ΨυχαγωγίαΑρχείο

Συνέντευξη Κορίνας Λεγάκη: Πώς γεννήθηκε το Mosaic

Συγκέντρωσε τραγούδια που βρίσκονταν σε «αγρανάπαυση», τραγούδια που  αγαπήθηκαν  στο παρελθόν και σημάδεψαν τους δημιουργούς τους για διαφορετικούς λόγους το καθένα και τα επανέφερε στο προσκήνιο, δημιουργώντας ένα μωσαϊκό ήχων, τρόπων έκφρασης και νέων αναγνώσεών τους,  απόλυτα μελετημένο και ταιριαστό.

Η Κορίνα Λεγάκη μιλά στο anagnostis.org για τη νέα της δουλειά, το νέο προσωπικό της δίσκο με τίτλο Mosaic, «δια χειρός»  Γιώργου Ανδρέου:

ΕΡΩΤΗΣΗ: Παρακολουθώντας κάποιος την μέχρι τώρα πορεία σου, συνειδητοποιεί ότι ένα «μωσαϊκό» δεν είναι μόνο η τελευταία σου δουλειά, αλλά το σύνολο των μουσικών σου επιλογών. Ποιες θεωρείς ως «ψηφίδες – βάση» αυτής της πορείας; 

ΚΟΡΙΝΑ ΛΕΓΑΚΗ: Διαμορφώνω το προσωπικό μου ύφος ταξιδεύοντας σε όλες μου τις επιρροές κι αγάπες. Αγαπώ βαθειά το ελληνικό τραγούδι, έχω ξεχωριστή αδυναμία και σεβασμό στην ποίηση του ενώ παράλληλα (μια και είμαι ελληνίδα από τον πατέρα μου και σουηδέζα από την μάνα μου) αγαπώ και το τραγούδι άλλων γλωσσών. Στο Mosaic, τον τελευταίο μου δίσκο όλη μου η διαδρομή έχει καταλήξει σε ένα κομβικό για μένα σημείο σε έναν ήχο και σε ένα ύφος που επιδιώκω να είναι ελληνικό αλλά που να μην «κλειδώνει απ’έξω» έναν ακροατή που προέρχεται από έναν άλλο πολιτισμό.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιες διαφορετικές ψηφίδες θα ‘θελες να τολμήσεις κάποια στιγμή να προσθέσεις;

ΚΟΡΙΝΑ ΛΕΓΑΚΗ: Μεγάλη μου επιθυμία είναι ο επόμενός μου δίσκος να βασίζεται σε καινούργια τραγούδια. Παράλληλα θα συνεχίζω να ψάχνω και να διευρύνω την σχέση μου με την μεγάλη παράδοση του ελληνικού τραγουδιού.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Η καταγωγή από Κρήτη και Σουηδία πόσο έχει επηρεάσει τα μουσικά σου ακούσματα και τις επιλογές στην πορεία σου;

ΚΟΡΙΝΑ ΛΕΓΑΚΗ: Από την Κρήτη κρατώ την οργανική σχέση παράδοσης και ζωής –με τις μαντινάδες, τα παραδοσιακά μουσικά μοτίβα, τον χορό και την πολύ δυνατή σχέση στίχου και μουσικής. Η Σουηδία με έφερε σε επαφή από  πολύ μικρή με το «διεθνές χωριό» -οι συγγενείς μου εκεί από την μεριά της μητέρας μου ακούγαν κλασική και τζαζ μουσική ενώ γύρω-γύρω πλανιόταν ο απόηχος των Abba. Δεν είναι τυχαίο πως η Σουηδία σήμερα είναι ένα σημαντικό κέντρο παραγωγής ποπ μουσικής, ούτε πως η Κρήτη είναι ένας από τους σημαντικότερους τόπους του ελληνισμού με ισχυρή, ξεχωριστή παράδοση τραγουδιού.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Μίλησε μας λίγο για τους τρεις προηγούμενους προσωπικούς σου δίσκους.

ΚΟΡΙΝΑ ΛΕΓΑΚΗ: Οι τρεις προηγούμενοι προσωπικοί μου δίσκοι είναι οι «Χορός με τη βροχή», «Ταγκό για τρεις» και «Kymatographos». Στον πρώτο μου δίσκο κυριαρχεί η χαρά της πρώτης εμπειρίας στο στούντιο και στην έκδοση ενός υλικού που ερμηνεύω. Στον δεύτερο δίσκο είναι μεγάλη η συγκίνησή μου επειδή ερμηνεύω ποιήματα του σπουδαίου Μιχάλη Γκανά καθώς και ποιήματα μυθικών προσώπων της ελληνικής λογοτεχνίας όπως ο Κ.Γ.Καρυωτάκης και η Μ. Πολύδούρη. Η μουσική του Δημήτρη Μαραμή μου προσφέρει την δημιουργική αφορμή γι’ αυτό. Ο τρίτος δίσκος είναι κυρίως δικό μου «παιδί», σε ενορχηστρωτική συνεργασία με τον Παναγιώτη Μάργαρη και τον Γιώργο Κατσάνο. Περιέχει τραγούδια από τον κινηματογράφο, ελληνικό και διεθνή, πολύ γνωστά κι αγαπημένα.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Στο τελευταίο σου δίσκο με τίτλο Mosaic, έχεις συγκεντρώσει τραγούδια που  αγαπήθηκαν  στο παρελθόν και τα επανέφερες στο προσκήνιο, δημιουργώντας ένα μωσαϊκό ήχων.  Μίλησε μας γι’ αυτή τη δουλειά.

