Καιρός για απολογισμό (Ι)
Καλά φάγατε, καλά ήπιατε αυτές τις μέρες, χτές, την Πρωτοχρονιά, θα ανοίξατε και τις σαμπάνιες και θα αναφωνήσατε: Πάει ο παλιός ο χρόνος! αλλά μην πανηγυρίζετε και πολύ, γιατί α) σας είπα τις προάλλες πού πήγε ο χρόνος που έφυγε. Στην πλάτη μας πήγε και το φορτωθήκαμε και β) αν μάθει η κυβέρνηση για τα γλεντοκόπια μας, θα μας τραβήξει μια σειρά από νέες φορολογίες, που θα μας αλλάξει τα φώτα. Είναι μοχθηροί τύποι αυτοί! Κάτι πήρε τ’ αυτί μου ότι έχουν τελειοποιήσει το… αναπνεόμετρο κι έχουν κολλήσει στο χρηματικό για την κατασκευή τους. Να κι ένα καλό της απενταρίας! Γιατί απατούνται πολλά λεφτά για να φτιάξουν τόσες συσκευές. Προς το παρόν το γλιτώσαμε το αναπνεόμετρο και περιμένω να σκεφτούν να το βάλουν σε τίποτα… ισοδύναμα, για να μην θίξουν τους δημόσιους υπάλληλους, την πελατεία τους ντε! Καλά, θα δούμε. Τις απαντήσεις τις κρατάει το… μέλλον.
Λέω να πάμε στην κεντρική σκηνή πρώτα, να δούμε τα χάλια μας. Το 2015, όχι όλο, αλλά από 25η Ιανουαρίου και εντεύθεν, στην διάρκεια ζωής της «πρώτης φοράς αριστερά», τελειώσαμε τις αυτοκτονίες. Ενώ μέχρι τότε η τηλεόραση, τα blogs και όλη η ηλίθια παραπληροφόρηση μας βομβάρδιζαν με ειδήσεις, ότι οι Έλληνες αυτοκτονούν σχεδόν μαζικά, λες και είμαστε σε καμιά θρησκευτική η παραθρησκευτική αίρεση, όπως κάτι που ανθίζουν στις ΗΠΑ, από 25η Ιανουαρίου και μετά οι αυτοκτονίες κόπηκαν με το μαχαίρι. Ας μην παραπονιόμαστε λοιπόν για το γεγονός ότι η κυβέρνηση δεν έκανε τίποτ’ άλλο. Έκανε! Αντιμετώπισε τις αυτοκτονίες και την ανθρωπιστική κρίση, που ήταν απ’ τα πιο επείγοντα! Λίγο το ’χεις αυτό; Δεν μπορείς να τα κάνεις όλα μέσα σ’ ένα χρόνο. Τι είναι ένας χρόνος, συγκρινόμενος με την αιωνιότητα; Τώρα αν περάσουν το φορολογικό των αγροτών και το ασφαλιστικό, που κάτι μου λέει ότι δεν θα τα περάσουν, για ν’ αφήσουν κάποιον άλλον να βγάλει το φίδι απ’ την τρύπα, κάποια φουκαριάρα οικουμενική κυβέρνηση, ας πούμε, –να δω τον Λεβέντη υπουργό κι ας πεθάνω τον άλλο αιώνα κι ας μην λέμε ό,τι θέλουμε τώρα,– μετά θα έχουν όλο τον καιρό να κανονίσουν τα πράγματα, όλη η τετραετία δική τους θα ’ναι.
Βέβαια δεν μείωσαν την ανεργία. Απλά κοροϊδεύουν τους ανέργους με πεντάμηνες απασχολήσεις και διάφορες άλλες ευρεσιτεχνίες. Τώρα γιατί οι άνεργοι δεν τους έχουν φασκελώσει ακόμη, όπως έκαναν για άλλη κυβέρνηση, σ’ εκείνο το κατευθυνόμενο κίνημα, των αγανακτισμένων. Γιατί κατευθυνόμενο; Για τον ίδιο λόγο που ήταν και οι ειδήσεις για τις αυτοκτονίες, τα λιμοκτονούντα παιδάκια, που λιποθυμούσαν στα σχολεία κλπ. Η κυβέρνηση της τρισκατάρατης δεξιάς έπρεπε να φθαρεί, για να λάμψει το άστρο της οραματικής, ονειροπόλας και ανεγκέφαλης αριστεράς. Βοήθειά μας! Απορία μου: Τώρα που θα τους πάρουν και τα σπίτια και θα καταντήσουν τρωγλοδύτες, –κρίμα που δεν έχουμε τόσες πολλές γέφυρες στην Ελλάδα, να πάνε να εγκατασταθούν από κάτω και στη γέφυρα Ρίου – Αντίριου πώς να κατοικήσεις;– όπως στο Παρίσι και αλλαχού, γιατί δεν αυτοκτονούν; Μακάρι να μην τους τα πάρουν βεβαίως! Τι είμαι εγώ; Η κυβέρνηση είμαι, να μην θέλω το καλό του λαού; Οι απαντήσεις και σ’ αυτό, στο… μέλλον. Τα λιμοκτονούντα παιδάκια πού πήγαν; Μήπως χόρτασαν 3ο μνημόνιο τώρα κι έπαψαν να πεινάνε;
Μας γέμισαν κατσαρίδες κι αλογόμυγες ή, σύμφωνα με μια έκφραση που άκουσα προσφάτως,
αφρό και μπουρμπουλήθρες. Αυτή είναι η πολιτική που παράγει η κυβέρνησή μας και μην μου αγριεύετε. Και δεν εννοώ ότι η αντιπολίτευση παράγει καλύτερο πολιτικό λόγο. Δεν θα το πίστευα και να μην το πιστέψετε ούτε σεις. Μόνο ο Λεβέντης παράγει πολιτικό λόγο, έναν πολιτικό λόγο για κλωτσιές βεβαίως. Πώς αλλιώς θα μπορούσε να είναι, αφού τον παίνεψε κι ο Φλαμπουράρης; Είναι να μην αναγνωριστεί η αξία του; Όταν σε παινεύει ένας τέτοιος ογκόλιθος της πολιτικής, ο Φλαμπουράρης, κάτι πρέπει ν’ αξίζεις. Αυτά!
