Μηδένα προ του Τέλους…

(Του Άκη Ντάνου)

ΕΧΕΙ αρχίσει να εκνευρίζει αυτή η ιστορία με την ανάπλαση του Άργους. Και οι δυό πλευρές της δημιουργούν ένα νέο κύμα προσφύγων σε άλλα σημεία του νομού και σπέρνουν την απογοήτευση σε όλο τον εμπορικό κόσμο της περιοχής. Είχαμε δεν είχαμε κάθε πρωί να ασχολιόμαστε πως ξύστηκε ο Καμπόσος. Είχαμε δεν είχαμε κάθε βράδυ να δικαιολογούμε πως το ξύσιμο ήταν γοητευτικό και αναγκαίο να αντιμετωπιστούν οι εχθροί της πόλης.

ΣΚΟΤΙΣΤΙΚΑΜΕ κυρίες και κύριοι των δύο πλευρών για τις γκρίνιες και τις μουρμούρες. Δεν σκοτιστήκαμε όμως για τα επιπλέον προβλήματα που δημιουργεί αυτή η στείρα και πολλές φορές άνευ αντικειμένου αντιπαράθεση για την πόλη. Ξεχνάτε πως παρόμοιες αντιπαραθέσεις οδήγησαν επί δημαρχίας Ν Κολυγλιάτη μέρος των Αργείων ακόμα και αντιδημάρχους να κατοικίσουν στο Ναύπλιο;

ΚΑΙ σωστά επέλεξαν να πάνε σε μια πόλη που αναπνέει, όμως εμείς οι πληβείοι γιατί να υποστούμε πέρα απ την οικονομική κρίση και την απαξίωση που προτιμήσαμε να μείνουμε εδώ που μας όρισαν οι προπροπροπαπούδες μας και να κινδυνεύουμε με οικονομικό μαρασμό; Το θέμα δεν είναι τοπικιστικό. Δεν είναι ποδοσφαιρική αντιπαλότητα, είναι η ανικανότητα όσων παρεμβαίνουν στα κοινά να αντιληφθούν πως ο τρόπος που παρεμβαίνουν είναι πολύ πιο επικίνδυνος απ’ την εφαρμογή των ιδεών τους.

Η ΕΝΟΠΟΪΗΣΗ των πλατειών τελειώνει και αυτό δεν είναι ιδέα Καμπόσου. Προϋπήρχε από τη εποχή του Δ. Παπανικολάου και ήταν και πάγιο αίτημα της αριστεράς.

Η ΑΝΑΠΛΑΣΗ όμως είναι καθαρό κομμάτι της επιλογής του. Για την ενοποίηση αν θα πετύχει ή θα αποτύχει θα κριθούν όλοι, για το αισθητικό μέρος θα κριθεί μόνος του. Πράγματι μαζί με την αισθητική παρέμβαση σε αυτούς τους χώρους φαίνεται πως κάποιοι θέλησαν να ξεκόψουν το Άργος απ’ το παρελθόν, αποκαλώντας το «χωριό» και ξεχνώντας πως όταν το «χωριό» αυτό ανθούσε δεν μύριζαν απ’ την πείνα τα χνώτα τους.

ΥΠΟΜΟΝΗ, έναν δύο μήνες ακόμα και μετά θα ακολουθήσει η «Σούμα» που λέγαμε παλιά οι Αργείτες και τότε θα φανεί ποιών τα κεφάλια θα πέσουν στο «Κριτήριο».