ΚΟΡΙΝΑ ΛΕΓΑΚΗ: Το κεντρικό χαρακτηριστικό των τραγουδιών του Mosaic είναι πως όλα τους είναι εξαιρετικά αλλά για κάποιον «μυστηριώδη» λόγο δεν έφτασαν στην πρώτη γραμμή αποδοχής κι επιτυχίας. Αυτό το γεγονός όμως ακριβώς γέννησε και την συνθήκη που διαχειριστήκαμε στο Mosaic με τον ενορχηστρωτή και καλλιτεχνικό επιμελητή Γιώργο Ανδρέου –αντιμετωπίσαμε το Mosaic σαν να ήταν ένας δίσκος με καινούργιο υλικό, κι όχι μια συλλογή πασίγνωστων σουξέ όπως συνήθως συμβαίνει στους δίσκους με επανεκτελέσεις. Στο τελικό αποτέλεσμα συνέβαλε καθοριστικά η παρέα της Μικρής Άρκτου (Παρασκευάς Καρασούλος, Ανδρέας Γεωργιάδης, Βιβή Γερολυμάτου) και η εικαστικός Δάφνη Αγγελίδου που ευγενικά μας παραχώρησε τις δημιουργίες της για την εικαστική επιμέλεια του δίσκου μας.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Είχες πει σε παλαιότερη συνέντευξη σου ότι η μουσική είναι η ανάσα σου, άρα η επιβίωση σου. Ένας καλλιτέχνης, στις δύσκολες εποχές που διανύουμε, μπορεί να επιβιώσει κυριολεκτικά μέσα από την τέχνη του;

ΚΟΡΙΝΑ ΛΕΓΑΚΗ: Σταθερή επιδίωξη ενός καλλιτέχνη είναι να μπορεί να επιβιώσει από την εργασία του. Στις δύσκολες εποχές που ζούμε για μας, τους νεότερους καλλιτέχνες, είναι δύσκολη η ίδια η καλλιτεχνική μας επιβίωση. Αυτό όμως καθόλου δεν σημαίνει πως δεν οφείλουμε στον εαυτό μας και στην τέχνη μας να προσπαθήσουμε με όλες μας τις δυνάμεις για το καλύτερο.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Ποιες συνέπειες της κρίσης, αν αξιοποιήσουμε σωστά, θα μπορούσαν να δώσουν νέες εμπνεύσεις και δημιουργικές κατευθύνσεις στην μουσική;

ΚΟΡΙΝΑ ΛΕΓΑΚΗ: Η κρίση μας απομακρύνει από το θλιβερό lifestyle που κυριάρχησε την προηγούμενη δεκαετία και παραμόρφωσε την σχέση μας με την ζωή μας και την τέχνη. Οι δυσκολίες των ανθρώπων γύρω μας, η δυσκολία όλων μας, μας οδηγεί στο να κοιταχτούμε βαθειά μέσα μας αλλά και να κοιτάξουμε γύρω μας, ψάχνωντας με ειλικρίνεια τις αιτίες του κακού ώστε να επιχειρήσουμε την γιατρειά μας. Και η τέχνη είναι γιατρός της ψυχής έτσι κι αλλιώς.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Υπάρχουν κάποια όνειρα, κάποιες συνεργασίες που θα ήθελες να συμπληρώσουν το μουσικό σου μωσαϊκό στο άμεσο μέλλον;

ΚΟΡΙΝΑ ΛΕΓΑΚΗ: Είμαι πολύ νέα κι έτσι δεν σκέφτομαι να συμπληρώσω αλλά να δημιουργήσω. Ως ερμηνεύτρια επιθυμώ να είμαι εργαλείο έκφρασης σημαντικών δημιουργών.

ΕΡΩΤΗΣΗ: Τι να αναμένουμε από σένα προσεχώς; 

ΚΟΡΙΝΑ ΛΕΓΑΚΗ: Συνεχίζω την συνεργασία μου με τον Νίκο Ξυδάκη και τον Γιώργο Ανδρέου μετά τις παραστάσεις μας στο θέατρο Τζ. Καρέζη τον περασμένο Δεκέμβρη. Στις 12, 13 και 20 Φεβρουαρίου στον Ιανό συμμετέχω στην παράσταση «2=4», με τον Γιώργο Ανδρέου και δυό εξαιρετικούς νέους καλλιτέχνες (που πρόσφατα κυκλοφόρησαν τον δίσκο τους κι εκείνοι στην Μικρή Άρκτο), τον Ζαχαρία Καρούνη και τον Σπύρο Παρασκευάκο. Έχω ήδη κατά νου τον επόμενό μου προσωπικό δίσκο που επιθυμώ να είναι βασισμένο σε πρωτότυπο κι αδημοσίευτο υλικό. Και φυσικά επιδιώκω να παίζω «ζωντανά» όσο περισσότερο μπορώ.