Μετά από τρεις (3) ψηφοφορίες μέσα στο 2015, δεν μπορώ να καταλάβω πώς θα ξεμπερδέψουμε με τέτοια χρονιά. Α, νομίζετε ότι ξεμπερδέψαμε και ότι τώρα είμαστε στο 2016. Ε, κάνετε λάθος. Το 2016 δεν είναι το 2016, αλλά το 2015 Β΄. Όπως ονοματίζουμε τους βασιλιάδες, ας πούμε, Γεώργιος Α΄ και Γεώργιος Β΄ ή τα μέλη της οικογένειας Παπανδρέου: Παπανδρέου Α΄, Παπανδρέου Β΄ και Παπανδρέου Γ΄(άμα τα με κεφαλαία γράμματα). Με καταλάβατε; Ήμουν σίγουρος. Στον αέρα τα πιάνετε όλα!
Και μετά σου λέει ο πρωθυπουργός ότι το 2015 θα κλείσει (θα κλείσει είπα, δεν έχει κλείσει ακόμη, στο 2015 Β΄ είμαστε) με θετικό πρόσημο ή κάτι τέτοιο. Ποτέ μου δεν κατάλαβα την κομμουνιστική, φιλολαϊκή πολιτική, δεν τα καταφέρνω, πώς το λένε; (Μήπως οι ίδιοι την καταλαβαίνουν την πολιτική αυτή; Δεν πιστεύω). Για σταθείτε. Θετικό πρόσημο για ποιον; Για μας ή για την κυβέρνηση; Δεν μας το διευκρίνισε. Οι απαντήσεις στο μέλλον, φτάνει να καταφέρουμε να ξεκολλήσουμε απ’ το 2015. Κάνα μεγάλο 4×4 δεν υπάρχει να μας τραβήξει; Μα, τι διάολο πια. Ας είναι και τρακτέρ, ρε παιδιά, δεν θα προσβληθούμε.
Ξέρετε τι μου θυμίζουν όλ’ αυτά; Κάτι που διάβασα για μια ατάκα του Ντε Γκωλ, όταν κάποιος τον υποδέχτηκε στο απελευθερωμένο Παρίσι μ’ ένα πανό που έγραφε: «Θάνατος στους ηλίθιους!» Η ατάκα του στρατηγού ήταν η εξής: «Τεράστιο σχέδιο!» Κι αν απαλλαγούμε ποτέ απ’ τον κακό εαυτό μας, να με γράψετε Τούρκο εμένα.
ο θείος Τάκης Παναγιώτης Περράκης
Το κείμενο που διαβάσατε ήταν μια προσφορά
της Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά. Σας συστήνω να δοκιμάσετε τα νέα προϊόντα τους: Εξαιρετικά σάντουιτς και υπέροχες, φρεσκοφτιαγμένες σαλάτες. Ο καφές εκεί, ειδικά απ’ τον Κώστα Παραρά, είναι υπέροχος!
Και
Του «Popeye bistro», Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο, για ποιοτικό φαγητό, την νοστιμότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπἰρες και γρήγορη, πολύ καλή εξυπηρέτηση. Έχουν και δυο chef de cousine καταπληκτικούς, τον Ηλία Κόκκορη και τον Γιάννη Μήτσο. Δοκιμάστε την μαγειρική τους και θα με θυμηθείτε.
Και
Της ταβέρνας «Τα Φανάρια», Σταϊκοπούλου 13, με σπιτική, ελληνική κουζίνα, άμεμπτη καθαριότητα, φαγητά της ώρας στα κάρβουνα κα οικογενειακή, φιλική ατμόσφαιρα.
Στα δύο πρώτα μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε και τον καφέ τους. Εξαιρετικός! Ο καλύτερος καφές στην πόλη!
Η επιλογή και ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου.