Κάθε πέρσι και καλύτερα…

Κοιτάζω τα χάλια μας και –παρακαλώ, μη με παρεξηγήσετε,– με πιάνουν τα γέλια. Γέλια μέχρι  δακρύων, τι να σας λέω τώρα και η μόνη απάντηση που δεν μου έχει δοθεί ακόμη είναι η εξής απλή: Κάθε πέρσι και καλύτερα ή κάθε χτες και καλύτερα; Θα δούμε, την απάντηση την κρατάει το μέλλον. Αλλά, αν το μέλλον με δικαιώσει, μπορείτε να φανταστείτε πώς θα είναι αυτή η χρονιά για όλους μας. Εγώ λέω να μην το επιχειρήσουμε καθόλου, αλλά να το αφήσουμε να μας έρθει ξαφνικό κι όποιος το αντέξει. Μήπως και ξαναρχίσουν οι αυτοκτονίες, δηλαδή, γιατί αρκετά μας δούλεψαν με τις αυτοκτονίες για κάμποσα χρόνια και μετά τίποτα. Υποθέτω ότι όλοι αυτοί που αυτοκτονούσαν τότε θα ήταν συριζαίοι και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συναίνεσε στην εκλογή ΠτΔ, για να καταλάβει την αρχή και να σώσει τους ψηφοφόρους του από το μένος της ΝΔ, που ήθελε να τους… αυτοκτονήσει όλους. Πολύ μοχθηρό κόμμα αυτή η ΝΔ. Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τους φέρνουμε πάντα στην εξουσία, όταν έχουν συμβεί μεγάλες καταστροφές, αλλαγές και γενικώς, όταν πάει να μας πάρει ο διάολος το κεφάλι. (Διεθνές είν’ αυτό, όχι μόνο ελληνικό). Καλά θα τα δούμε αυτά κάποια άλλη φορά, όταν οι ψυχολόγοι θα έχουν καταλήξει.

Ενώ τώρα που ο ΣΥΡΙΖΑ μετονομάστηκε σε ΔΙΟΡΙΖΑ και δεν διορίζουν έναν από κάθε οικογένεια, αλλά όλη την οικογένεια, τους εξαδέλφους, τους ανεψιούς, τους μπατζανάκηδες, άκουσα ότι διορίστηκε και μια γηραιά κυρία, επειδή άπλωνε την μπουγάδα της στον ίδιο ήλιο με την μητέρα ενός μέλους της ΚΕ, δεν παίρνω όρκο όμως γι’ αυτό, γιατί θα ήταν τραβηγμένο απ’ τα μαλλιά, ποια μαλλιά, καλέ; Απ’ τις …ωλότριχες (με «κ» μπροστά) θα ήταν τραβηγμένο, αν και με την κυβέρνηση που έχουμε, δεν μπορούμε να αποκλείουμε και πολλά και ένα πράγμα δεν κατάλαβα εγώ: Οι άλλες κυρίες, που δεν διορίστηκαν, σε τι ήλιο απλώνουν τις μπουγάδες τους; Φέρνουν κανέναν άλλον από ένα διπλανό ηλιακό σύστημα;  Να γιατί λιώνουν οι πάγοι των πόλων! Το διευκρινίσαμε κι αυτό… Δεν ξέρω αν με δυο ήλιους θα λιώσουμε κι εμείς. Άσε που, αν τύχει να ανατέλλει ο ένας, μόλις δύει ο άλλος, θα μπερδευτούμε άσχημα. Δεν θα ξέρουμε αν είναι μέρα ή νύχτα. Καλά, τους κατοίκους του διπλανού ηλιακού συστήματος, που τους πήραν την σόμπα και την λάμπα και τους άφησαν στο σκοτάδι και το κρύο, δεν τους σκέφτηκαν; Μοχθηροί ΝεοΔημοκράτες θα ήταν, βάζω στοίχημα. Αν ήταν Συριζαίοι δεν θα το ’καναν ποτέ. Μεταξύ κατεργαραίων ειλικρίνεια. Εγώ πάντως τους λυπάμαι! Να χάσουν σόμπα και λάμπα, για να στεγνώσουν τις μπουγάδες τους μερικές κυρίες, που δεν διορίστηκαν;… Απαράδεκτον!

Ποιος ήταν εκείνος, βρε παιδιά, που του διορίσανε όλη την οικογένεια, ακόμη και τις καρέκλες του σπιτιού του. Αυτή είναι ισονομία, βρεεεεεεεε… δεν είναι ποντικο…ούραδα. (Υπάρχει και «κ» εκεί στην μέση). Κάπως έτσι μειώνουνε την ανεργία. Πώς τα καταφέραμε και φτάσαμε στο 1.800.000 ανέργους; Δεν κατάλαβα. Με τόσους διορισμούς, θα έπρεπε να κάνουμε εισαγωγή εργατικού δυναμικού από άλλες χώρες, που δεν διορίζουν τόσους. Σοβαρό και ανεξήγητο. Βοήθειά μας!

