατηρηθούν μόνο για μερικές σχολές, ενώ σε όλες τις άλλες θα υπάρχει… «δημοκρατική ελευθερία», ήτοι θα είναι «σχολές μπες – βγες» ή «μπάτε, σκύλοι, αλέστε κι αλεστικά μη δίνετε».Τέλεια! Αντιγραφή του εγγλέζικου συστήματος, αλλά και για την Ανώτατη Εκπαίδευση, ενώ στην Αγγλία το έχουν μόνο για την υποχρεωτική Παιδεία, ήτοι μέχρι του 16ου της ηλικίας των μαθητών, όπως είδαμε πιο πάνω. Δηλαδή είμαστε πιο «προοδευτικάριοι» απ’ τους Άγγλους. Στην αρχή της εβδομάδας ο πρόεδρος της επιτροπής δήλωσε «ότι εξετάσεις εισαγωγής θα υπάρχουν μόνο σε λίγες σχολές ενώ μίλησε για επιλογή των 18χρονων που αγωνιούν για μια θέση στα ΑΕΙ με κριτήρια που δεν θα σχετίζονται με την προηγούμενη γνώση». Η σπουδή του κ. προέδρου της επιτροπής να προχωρήσει σε δηλώσεις για πιθανές αλλαγές στο εξεταστικό προκαλεί οξύτατες αντιδράσεις μελών της επιτροπής, από την οποία, τα περισσότερα μέλη πρόσκεινται στον ΣΥΡΙΖΑ, άρα είναι προοδευτικάριοι και ο πρόεδρος της επιτροπής εκφράζει την πλειοψηφία, που σημαίνει ότι αυτά τα μέτρα θα περάσουν. Δεν ξέρω τι καταλαβαίνετε εσείς απ’ αυτό, εγώ καταλαβαίνω πολλά και δυσάρεστα και απαράδεκτα.
- Ότι τα σχολεία δεν χρειάζονται! Αφού η προηγούμενη γνώση των μαθητών δεν είναι προαπαιτούμενο, (μια λέξη του συρμού τώρα τελευταία,) για την εισαγωγή τους στα ΑΕΙ και ΤΕΙ, στα περισσότερα εξ αυτών, τουλάχιστον, δεν υπάρχει λόγος να πηγαίνουν στα σχολεία.
- Λόγω της «αριστερής προοδευτικότητας», που διακρίνει την κυβέρνησή μας, πολύ φοβάμαι ότι η πρόοδος και των φοιτητών στα ΑΕΙ και ΤΕΙ θα απεξαρτηθεί απ’ την προσλαμβανόμενη γνώση εκεί μέσα, με αποτέλεσμα να τους χορηγείται πτυχίο, χωρίς εξετάσεις, χωρίς τίποτα, αφού συμπληρώσουν τα έτη της σχολής τους, πράγμα που θα κάνει την ζωή μας, όλων ημών των υπολοίπων, δύσκολη και… επικίνδυνη. Θα σας σύστηνα λοιπόν να μην πάτε σε γιατρό που να έχει αποφοιτήσει από τέτοιο πανεπιστήμιο, αλλά καλύτερα να ψάξετε να βρείτε κάνα μάγο αφρικάνικης φυλής ή κάνα σαμάνο, να σας θεραπεύσει. (Vivere pericolosamente το έλεγαν το «ζην επικινδύνως» οι Λατίνοι).
Οι προοδευτικές ιδέες της επιτροπής των… σοφών μου θύμισαν κάποιον υπουργό παιδείας επί ΠαΣοΚ, που είχε μειώσει την εξεταστέα ύλη, για να αρθεί το… άγχος των μαθητών! Δεν κατάλαβα ποτέ γιατί οι μαθητές είχαν άγχος εν σχέσει με την εξεταστέα ύλη, που, –κατά την γνώμη μου πάντα,– το μόνο άγχος που θα ’πρεπε να έχουν είναι ότι στον κόσμο που τους ετοιμάζαμε από τότε, –δεν είναι τωρινό το φρούτο της υποβάθμισης της Παιδείας μας σε Υποπαιδεία,– ό,τι και να σπουδάσουν, δεν θα μπορούσαν να βρουν δουλειά.
