Είναι κοινή συνισταμένη πως ο τουρισμός κρουαζιέρας στο Ναύπλιο μπορεί να αναπτυχθεί κι’ άλλο, και με την προϋπόθεση ότι τα κρουαζιερόπλοια θα μένουν περισσότερο χρόνο στο λιμάνι, να συμβάλλει σημαντικά στην τοπική οικονομία.
Το μεγαλύτερο εμπόδιο για να περάσουμε στο επόμενο στάδιο, δεν είναι άλλο από το ίδιο το λιμάνι. Από τότε που «ναυάγησε» η εκβάθυνση βάσει της αρχικής μελέτης, προτάθηκαν κάποιες άλλες λύσεις, ωστόσο η δημοτική αρχή πιστεύει ακόμα ότι μπορεί να υλοποιήσει το αρχικό της σχέδιο, και παρά τα εμπόδια, να βρει τρόπο ώστε επανεκκινήσει τα έργα εκβάθυνσης του λιμανιού, κάτι που φυσικά το ευχόμαστε.
Από την άλλη έχουν προταθεί κάποιες εναλλακτικές λύσεις, όπως αυτή που εφαρμόζεται στα φιορδ της Νορβηγίας, και την οποία πρώτα από τον Αναγνώστη διαβάσατε, προτού γίνει αντικείμενο πολιτικής αντιπαράθεσης, από την στιγμή που υιοθετήθηκε, εν μέρει, από την αξιωματική αντιπολίτευση του Χ. Γραμματικόπουλου.
Το Sea Walk, περί ου ο λόγος, είναι μία πλωτή αποβάθρα η οποία ξεδιπλώνει από την στεριά και κουμπώνει στο κρουαζιερόπλοιο το οποίο βρίσκεται αρόδο, κάτι ανάλογο με την φυσούνα στα αεροδρόμια. Μάλιστα οι Νορβηγοί κατασκευαστές υποστηρίζουν ότι στην πλατφόρμα μπορούν να κινηθούν αμαξίδια για άτομα με κινητικά προβλήματα. Σήμερα μάθαμε και το κόστος κατασκευής μίας τέτοιας μονάδας το οποίο κυμαίνεται από 6 έως 7 εκατομμύρια ευρώ, καθώς ενδιαφέρεται να βάλει ένα τέτοιο η Μήλος. Το κόστος εγκατάστασης και συντήρησης παρέχεται από τον κατασκευαστή.
Για να απογειωθεί η κρουαζιέρα στο Ναύπλιο δεν φθάνουν μόνο οι τιτάνιες προσπάθειες του λιμενάρχη Σπύρου Μαρίνου. Θα πρέπει κάποια στιγμή να βάλουμε μπρος και τα έργα. Γι’ αυτό το λόγο οφείλουν να σταματήσουν οι στείρες πολιτικές αντιπαραθέσεις και να κοιτάξουμε όλοι μαζί το συμφέρον της πόλης.
Ας τα βάλουν κάτω να δουν τι συμφέρει περισσότερο…