Έμπρακτη στήριξη του Δήμου Ναυπλιέων προς το ΤΘΣ Ναυπλίου

Είναι δεδομένη η στήριξη του δήμου αλλά και όλης της τοπικής κοινωνίας προς το πανεπιστημιακό τμήμα του Ναυπλίου και η σχέση αυτή είναι αμφίδρομη καθώς και το τμήμα προσφέρει τα μέγιστα στα πολιστικά δρώμενα της πόλης. Ο δήμος έχει παραχωρήσει δωρεάν κτίρια για την στέγαση του Πανεπιστημίου, ενώ αναζητά λύσεις και για το κτιριακό σε συνεργασία με την Περιφερειακή Ενότητα Αργολίδας. Όχι μόνο δεν θα επιτρέψει το κλείσιμο του τμήματος, για το οποίο άλλωστε δεν υπάρχουν επαρκή επιχειρήματα, αλλά θα επιδιώξει την αναβάθμισή του, σύμφωνα με τα όσα αναφέρει ο Δημήτρης Κωστούρος. 

Ο Δήμαρχος Ναυπλιέων με αφορμή τις επικείμενες αλλαγές στο χάρτη της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και τις φήμες για συγχώνευση ή κατάργηση Τμημάτων του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου δήλωσε:

«Αναγνωρίζοντας τη σπουδαιότητα ύπαρξης και θεωρώντας “πυρήνα πολιτισμού” το τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου στην πόλη μας ο Δήμος Ναυπλιέων δηλώνει την απόλυτη στήριξή του, και την αγωνιστική του διάθεση, αποτρέποντας κάθε κίνηση διακοπής της λειτουργίας της.

Στόχος και σκοπός δεν είναι απλά η παραμονή της Σχολής στο Ναύπλιο, αλλά και η αναβάθμισή της.

Η συνεισφορά τόσο της προέδρου, καθηγήτριας και κοσμήτορος της Σχολής κ. Άλκηστης Κοντογιάννη , του εκπαιδευτικού προσωπικού, αλλά και όλων των φοιτητών στα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης μας αποτελεί το σημαντικότερο κίνητρο για κάθε κινητοποίηση μας.

Άλλωστε ο Δήμος μας έχει αναδειχτεί τα τελευταία χρόνια ως ισχυρός πολιτιστικός πόλος, και στηρίζει πολλά για την ανάπτυξή του στον πολιτισμό.

Ο Δήμος Ναυπλιέων είναι σε όλους γνωστό ότι στήριξε , στηρίζει και θα στηρίζει έμπρακτα την εγκατάσταση στην αρχή και την λειτουργία του τμήματος Θεατρικών Σπουδών. Θα θέλαμε εδώ να θυμίσουμε ότι το «έμπρακτα», είναι κυριολεκτικό και αφορά εκτός των άλλων και την δωρεάν παραχώρηση κτιρίων για τη στέγαση του πανεπιστημίου. 

Καλούμε όλους τους φορείς και όλους τους δημότες να συμπορευθούμε σε έναν κοινό αγώνα για το Πανεπιστήμιο μας.

Δεν χαρίζουμε σε κανέναν τίποτα, διεκδικούμε τα αυτονόητα και στοχεύουμε σε περισσότερα. …»