Ο επιστήμων υπουργός (υπο-)Παιδείας μας, –αν πω κάτι τώρα για την επιστημοσύνη του κ. Φίλη, μπορεί να θεωρηθεί ύβρις και να βρεθώ κατηγορούμενος, αν και θα ’ναι αλήθεια!– εισάγει προτάσεις για την Παιδεία και επικαλείται κατ’ επίφασιν τον διάλογο και εκπρόθεσμα καταθέτει, κατά τη συζήτηση του νομοσχεδίου «Βοσκήσιμες γαίες της Ελλάδος», τροπολογίες για τα στελέχη εκπαίδευσης, τους αναπληρωτές, με τρόπο τυχοδιωκτικό και αιφνιδιαστικό. Άκουσον, άκουσον! Προτάσεις και τροπολογίες για την Παιδεία σε νομοσχέδιο για τις «Βοσκήσιμες γαίες της Ελλάδος». Τι άλλο θ’ ακούσω ακόμη; Μήπως όμως υπάρχει σχέση; Μήπως δηλαδή θέλουν να μας κάνουν όλους πρόβατα και με άλλη τροπολογία σε πανάσχετο νομοσχέδιο επίσης, θα κανονίσουν όλες οι βοσκήσιμες γαίες να σπαρθούν με κουτόχορτο, οπότε και θα έχουν πετύχει τον σκοπό τους; Μήπως, λέω, σίγουρος δεν μπορώ να είμαι για τίποτα.
Σκέπτομαι πρόστυχα, θα πουν οι Συριζαίοι. Δεν είναι πρόστυχες σκέψεις λοιπόν, γιατί ποιος θα φανταζότανε πριν λίγα χρόνια εισαγωγή στα πανεπιστήμια χωρίς εξετάσεις ή, όπως πολύ κομψά το τοποθέτησε ο κ. πρόεδρος της «επιτροπής των σοφών», ο «αρχισοφός», μ’ άλλα λόγια, «ότι εξετάσεις εισαγωγής θα υπάρχουν μόνο σε λίγες σχολές ενώ θα άρουμε την αγωνία των 18χρονων που αγωνιούν για μια θέση στα ΑΕΙ με κριτήρια που δεν θα σχετίζονται με την προηγούμενη γνώση». Μ’ άλλα λόγια, αν περάσουν αυτά, περαστικά μας!
Ο θείος Τάκης Παναγιώτης Περράκης
Το κείμενο που διαβάσατε ήταν μια προσφορά
της Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά. Σας συστήνω να δοκιμάσετε τα νέα προϊόντα τους: Εξαιρετικά σάντουιτς και υπέροχες, φρεσκοφτιαγμένες σαλάτες. Ο καφές εκεί, ειδικά απ’ τον Κώστα Παραρά, είναι υπέροχος!
Και
Του «Popeye bistro», Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο, για ποιοτικό φαγητό, την νοστιμότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπἰρες και γρήγορη, πολύ καλή εξυπηρέτηση. Έχουν και δυο chef de cousine καταπληκτικούς, τον Ηλία Κόκκορη και τον Γιάννη Μήτσο. Δοκιμάστε την μαγειρική τους και θα με θυμηθείτε.
Και
Της ταβέρνας «Τα Φανάρια», Σταϊκοπούλου 13, με σπιτική, ελληνική κουζίνα, άμεμπτη καθαριότητα, φαγητά της ώρας στα κάρβουνα κα οικογενειακή ατμόσφαιρα.
Στα δύο πρώτα μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε και τον καφέ τους. Εξαιρετικός! Ο καλύτερος καφές στην πόλη!
Η επιλογή και ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου.