Το πολυσυλλεκτικό, ασύντακτο, αντιφατικό και αποκαρδιωμένο αντισυριζαϊκό μέτωπο, βρήκε μετά την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη ένα προορισμό! Έτσι τουλάχιστον φάνηκε μετά την επικράτηση του απέναντι στον Μεϊμαράκη και το «Καραμανλικό λόμπι» που τον στήριξε σιωπηλά μεν, ουσιαστικά δε. Η εκλογή του Κυριάκου έδειξε να βάζει φρένο στο πλεονέκτημα της Συριζαϊκής κυβέρνησης, να έχει την πρωτοβουλία των κινήσεων στο πολιτικό σκηνικό κα ανασύνταξε θεαματικά την αξιωματική αντιπολίτευση.
Ο νέος αρχηγός δείχνει ότι έχει σαν προτεραιότητα του την ανανέωση του κόμματος και την μετατροπή του σε πυλώνα αλλαγής και απορρόφησης της λαϊκής δυσαρέσκειας. Έργο βαρύ και δύσκολο, αν λάβουμε υπ’ όψιν μας την ιδιομορφία των οπαδών της Ν.Δ., αλλά και το ότι θα πρέπει ταυτόχρονα να πάρει θέση πάνω στα μνημονιακά ασκώντας παράλληλα και αντιπολίτευση… Σε κάθε περίπτωση πάντως το ρεύμα είναι υπέρ της Ν.Δ., πράγμα που άρχισε να προκαλεί εκνευρισμό και ακρότητες εκ μέρους της συμπολίτευσης.
Πολλοί, άρχισαν να διαβλέπουν ήδη ένα νέου τύπου δικομματισμό ή μάλλον όπως ανέφερε η «Καθημερινή» διπολισμό. Αυτός ο πιθανός διπολισμός δεν είναι βέβαια δυνατόν να φθάσει ποτέ στο άμεσο μέλλον και να αγγίξει τα ποσοστά του 80 και 85% του παρελθόντος, αλλά μπορεί να έχει αυξητική τάση, ως τάση εξισορρόπησης της ιδεολογικής πανσπερμίας που άφησε η κρίση. Μην ξεχνάμε ότι, ένα 45% του εκλογικού σώματος δεν έχει πάει να ψηφίσει στις εκλογές που έγιναν μετά το 2009 και εμφανίζεται πάντα «σιωπηλό» και απόκοσμο σε όλες τις μετρήσεις!… Αλήθεια, έχει αναλογιστεί κανείς αν αυτό το 45% αποφασίσει να πάει στις κάλπες, ποια ανατροπή θα δώσει στο εκλογικό σκηνικό; Ποιοι είναι αυτοί οι άνθρωποι του «κανένα κόμμα» και «δεν απαντώ»; Κάποιος υψηλά ιστάμενος πολιτειακός παράγοντας, μου έλεγε προχθές ότι «αν λάβουμε υπόψη μας ότι η αριστερά έχει εξαντλήσει τα όριά της συσπείρωσης του κόσμου της, αυτό το 45% κινείται από κεντροδεξιά έως κεντροαριστερά και αποτελείται από «αγανακτισμένους αστούς». Όταν τον ρώτησα γιατί αποκλείει το να κινηθούν προς την ακροδεξιά, δεν μου απάντησε…
Η Ν.Δ εκτός από όλα τα άλλα πρέπει να σηκώσει και αυτό το «σιωπηλό 45% από τους καναπέδες της απραξίας… Σαν ένα μεγάλο πολυσυλλεκτικό κόμμα με λαϊκές ρίζες και εκπροσώπηση σε όλες τις κοινωνικές βαθμίδες και ιεραρχίες οφείλει να επαναστατήσει και να αναδιατάξει το πολιτικό σκηνικό. Δεν αρκεί ότι με την εμφάνιση του νέου αρχηγού, κάνει κάθε ημέρα πιο δύσκολη την επιβίωση της κυβέρνησης των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, που έχει αρχίσει να δείχνει ότι τα περιθώρια εμπαιγμού της κοινής γνώμης λιγοστεύουν και είναι θέμα χρόνου, πότε θα καταρρεύσει…
Για να διασωθεί και να γίνει ο άλλος πόλος ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ενσωματώσει τα χαρακτηριστικά της σοσιαλδημοκρατίας, από την οποία τον χωρίζει μεγάλη πολιτική, ηθική και αισθητική απόσταση. Οπότε δεν είναι καθόλου απίθανο να αναδυθεί ένας νέος πόλος από κόμματα της κεντροαριστεράς και όσους Συριζαίους προσβλέπουν σε βουλευτικό μέλλον, μετά την κατάρρευση της παρούσας κυβέρνησης, που θα πλαγιοκοπήσει την Ν.Δ, εάν δεν προλάβει να τους ενσωματώσει αλλά να «ξυπνήσει» και το «σκοτεινό 45%»…
Και σίγουρα στην περίπτωση που βρισκόμαστε, η λογική του «ώριμου φρούτου» για την πτώση του Σύριζα που εισηγούνται μερικοί Νεοδημοκράτες, δεν θα έχει καμία τύχη… Δεν θα πέσει με τις παλιές μεθόδους ο ΣΥΡΙΖΑ, γιατί τις έχει «σπουδάσει»… Και όσο ελέγχει την κατάσταση τόσο μεγαλώνει η ζημιά που κάνει στην χώρα…
* Ο Φάνης Ζουρόπουλος είναι τ. πρόεδρος της Ε.Ι.Ε.Τ. και εκτελεστικός πρόεδρος της Ένωσης Ευρωπαίων Δημοσιογράφων (Ε.Ε.Δ.)
zourop@otenet.gr