Και μετά βγαίνει ο πρωθυπουργός στην Βουλή και μας λέει ότι έγινε αξιολόγηση. Τι σόι αξιολόγηση έγινε; Εγώ δεν την κατάλαβα. Όταν πετάμε έξω τα ικανά στελέχη, από κάθε υπηρεσία, και διορίζουμε μετά από μια συνέντευξη των 2,5 λεπτών, τους δικούς τους αχυράνθρωπους, που δεν έχουν ιδέα για τη δουλειά που τους έβαλαν να κάνουν, για μένα δεν λέγεται αξιολόγηση, αλλά ρουσφέτι. Με τέτοιους να λειτουργούν τα νοσοκομεία μας κι αν πεθάνουν κάμποσοι ασθενείς, κέρδος θα έχει το δημόσιο. Άρρωστοι ήσαν, έξοδα θα δημιουργούσαν. Πράγμα που, σε καμιά περίπτωση, δεν μπορεί να σημαίνει ότι θα πεθάνουν όλοι οι ασθενείς. Μόνο αυτοί με τα βαριά νοσήματα, τις πολυέξοδες θεραπείες, τις ανίατες αρρώστιες και όλοι οι ασθενείς με ασθένειες που τα φάρμακα για την θεραπεία τους έχουν τελειώσει στην Ελλάδα, αυτοί που υποφέρουν, όλοι οι ανασφάλιστοι, που δεν έχω καταλάβει πού το βρήκαν γραμμένο αυτό που λένε: «το κράτος έχει υποχρέωση». Ξέρουν τι σημαίνει κράτος; Κράτος σημαίνει δύναμη και, ως εκ τούτου, δεν μπορεί να έχει υποχρεώσεις, παρά μόνο δικαιώματα, κάτι που οι γκεμπελίσκοι του ΣΥΡΙΖΑ το έχουν καταλάβει και ενστερνιστεί.

Τώρα θα θέλετε να σας πω και για τα χτεσινά επεισόδια στην Θεσσαλονίκη. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι δεν τα εγκρίνω. Δεν μπορεί ο καθένας να εμποδίζει τον άλλον να ανοίξει το μαγαζί του, –και η έκθεση agrotica μαγαζί είναι, κάποιος προσπαθεί να βγάλει το ψωμάκι του εκεί– και επειδή γνωρίζω αρκετούς αγρότες, μπορώ να σας πω ότι δεν ήταν συμπεριφορά αγροτών αυτή. Μολότοφ, και διάφορα άλλα εργαλεία, όπως κρότου-λάμψης, κλπ δεν είναι εργαλεία της αγροτιάς μας. Αναρωτιέμαι τώρα μήπως ήταν βαλτοί από ορισμένους κύκλους, που είναι μυστήριοι και κρυφοί και δεν τους αρέσει η ομαλότητα, αλλά έχουν ποντάρει στην ανωμαλία. Δεν πιστεύω να τα κατάφεραν πάντως, όποιοι κι αν ήταν  οι εμπνευστές των επεισοδίων, γιατί όποιος έχει μάτια βλέπει. Και κρίνει. Και καταλαβαίνει!

Κάπως έτσι βλέπω την φετινή χρονιά, που –υποθέτω– θα είναι χειρότερη απ’ την προηγούμενη. Ας ελπίσουμε να βγω ψεύτης, αν και δεν βλέπω πώς. Καλά, θα δείξει…

ο θείος Τάκης  Παναγιώτης Περράκης

Το κείμενο που διαβάσατε ήταν μια προσφορά

της Αρτοποιίας-Ζαχαροπλαστικής «Αλεύρι & Ζάχαρη», Σιδηράς Μεραρχίας 26, Ναύπλιο, με πάντα φρέσκα προϊόντα και αγνά υλικά. Σας συστήνω να δοκιμάσετε τα νέα προϊόντα τους: Εξαιρετικά σάντουιτς και υπέροχες, φρεσκοφτιαγμένες σαλάτες. Ο καφές εκεί είναι υπέροχος!

Και

Του «Popeye bistro», Σταϊκοπούλου 32, Ναύπλιο, για ποιοτικό φαγητό, την νοστιμότερη πίτσα που έχετε ποτέ δοκιμάσει, τέλειες μακαρονάδες, εξαιρετικά και προσεκτικά διαλεγμένα κρασιά και μια αξιόλογη συλλογή από ελληνικές και ξένες μπἰρες και γρήγορη, πολύ καλή εξυπηρέτηση.

Και

 Της ταβέρνας «Τα Φανάρια», Σταϊκοπούλου 13, με σπιτική, ελληνική κουζίνα, άμεμπτη καθαριότητα, φαγητά της ώρας στα κάρβουνα και οικογενειακή, φιλική ατμόσφαιρα.

Στα δύο πρώτα μαγαζιά προτείνω να δοκιμάσετε και τον καφέ τους. Εξαιρετικός! Ο καλύτερος καφές στην πόλη!

 Η επιλογή και ανάπτυξη του θέματος, όπως πάντα, δική μου.